| 1 Aquel día, Jesús salió de la casa y se sentó a orillas del mar. | 1 Owego dnia Jezus wyszedł z domu i usiadł nad jeziorem. |
| 2 Una gran multitud se reunió junto a él, de manera que debió subir a una barca y sentarse en ella, mientras la multitud permanecía en la costa. | 2 Wnet zebrały się koło Niego tłumy tak wielkie, że wszedł do łodzi i usiadł, a cały lud stał na brzegu. |
| 3 Entonces él les habló extensamente por medio de parábolas. Les decía: «El sembrador salió a sembrar. | 3 I mówił im wiele w przypowieściach tymi słowami: Oto siewca wyszedł siać. |
| 4 Al esparcir las semillas, algunas cayeron al borde del camino y los pájaros las comieron. | 4 A gdy siał niektóre [ziarna] padły na drogę, nadleciały ptaki i wydziobały je. |
| 5 Otras cayeron en terreno pedregoso, donde no había mucha tierra, y brotaron en seguida, porque la tierra era poco profunda; | 5 Inne padły na miejsca skaliste, gdzie niewiele miały ziemi; i wnet powschodziły, bo gleba nie była głęboka. |
| 6 pero cuando salió el sol, se quemaron y, por falta de raíz, se secaron. | 6 Lecz gdy słońce wzeszło, przypaliły się i uschły, bo nie miały korzenia. |
| 7 Otras cayeron entre espinas, y estas, al crecer, las ahogaron. | 7 Inne znowu padły między ciernie, a ciernie wybujały i zagłuszyły je. |
| 8 Otras cayeron en tierra buena y dieron fruto: unas cien, otras sesenta, otras treinta. | 8 Inne w końcu padły na ziemię żyzną i plon wydały, jedno stokrotny, drugie sześćdziesięciokrotny, a inne trzydziestokrotny. |
| 9 ¡El que tenga oídos, que oiga!». | 9 Kto ma uszy, niechaj słucha! |
| 10 Los discípulos se acercaron y le dijeron: «¿Por qué les hablas por medio de parábolas?». | 10 Przystąpili do Niego uczniowie i zapytali: Dlaczego w przypowieściach mówisz do nich? |
| 11 El les respondió: «A ustedes se les ha concedido conocer los misterios del Reino de los Cielos, pero a ellos no. | 11 On im odpowiedział: Wam dano poznać tajemnice królestwa niebieskiego, im zaś nie dano. |
| 12 Porque a quien tiene, se le dará más todavía y tendrá en abundancia, pero al que no tiene, se le quitará aun lo que tiene. | 12 Bo kto ma, temu będzie dodane, i nadmiar mieć będzie; kto zaś nie ma, temu zabiorą również to, co ma. |
| 13 Por eso les hablo por medio de parábolas: porque miran y no ven, oyen y no escuchan ni entienden. | 13 Dlatego mówię do nich w przypowieściach, że otwartymi oczami nie widzą i otwartymi uszami nie słyszą ani nie rozumieją. |
| 14 Y así se cumple en ellos la profecía de Isaías, que dice: "Por más que oigan, no comprenderán, por más que vean, no conocerán, | 14 Tak spełnia się na nich przepowiednia Izajasza: Słuchać będziecie, a nie zrozumiecie, patrzeć będziecie, a nie zobaczycie. |
| 15 Porque el corazón de este pueblo se ha endurecido, tienen tapados sus oídos y han cerrado sus ojos, para que sus ojos no vean, y sus oídos no oigan, y su corazón no comprenda, y no se conviertan, y yo no los cure". | 15 Bo stwardniało serce tego ludu, ich uszy stępiały i oczy swe zamknęli, żeby oczami nie widzieli ani uszami nie słyszeli, ani swym sercem nie rozumieli: i nie nawrócili się, abym ich uzdrowił. |
| 16 Felices, en cambio, los ojos de ustedes, porque ven; felices sus oídos, porque oyen. | 16 Lecz szczęśliwe oczy wasze, że widzą, i uszy wasze, że słyszą. |
| 17 Les aseguro que muchos profetas y justos desearon ver lo que ustedes ven y no lo vieron, oír lo que ustedes oyen, y no lo oyeron. | 17 Bo zaprawdę, powiadam wam: Wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło ujrzeć to, na co wy patrzycie, a nie ujrzeli; i usłyszeć to, co wy słyszycie, a nie usłyszeli. |
| 18 Escuchen, entonces, lo que significa la parábola del sembrador. | 18 Wy zatem posłuchajcie przypowieści o siewcy! |
| 19 Cuando alguien oye la Palabra del Reino y no la comprende, viene el Maligno y arrebata lo que había sido sembrado en su corazón: este es el que recibió la semilla al borde del camino. | 19 Do każdego, kto słucha słowa o królestwie, a nie rozumie go, przychodzi Zły i porywa to, co zasiane jest w jego sercu. Takiego człowieka oznacza ziarno posiane na drodze. |
| 20 El que la recibe en terreno pedregoso es el hombre que, al escuchar la Palabra, la acepta en seguida con alegría, | 20 Posiane na miejsce skaliste oznacza tego, kto słucha słowa i natychmiast z radością je przyjmuje; |
| 21 pero no la deja echar raíces, porque es inconstante: en cuanto sobreviene una tribulación o una persecución a causa de la Palabra, inmediatamente sucumbe. | 21 ale nie ma w sobie korzenia, lecz jest niestały. Gdy przyjdzie ucisk lub prześladowanie z powodu słowa, zaraz się załamuje. |
| 22 El que recibe la semilla entre espinas es el hombre que escucha la Palabra, pero las preocupaciones del mundo y la seducción de las riquezas la ahogan, y no puede dar fruto. | 22 Posiane między ciernie oznacza tego, kto słucha słowa, lecz troski doczesne i ułuda bogactwa zagłuszają słowo, tak że zostaje bezowocne. |
| 23 Y el que la recibe en tierra fértil es el hombre que escucha la Palabra y la comprende. Este produce fruto, ya sea cien, ya sesenta, ya treinta por uno». | 23 Posiane w końcu na ziemię żyzną oznacza tego, kto słucha słowa i rozumie je. On też wydaje plon: jeden stokrotny, drugi sześćdziesięciokrotny, inny trzydziestokrotny. |
| 24 Y les propuso otra parábola: «El Reino de los Cielos se parece a un hombre que sembró buena semilla en su campo; | 24 Inną przypowieść im przedłożył: Królestwo niebieskie podobne jest do człowieka, który posiał dobre nasienie na swej roli. |
| 25 pero mientras todos dormían vino su enemigo, sembró cizaña en medio del trigo y se fue. | 25 Lecz gdy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel, nasiał chwastu między pszenicę i odszedł. |
| 26 Cuando creció el trigo y aparecieron las espigas, también apareció la cizaña. | 26 A gdy zboże wyrosło i wypuściło kłosy, wtedy pojawił się i chwast. |
| 27 Los peones fueron a ver entonces al propietario y le dijeron: «Señor, ¿no habías sembrado buena semilla en tu campo? ¿Cómo es que ahora hay cizaña en él?. | 27 Słudzy gospodarza przyszli i zapytali go: Panie, czy nie posiałeś dobrego nasienia na swej roli? Skąd więc wziął się na niej chwast? |
| 28 El les respondió: «Esto lo ha hecho algún enemigo». Los peones replicaron: «¿Quieres que vayamos a arrancarla?». | 28 Odpowiedział im: Nieprzyjazny człowiek to sprawił. Rzekli mu słudzy: Chcesz więc, żebyśmy poszli i zebrali go? |
| 29 «No, les dijo el dueño, porque al arrancar la cizaña, corren el peligro de arrancar también el trigo. | 29 A on im odrzekł: Nie, byście zbierając chwast nie wyrwali razem z nim i pszenicy. |
| 30 Dejen que crezcan juntos hasta la cosecha, y entonces diré a los cosechadores: Arranquen primero la cizaña y átenla en manojos para quemarla, y luego recojan el trigo en mi granero». | 30 Pozwólcie obojgu róść aż do żniwa; a w czasie żniwa powiem żeńcom: Zbierzcie najpierw chwast i powiążcie go w snopki na spalenie; pszenicę zaś zwieźcie do mego spichlerza. |
| 31 También les propuso otra parábola: «El Reino de los Cielos se parece a un grano de mostaza que un hombre sembró en su campo. | 31 Inną przypowieść im przedłożył: Królestwo niebieskie podobne jest do ziarnka gorczycy, które ktoś wziął i posiał na swej roli. |
| 32 En realidad, esta es la más pequeña de las semillas, pero cuando crece es la más grande de las hortalizas y se convierte en un arbusto, de tal manera que los pájaros del cielo van a cobijarse en sus ramas». | 32 Jest ono najmniejsze ze wszystkich nasion, lecz gdy wyrośnie, jest większe od innych jarzyn i staje się drzewem, tak że ptaki przylatują z powietrza i gnieżdżą się na jego gałęziach. |
| 33 Después les dijo esta otra parábola: «El Reino de los Cielos se parece a un poco de levadura que una mujer mezcla con gran cantidad de harina, hasta que fermenta toda la masa». | 33 Powiedział im inną przypowieść: Królestwo niebieskie podobne jest do zaczynu, który pewna kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż się wszystko zakwasiło. |
| 34 Todo esto lo decía Jesús a la muchedumbre por medio de parábolas, y no les hablaba sin parábolas, | 34 To wszystko mówił Jezus tłumom w przypowieściach, a bez przypowieści nic im nie mówił. |
| 35 para que se cumpliera lo anunciado por el Profeta: "Hablaré en parábolas anunciaré cosas que estaban ocultas desde la creación del mundo". | 35 Tak miało się spełnić słowo Proroka: Otworzę usta w przypowieściach, wypowiem rzeczy ukryte od założenia świata. |
| 36 Entonces, dejando a la multitud, Jesús regresó a la casa; sus discípulos se acercaron y le dijeron: «Explícanos la parábola de la cizaña en el campo». | 36 Wtedy odprawił tłumy i wrócił do domu. Tam przystąpili do Niego uczniowie i prosili Go: Wyjaśnij nam przypowieść o chwaście! |
| 37 El les respondió: «El que siembra la buena semilla es el Hijo del hombre; | 37 On odpowiedział: Tym, który sieje dobre nasienie, jest Syn Człowieczy. |
| 38 el campo es el mundo; la buena semilla son los que pertenecen al Reino; la cizaña son los que pertenecen al Maligno, | 38 Rolą jest świat, dobrym nasieniem są synowie królestwa, chwastem zaś synowie Złego. |
| 39 y el enemigo que la siembra es el demonio; la cosecha es el fin del mundo y los cosechadores son los ángeles. | 39 Nieprzyjacielem, który posiał chwast, jest diabeł; żniwem jest koniec świata, a żeńcami są aniołowie. |
| 40 Así como se arranca la cizaña y se la quema en el fuego, de la misma manera sucederá al fin del mundo. | 40 Jak więc zbiera się chwast i spala ogniem, tak będzie przy końcu świata. |
| 41 El Hijo del hombre enviará a sus ángeles, y estos quitarán de su Reino todos los escándalos y a los que hicieron el mal, | 41 Syn Człowieczy pośle aniołów swoich: ci zbiorą z Jego królestwa wszystkie zgorszenia i tych, którzy dopuszczają się nieprawości, |
| 42 y los arrojarán en el horno ardiente: allí habrá llanto y rechinar de dientes. | 42 i wrzucą ich w piec rozpalony; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. |
| 43 Entonces los justos resplandecerán como el sol en el Reino de su Padre. ¡El que tenga oídos, que oiga! | 43 Wtedy sprawiedliwi jaśnieć będą jak słońce w królestwie Ojca swego. Kto ma uszy, niechaj słucha! |
| 44 El Reino de los Cielos se parece a un tesoro escondido en un campo; un hombre lo encuentra, lo vuelve a esconder, y lleno de alegría, vende todo lo que posee y compra el campo. | 44 Królestwo niebieskie podobne jest do skarbu ukrytego w roli. Znalazł go pewien człowiek i ukrył ponownie. Z radości poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił tę rolę. |
| 45 El Reino de los Cielos se parece también a un negociante que se dedicaba a buscar perlas finas; | 45 Dalej, podobne jest królestwo niebieskie do kupca, poszukującego pięknych pereł. |
| 46 y al encontrar una de gran valor, fue a vender todo lo que tenía y la compró. | 46 Gdy znalazł jedną drogocenną perłę, poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił ją. |
| 47 El Reino de los Cielos se parece también a una red que se echa al mar y recoge toda clase de peces. | 47 Dalej, podobne jest królestwo niebieskie do sieci, zarzuconej w morze i zagarniającej ryby wszelkiego rodzaju. |
| 48 Cuando está llena, los pescadores la sacan a la orilla y, sentándose, recogen lo bueno en canastas y tiran lo que no sirve. | 48 Gdy się napełniła, wyciągnęli ją na brzeg i usiadłszy, dobre zebrali w naczynia, a złe odrzucili. |
| 49 Así sucederá al fin del mundo: vendrán los ángeles y separarán a los malos de entre los justos, | 49 Tak będzie przy końcu świata: wyjdą aniołowie, wyłączą złych spośród sprawiedliwych |
| 50 para arrojarlos en el horno ardiente. Allí habrá llanto y rechinar de dientes. | 50 i wrzucą w piec rozpalony; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. |
| 51 ¿Comprendieron todo esto?». «Sí», le respondieron. | 51 Zrozumieliście to wszystko? Odpowiedzieli Mu: Tak jest. |
| 52 Entonces agregó: «Todo escriba convertido en discípulo del Reino de los Cielos se parece a un dueño de casa que saca de sus reservas lo nuevo y lo viejo». | 52 A On rzekł do nich: Dlatego każdy uczony w Piśmie, który stał się uczniem królestwa niebieskiego, podobny jest do ojca rodziny, który ze swego skarbca wydobywa rzeczy nowe i stare. |
| 53 Cuando Jesús terminó estas parábolas se alejó de allí | 53 Gdy Jezus dokończył tych przypowieści, oddalił się stamtąd. |
| 54 y, al llegar a su pueblo, se puso a enseñar a la gente en la sinagoga, de tal manera que todos estaban maravillados. «¿De dónde le viene, decían, esta sabiduría y ese poder de hacer milagros? | 54 Przyszedłszy do swego miasta rodzinnego, nauczał ich w synagodze, tak że byli zdumieni i pytali: Skąd u Niego ta mądrość i cuda? |
| 55 ¿No es este el hijo del carpintero? ¿Su madre no es la que llaman María? ¿Y no son hermanos suyos Santiago, José, Simón y Judas? | 55 Czyż nie jest On synem cieśli? Czy Jego Matce nie jest na imię Mariam, a Jego braciom Jakub, Józef, Szymon i Juda? |
| 56 ¿Y acaso no viven entre nosotros todas sus hermanas? ¿De dónde le vendrá todo esto?». | 56 Także Jego siostry czy nie żyją wszystkie u nas? Skądże więc ma to wszystko? |
| 57 Y Jesús era para ellos un motivo de escándalo. Entonces les dijo: «Un profeta es despreciado solamente en su pueblo y en su familia». | 57 I powątpiewali o Nim. A Jezus rzekł do nich: Tylko w swojej ojczyźnie i w swoim domu może być prorok lekceważony. |
| 58 Y no hizo allí muchos milagros, a causa de la falta de fe de esa gente. | 58 I niewiele zdziałał tam cudów, z powodu ich niedowiarstwa. |