Salmi 33
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
DIODATI | GREEK BIBLE |
---|---|
1 VOI giusti, giubilate nel Signore; La lode è decevole agli uomini diritti. | 1 Αγαλλεσθε, δικαιοι, εν Κυριω? εις τους ευθεις αρμοζει η αινεσις. |
2 Celebrate il Signore colla cetera; Salmeggiategli col saltero e col decacordo. | 2 Υμνειτε τον Κυριον εν κιθαρα? εν ψαλτηριω δεκαχορδω ψαλμωδησατε εις αυτον. |
3 Cantategli un nuovo cantico, Sonate maestrevolmente con giubilo. | 3 Ψαλλετε εις αυτον ασμα νεον? καλως σημαινετε τα οργανα σας εν αλαλαγμω. |
4 Perciocchè la parola del Signore è diritta; E tutte le sue opere son fatte con verità. | 4 Διοτι ευθυς ειναι ο λογος του Κυριου, και παντα τα εργα αυτου μετα αληθειας. |
5 Egli ama la giustizia e la dirittura; La terra è piena della benignità del Signore. | 5 Αγαπα δικαιοσυνην και κρισιν? απο του ελεους του Κυριου ειναι πληρης η γη. |
6 I cieli sono stati fatti per la parola del Signore, E tutto il loro esercito per lo soffio della sua bocca. | 6 Με τον λογον του Κυριου εγειναν οι ουρανοι, και δια της πνοης του στοματος αυτου πασα η στρατια αυτων. |
7 Egli ha adunate le acque del mare come in un mucchio; Egli ha riposti gli abissi come in tesori. | 7 Συνηγαγεν ως σωρον τα υδατα της θαλασσης? εβαλεν εις αποθηκας τας αβυσσους. |
8 Tutta la terra tema del Signore; Abbianne spavento tutti gli abitanti del mondo. | 8 Ας φοβηθη τον Κυριον πασα η γη? ας τρομαξωσιν απ' αυτου παντες οι κατοικοι της οικουμενης. |
9 Perciocchè egli disse la parola, e la cosa fu; Egli comandò, e la cosa surse. | 9 Διοτι αυτος ειπε, και εγεινεν? αυτος προσεταξε, και εστερεωθη. |
10 Il Signore dissipa il consiglio delle genti, Ed annulla i pensieri de’ popoli. | 10 Ο Κυριος ματαιονει την βουλην των εθνων, ανατρεπει τους διαλογισμους των λαων. |
11 Il consiglio del Signore dimora in eterno; I pensieri del suo cuore dimorano per ogni età | 11 Η βουλη του Κυριου μενει εις τον αιωνα? οι λογισμοι της καρδιας αυτου εις γενεαν και γενεαν. |
12 Beata la gente di cui il Signore è l’Iddio; Beato il popolo, il quale egli ha eletto per sua eredità. | 12 Μακαριον το εθνος, του οποιου ο Θεος ειναι ο Κυριος. Ο λαος, τον οποιον εξελεξε δια κληρονομιαν αυτου. |
13 Il Signore riguarda dal cielo, Egli vede tutti i figliuoli degli uomini. | 13 Ο Κυριος διεκυψεν εξ ουρανου? ειδε παντας τους υιους των ανθρωπων. |
14 Egli mira, dalla stanza del suo seggio, Tutti gli abitanti della terra. | 14 Εκ του τοπου της κατοικησεως αυτου θεωρει παντας τους κατοικους της γης. |
15 Egli è quel che ha formato il cuor di essi tutti, Che considera tutte le loro opere. | 15 Εξ ισου επλασε τας καρδιας αυτων? γνωριζει παντα τα εργα αυτων. |
16 Il re non è salvato per grandezza di esercito; L’uomo prode non iscampa per grandezza di forza. | 16 Δεν σωζεται βασιλευς δια πληθους στρατευματος? ο δυνατος δεν ελευθερουται δια της μεγαλης αυτου ανδρειας. |
17 Il cavallo è cosa fallace per salvare, E non può liberare colla grandezza della sua possa. | 17 Ματαιος ο ιππος προς σωτηριαν? και δια της πολλης αυτου δυναμεως δεν θελει σωσει. |
18 Ecco, l’occhio del Signore è inverso quelli che lo temono; Inverso quelli che sperano nella sua benignità; | 18 Ιδου, ο οφθαλμος του Κυριου ειναι επι τους φοβουμενους αυτον? επι τους ελπιζοντας επι το ελεος αυτου? |
19 Per riscuoter l’anima loro dalla morte, E per conservarli in vita in tempo di fame. | 19 δια να ελευθερωση εκ θανατου την ψυχην αυτων, και εν καιρω πεινης να διαφυλαξη αυτους εις ζωην. |
20 L’anima nostra attende il Signore; Egli è il nostro aiuto, e il nostro scudo. | 20 Η ψυχη ημων προσμενει τον Κυριον? αυτος ειναι βοηθος ημων και ασπις ημων. |
21 Certo, il nostro cuore si rallegrerà in lui; Perciocchè noi ci siam confidati nel Nome della sua santità. | 21 Διοτι εις αυτον θελει ευφρανθη η καρδια ημων, επειδη επι το ονομα αυτου το αγιον ηλπισαμεν. |
22 La tua benignità, o Signore, sia sopra noi, Siccome noi abbiamo sperato in te | 22 Γενοιτο, Κυριε, το ελεος σου εφ' ημας, καθως ηλπισαμεν επι σε. |