Scrutatio

Martedi, 28 maggio 2024 - Santi Emilio, Felice, Priamo e Feliciano ( Letture di oggi)

Psalmi 38


font
VULGATABIBBIA VOLGARE
1 In finem, ipsi Idithun. Canticum David.1 In fine, cantico di David per Iditun.
2 Dixi : Custodiam vias meas :
ut non delinquam in lingua mea.
Posui ori meo custodiam,
cum consisteret peccator adversum me.
2 Dissi: guarderò le mie vie, acciò non pecchi nella mia lingua. Ho posto guardia alla mia bocca, mentre che il peccatore stae contra di me.
3 Obmutui, et humiliatus sum, et silui a bonis ;
et dolor meus renovatus est.
3 Son fatto muto e umiliato, e tacetti dalli buoni; ed emmi rinnovato il mio dolore.
4 Concaluit cor meum intra me ;
et in meditatione mea exardescet ignis.
4 (Ad ogni parte) si riscaldò il mio cuore dentro di me; e infiammerassi il fuoco nella mia meditazione.
5 Locutus sum in lingua mea :
Notum fac mihi, Domine, finem meum,
et numerum dierum meorum quis est,
ut sciam quid desit mihi.
5 Ho parlato con la mia lingua: fammi sapere, Signore, il mio fine, e quanto sia il numero de' miei dì; acciò sappia quello mi manchi.
6 Ecce mensurabiles posuisti dies meos,
et substantia mea tamquam nihilum ante te.
Verumtamen universa vanitas, omnis homo vivens.
6 Ecco che hai mensurati i miei dì; e la mia sostanza dinanzi a te è come niente. E però tutte le cose sono vanità, etiam ogni uomo vivente.
7 Verumtamen in imagine pertransit homo ;
sed et frustra conturbatur :
thesaurizat, et ignorat cui congregabit ea.
7 Nientemeno l' uomo passa come nell' imagine; e però si conturba invano. Rauna li tesauri; e non sa a cui congregaralli.
8 Et nunc quæ est exspectatio mea : nonne Dominus ?
et substantia mea apud te est.
8 E ormai chi è il mio fine? egli è il mio Signore; e appo te è la mia sostanza.
9 Ab omnibus iniquitatibus meis erue me :
opprobrium insipienti dedisti me.
9 Libera me da tutte le mie iniquità: ha'mi dato in vituperio al pazzo.
10 Obmutui, et non aperui os meum,
quoniam tu fecisti ;
10 Tacetti, e non apersi la mia bocca, però che tu facesti
11 amove a me plagas tuas.
11 remuovere da me le tue piaghe.
12 A fortitudine manus tuæ ego defeci in increpationibus :
propter iniquitatem corripuisti hominem.
Et tabescere fecisti sicut araneam animam ejus :
verumtamen vane conturbatur omnis homo.
12 Nella reprensione venni meno dalla fortezza delle tue mani; hai castigato l'uomo per la iniquità. E hai seccata l'anima sua, come tela ragnina; però vanamente conturbasi ogni uomo.
13 Exaudi orationem meam, Domine, et deprecationem meam ;
auribus percipe lacrimas meas.
Ne sileas, quoniam advena ego sum apud te,
et peregrinus sicut omnes patres mei.
13 Esaudi, Signore, la mia orazione e le mie preghiere; ricevi con le orecchie le mie lacrime. Non tacere; per che appresso di te son forestiero e peregrino, come tutti gli miei padri.
14 Remitte mihi, ut refrigerer
priusquam abeam et amplius non ero.
14 Lascia ch' io mi refredda inanzi ch' io vada, e più non sarò.