Scrutatio

Martedi, 28 maggio 2024 - Santi Emilio, Felice, Priamo e Feliciano ( Letture di oggi)

Baruch 2


font
VULGATABIBBIA VOLGARE
1 Propter quod statuit Dominus Deus noster verbum suum,
quod locutus est ad nos,
et ad judices nostros qui judicaverunt Israël,
et ad reges nostros, et ad principes nostros,
et ad omnem Israël et Juda :
1 Per la qual cosa lo nostro Signore Iddio ordinò la sua parola, la quale egli parlò a noi, e a' nostri giudici i quali giudicarono Israel, e alli nostri re, e alli nostri principi, e a tutto Israel, e (in tutto) Giuda;
2 ut adduceret Dominus super nos mala magna,
quæ non sunt facta sub cælo
quemadmodum facta sunt in Jerusalem,
secundum quæ scripta sunt in lege Moysi,
2 acciò che Iddio ci mandasse grandi mali, i quali non sono fatti sotto lo sole (cioè che sono tauto grandi, che non si viddono mai tali), sì come sono fatti in Ierusalem, secondo che è descritto nella legge di Moisè;
3 et manducaret homo carnes filii sui et carnes filiæ suæ.
3 cioè che l' uomo mangiasse le carni del suo figliuolo e della sua figliuola.
4 Et dedit eos sub manu regum omnium qui sunt in circuitu nostro,
in improperium et in desolationem in omnibus populis
in quibus nos dispersit Dominus :
4 E diedeli in mano di tutti li re, i quali sono nel nostro circuito, in vituperio e in desolazione in tutti li popoli, nei quali Iddio disperse noi.
5 et facti sumus subtus, et non supra,
quia peccavimus Domino Deo nostro,
non obaudiendo voci ipsius.
5 E siamo fatti di sotto, e non di sopra, però che noi peccammo al nostro Signore Iddio, non udendo la sua voce.
6 Domino Deo nostro justitia,
nobis autem et patribus nostris confusio faciei,
sicut est dies hæc :
6 Al nostro Signore Iddio sia giustizia; ma alli nostri padri e a noi sia confusione di faccia, com'è questo dì.
7 quia locutus est Dominus super nos omnia mala hæc
quæ venerunt super nos :
7 Però che Iddio parlò sopra noi, tutti questi mali i quali vennero sopra noi.
8 et non sumus deprecati faciem Domini Dei nostri,
ut reverteremur unusquisque nostrum a viis nostris pessimis.
8 E non aviamo pregato il nostro Signore Iddio, acciò che noi ci partiamo, ciascuno di noi, dalle nostre vie pessime.
9 Et vigilavit Dominus in malis,
et adduxit ea super nos :
quia justus est Dominus in omnibus operibus suis
quæ mandavit nobis,
9 E Iddio vegghiò ne' mali, e mandoe quelli sopra noi; però ch' egli è giusto il Signore in tutte le sue opere, le quali egli comandò a noi.
10 et non audivimus vocem ipsius
ut iremus in præceptis Domini,
quæ dedit ante faciem nostram.
10 E non udimmo la voce sua, acciò che noi andassimo nelli suoi comandamenti, i quali egli diede (a noi) inanzi alla faccia nostra.
11 Et nunc, Domine Deus Israël,
qui eduxisti populum tuum de terra Ægypti
in manu valida, et in signis, et in prodigiis,
et in virtute tua magna, et in brachio excelso,
et fecisti tibi nomen sicut est dies iste :
11 E ora, Signore Iddio d' Israel, lo quale menasti lo popolo tuo della terra d'Egitto con forte mano, e con segni e con maraviglie, e colla tua grande volontà e coll' alto braccio, e facesti nome a te, sì come è questo dì,
12 peccavimus, impie egimus,
inique gessimus, Domine Deus noster,
in omnibus justitiis tuis.
12 noi aviamo peccato, e fatto malvagiamente, e siamoci portato male, o Iddio Signore nostro, in tutte le tue giustizie.
13 Avertatur ira tua a nobis,
quia derelicti sumus pauci inter gentes ubi dispersisti nos.
13 Rivolgasi la tua ira da noi, però che noi siamo rimasi pochi tra le genti dove tu ci dispergesti.
14 Exaudi, Domine, preces nostras et orationes nostras,
et educ nos propter te,
et da nobis invenire gratiam ante faciem eorum qui nos abduxerunt :
14 O Signore, esaudisci li nostri prieghi e le nostre orazioni, e mena noi per te, e odi noi acciò che noi troviamo grazia inanzi alla faccia di coloro che ci hanno menato;
15 ut sciat omnis terra quia tu es Dominus Deus noster,
et quia nomen tuum invocatum est super Israël,
et super genus ipsius.
15 acciò che lo sappia tutta la terra, come tu se' lo nostro Signore Iddio, e che lo tuo nome si è invocato (e chiamato) sopra Israel, e sopra la sua generazione.
16 Respice, Domine, de domo sancta tua in nos,
et inclina aurem tuam, et exaudi nos.
16 Riguarda, Signore, della tua santa casa in noi, e inchina li tuoi orecchi, ed esaudisci noi.
17 Aperi oculos tuos et vide :
quia non mortui qui sunt in inferno,
quorum spiritus acceptus est a visceribus suis,
dabunt honorem et justificationem Domino :
17 Apri li tuoi occhi, e vedi; però che non li morti che sono nello inferno, lo spirito de' quali è accetto (e tolto) delle loro interiora, daranno [onore el giustificazione a Dio;
18 sed anima quæ tristis est super magnitudine mali,
et incedit curva et infirma,
et oculi deficientes, et anima esuriens,
dat tibi gloriam et justitiam Domino.
18 ma l'anima, la quale è trista sopra la grandezza del male, e va torta e inferma (nelle cose basse), e li occhi mancanti, e l'anima [che] averà fame, darà gloria e giustizia a te, Signore; (cioè ch' ella ti vuole dire in sentenza, che quelli che sono in inferno, che si chiamano morti, non danno lode a Dio, ma che dà lode a Dio l'anima trista e dolente delli suoi peccati).
19 Quia non secundum justitias patrum nostrorum
nos fundimus preces et petimus misericordiam
ante conspectum tuum, Domine Deus noster :
19 Per che non secondo la giustizia de' nostri padri spargiamo le preghiere, e dimandiamo la misericordia inanzi al conspetto tuo, Signore nostro Iddio;
20 sed quia misisti iram tuam et furorem tuum super nos,
sicut locutus es in manu puerorum tuorum prophetarum,
dicens :
20 ma perciò che mandasti la tua ira e il tuo furore sopra noi, sì come tu hai parlato nella mano de' tuoi servi profeti, dicendo:
21 Sic dicit Dominus :
Inclinate humerum vestrum et cervicem vestram,
et opera facite regi Babylonis,
et sedebitis in terra quam dedi patribus vestris.
21 così dice Iddio: inchinate lo vostro omero e lo vostro capo, e fate opera allo re di Babilonia; e sederete nella terra la quale io diedi alli vostri padri.
22 Quod si non audieritis vocem Domini Dei vestri,
operari regi Babyloniæ,
defectionem vestram faciam de civitatibus Juda,
et a foris Jerusalem,
22 E se voi (non lo farete, e) non udirete la voce del vostro Signore Iddio, cioè d' operare allo re di Babilonia, io farò lo vostro difetto delle cittadi di Giuda, e di fuori di Ierusalem;
23 et auferam a vobis vocem jucunditatis et vocem gaudii,
et vocem sponsi et vocem sponsæ,
et erit omnis terra sine vestigio ab inhabitantibus eam.
23 e torrò da voi la voce della giocondità, e la voce d'allegrezza, e la voce dello sposo, e la voce della sposa; e tutta la terra sarà sanza norma da quelli che (non) l' abiteranno.
24 Et non audierunt vocem tuam,
ut operarentur regi Babylonis :
et statuisti verba tua,
quæ locutus es in manibus puerorum tuorum prophetarum,
ut transferrentur ossa regum nostrorum
et ossa patrum nostrorum de loco suo :
24 E non udirono la voce tua per operare allo re di Babilonia; e ordinasti le tue parole, le quali tu parlasti in mano di tutti li servi tuoi profeti, acciò che fussono trasportate l'ossa delli re nostri e delli nostri padri dello luogo suo.
25 et ecce projecta sunt in calore solis et in gelu noctis,
et mortui sunt in doloribus pessimis,
in fame et in gladio, et in emissione.
25 Ecco che sono gittate allo caldo del sole e allo gelo della notte; e sono morti in dolori pessimi, cioè in fame e in coltello e in audare in prigione.
26 Et posuisti templum in quo invocatum est nomen tuum in ipso
sicut hæc dies,
propter iniquitatem domus Israël et domus Juda.
26 E ponesti lo tempio, dove chiamarono lo tuo ncme, come è questo dì, per la iniquità d' Israel e di Giuda.
27 Et fecisti in nobis, Domine Deus noster,
secundum omnem bonitatem tuam
et secundum omnem miserationem tuam illam magnam :
27 E tu, nostro Signore, facesti a noi secondo tutta tua bontà, e secondo tutta la tua misericordia grande;
28 sicut locutus es in manu pueri tui Moysi,
in die qua præcepisti ei scribere legem tuam coram filiis Israël,
28 sì come tu hai parlato in mano del tuo servo Moisè, nel dì che tu li comandasti ch' egli scrivesse la tua legge inanzi a' figliuoli d' Israel,
29 dicens : Si non audieritis vocem meam,
multitudo hæc magna convertetur in minimam inter gentes,
quo ego eos dispergam :
29 dicendo: se voi non udirete la mia voce, tutta questa grande moltitudine si convertirà in poca gente, imperò ch' io li dispergerò.
30 quia scio quod me non audiet populus :
populus est enim dura cervice.
Et convertetur ad cor suum in terra captivitatis suæ,
30 Però che sono mio popolo, e non udirono me; però che questo popolo si è di duro capo; e convertirassi al suo cuore nella terra della sua cattività.
31 et scient quia ego sum Dominus Deus eorum :
et dabo eis cor, et intelligent ;
aures, et audient :
31 E sapranno ch' io sono lo loro Signore Iddio; e darò a loro cuore, e intenderanno; [orecchie], e udiranno.
32 et laudabunt me in terra captivitatis suæ,
et memores erunt nominis mei,
32 E loderanno me nella terra della loro prigione, e averanno memoria del mio nome.
33 et avertent se a dorso suo duro,
et a malignitatibus suis :
quia reminiscentur viam patrum suorum,
qui peccaverunt in me.
33 E rivolgerannosi dallo loro duro dorso, e dalla loro malignitade; però che si ricorderanno della via delli loro padri, i quali peccarono incontro a me.
34 Et revocabo illos in terram quam juravi patribus eorum,
Abraham, Isaac, et Jacob :
et dominabuntur ejus, et multiplicabo eos,
et non minorabuntur :
34 E rivolgerolli nella terra la quale io giurai alli loro padri, cioè Abraam, Isaac e Iacob, e averanno signoria di loro; e multiplicherò loro, e non saranno sminuiti.
35 et statuam illis testamentum alterum sempiternum,
ut sim illis in Deum,
et ipsi erunt mihi in populum :
et non movebo amplius populum meum, filios Israël,
a terra quam dedi illis.
35 E ordinerò loro un altro testamento sempiterno, acciò ch' io sia loro Signore, e saranno mio popolo; e non moverò più lo mio popolo, figliuoli d' Israel, della terra la quale io diedi loro.