Cantico 2

BIBBIA CEI 2008	Biblia Tysiąclecia
1 Io sono un narciso della pianura di Saron, un giglio delle valli.	1 Jam narcyz Saronu, lilia dolin.
2 Come un giglio fra i rovi, così l’amica mia tra le ragazze.	2 Jak lilia pośród cierni, tak przyjaciółka ma pośród dziewcząt.
3 Come un melo tra gli alberi del bosco, così l’amato mio tra i giovani. Alla sua ombra desiderata mi siedo, è dolce il suo frutto al mio palato.	3 Jak jabłoń wśród drzew leśnych, tak ukochany mój wśród młodzieńców. W upragnionym jego cieniu usiadłam, a owoc jego słodki memu podniebieniu.
4 Mi ha introdotto nella cella del vino e il suo vessillo su di me è amore.	4 Wprowadził mnie do domu wina, i sztandarem jego nade mną jest miłość.
5 Sostenetemi con focacce d’uva passa, rinfrancatemi con mele, perché io sono malata d’amore.	5 Posilcie mnie plackami z rodzynek, wzmocnijcie mnie jabłkami, bo chora jestem z miłości.
6 La sua sinistra è sotto il mio capo e la sua destra mi abbraccia.	6 Lewa jego ręka pod głową moją, a prawica jego obejmuje mnie.
7 Io vi scongiuro, figlie di Gerusalemme, per le gazzelle o per le cerve dei campi: non destate, non scuotete dal sonno l’amore, finché non lo desideri.	7 Zaklinam was, córki jerozolimskie, na gazele, na łanie pól: Nie budźcie ze snu, nie rozbudzajcie ukochanej, póki nie zechce sama.
8 Una voce! L’amato mio! Eccolo, viene saltando per i monti, balzando per le colline.	8 Cicho! Ukochany mój! Oto on! Oto nadchodzi! Biegnie przez góry, skacze po pagórkach.
9 L’amato mio somiglia a una gazzella o ad un cerbiatto. Eccolo, egli sta dietro il nostro muro; guarda dalla finestra, spia dalle inferriate.	9 Umiłowany mój podobny do gazeli, do młodego jelenia. Oto stoi za naszym murem, patrzy przez okno, zagląda przez kraty.
10 Ora l’amato mio prende a dirmi: «Àlzati, amica mia, mia bella, e vieni, presto!	10 Miły mój odzywa się i mówi do mnie: Powstań, przyjaciółko ma, piękna ma, i pójdź!
11 Perché, ecco, l’inverno è passato, è cessata la pioggia, se n’è andata;	11 Bo oto minęła już zima, deszcz ustał i przeszedł.
12 i fiori sono apparsi nei campi, il tempo del canto è tornato e la voce della tortora ancora si fa sentire nella nostra campagna.	12 Na ziemi widać już kwiaty, nadszedł czas przycinania winnic, i głos synogarlicy już słychać w naszej krainie.
13 Il fico sta maturando i primi frutti e le viti in fiore spandono profumo. Àlzati, amica mia, mia bella, e vieni, presto!	13 Drzewo figowe wydało zawiązki owoców i winne krzewy kwitnące już pachną. Powstań, przyjaciółko ma, piękna ma, i pójdź!
14 O mia colomba, che stai nelle fenditure della roccia, nei nascondigli dei dirupi, mostrami il tuo viso, fammi sentire la tua voce, perché la tua voce è soave, il tuo viso è incantevole».	14 Gołąbko ma, [ukryta] w zagłębieniach skały, w szczelinach przepaści, ukaż mi swą twarz, daj mi usłyszeć swój głos! Bo słodki jest głos twój i twarz pełna wdzięku.
15 Prendeteci le volpi, le volpi piccoline che devastano le vigne: le nostre vigne sono in fiore.	15 Schwytajcie nam lisy, małe lisy, co pustoszą winnice, bo w kwieciu są winnice nasze.
16 Il mio amato è mio e io sono sua; egli pascola fra i gigli.	16 Mój miły jest mój, a ja jestem jego, on stada swe pasie wśród lilii.
17 Prima che spiri la brezza del giorno e si allunghino le ombre, ritorna, amato mio, simile a gazzella o a cerbiatto, sopra i monti degli aromi.	17 Nim wiatr wieczorny powieje i znikną cienie, wróć, bądź podobny, mój miły, do gazeli, do młodego jelenia na górach Beter!