Scrutatio

Martedi, 28 maggio 2024 - Santi Emilio, Felice, Priamo e Feliciano ( Letture di oggi)

Psalmi 17


font
VULGATABIBBIA VOLGARE
1 In finem. Puero Domini David, qui locutus est Domino verba cantici hujus, in die qua eripuit eum Dominus de manu omnium inimicorum ejus, et de manu Saul, et dixit :1 In fine al servo del Signore David, il qual ha parlato al Signore le parole di questo cantico, nel dì nel qual il Signore il liberò delle mani delli suoi inimici, e della mano di Saul.
2 Diligam te, Domine, fortitudo mea.
2 Amarò te, Signore, mia fortezza;
3 Dominus firmamentum meum, et refugium meum, et liberator meus.
Deus meus adjutor meus, et sperabo in eum ;
protector meus, et cornu salutis meæ, et susceptor meus.
3 Signore, mio firmamento, e rifugio mio, e liberatore mio; Dio mio, aiutator mio; e in lui spererò. Egli è mio difensore, e potenza della mia salute, e mio ricevitore.
4 Laudans invocabo Dominum,
et ab inimicis meis salvus ero.
4 Laudante invocherò il Signore; e sarò salvo da' miei inimici.
5 Circumdederunt me dolores mortis,
et torrentes iniquitatis conturbaverunt me.
5 (Perchè) mi hanno circondato i dolori della morte; e gli fiumi della iniquità mi hanno conturbato.
6 Dolores inferni circumdederunt me ;
præoccupaverunt me laquei mortis.
6 I dolori dell' inferno mi hanno circondato; li lacci della morte mi hanno compreso.
7 In tribulatione mea invocavi Dominum,
et ad Deum meum clamavi :
et exaudivit de templo sancto suo vocem meam ;
et clamor meus in conspectu ejus introivit in aures ejus.
7 Nella mia tribulazione invocai il Signore, e gridai al mio Dio. Ed esauditte la mia voce dal tempio santo suo; e il mio grido, fatto nel suo cospetto, entrò nelle sue orecchie.
8 Commota est, et contremuit terra ;
fundamenta montium conturbata sunt, et commota sunt :
quoniam iratus est eis.
8 Commossa è la terra, e tremò; conturboronsi i fondamenti de' monti, e si movettero, perchè il Signore è adirato contro di loro.
9 Ascendit fumus in ira ejus,
et ignis a facie ejus exarsit ;
carbones succensi sunt ab eo.
9 Salitte il fumo nell' ira sua, e il fuoco ardette dalla sua faccia; da lui furono inflammati i carboni.
10 Inclinavit cælos, et descendit,
et caligo sub pedibus ejus.
10 Inclinò i cieli, e discese; e la oscurità fu sotto i suoi piedi.
11 Et ascendit super cherubim, et volavit ;
volavit super pennas ventorum.
11 E ascese sopra i cherubini, e volò; vold sopra le penne de' venti.
12 Et posuit tenebras latibulum suum ;
in circuitu ejus tabernaculum ejus,
tenebrosa aqua in nubibus aëris.
12 E puose le tenebre per suo secreto; nel suo circuito è il suo tabernacolo; la tenebrosa acqua è nelle nubi dell' aere.
13 Præ fulgore in conspectu ejus nubes transierunt ;
grando et carbones ignis.
13 Più che fulgore nel suo cospetto passorono le nubi, la tempesta e i carboni del fuoco.
14 Et intonuit de cælo Dominus,
et Altissimus dedit vocem suam :
grando et carbones ignis.
14 E il Signor intonò dal cielo, e l' Altissimo dette la sua voce; venne la tempesta e i carboni del fuoco.
15 Et misit sagittas suas, et dissipavit eos ;
fulgura multiplicavit, et conturbavit eos.
15 E mandò le sue sagitte, e dissipò quelli; moltiplicò i fùlgori, e conturbolli.
16 Et apparuerunt fontes aquarum,
et revelata sunt fundamenta orbis terrarum,
ab increpatione tua, Domine,
ab inspiratione spiritus iræ tuæ.
16 E apparsero i fonti delle acque, e sono manifestati i fondamenti del circuito delle terre, Signore (queste sono), dalla tua reprensione, dalla inspirazione del spirito della tua ira.
17 Misit de summo, et accepit me ;
et assumpsit me de aquis multis.
17 Mandò dall' alto, e tolsemi; levò me di molte acque.
18 Eripuit me de inimicis meis fortissimis, et ab his qui oderunt me.
Quoniam confortati sunt super me ;
18 Mi liberò da' miei fortissimi inimici, e da quelli che mi hanno avuto in odio; perchè sopra di me sono confortati.
19 prævenerunt me in die afflictionis meæ :
et factus est Dominus protector meus.
19 Inanzi a me vennero nel dì della mia afflizione; ma il Signore è fatto mio difensore.
20 Et eduxit me in latitudinem ;
salvum me fecit, quoniam voluit me,
20 E condussemi nella larghezza (della carità); fece me salvo, perchè mi ha vogliuto.
21 et retribuet mihi Dominus secundum justitiam meam,
et secundum puritatem manuum mearum retribuet mihi :
21 E a me retribuirà il Signore secondo la mia giustizia; e secondo la purità delle [mie] mani a me renderà.
22 quia custodivi vias Domini,
nec impie gessi a Deo meo ;
22 Però [che] ho guardato le vie del Signore, e non ho fatto cosa empia al Dio mio.
23 quoniam omnia judicia ejus in conspectu meo,
et justitias ejus non repuli a me.
23 Perchè tutti gli suoi giudicii sono nel mio conspetto; e le sue giustizie non ho gittate da me.
24 Et ero immaculatus cum eo ;
et observabo me ab iniquitate mea.
24 E sarò con lui senza macula; e guardarommi dalla mia iniquità.
25 Et retribuet mihi Dominus secundum justitiam meam,
et secundum puritatem manuum mearum in conspectu oculorum ejus.
25 E renderà a me il Signore secondo la mia giustizia, e secondo la purità delle mie mani nel conspetto de' suoi occhii.
26 Cum sancto sanctus eris,
et cum viro innocente innocens eris,
26 Con il santo sarai santo, e con l' uomo innocente sarai innocente.
27 et cum electo electus eris,
et cum perverso perverteris.
27 E con lo eletto sarai eletto, e con lo perverso sarai più perverso.
28 Quoniam tu populum humilem salvum facies,
et oculos superborum humiliabis.
28 Perchè tu salverai il popolo umile, e umiliarai gli occhii delli superbi.
29 Quoniam tu illuminas lucernam meam, Domine ;
Deus meus, illumina tenebras meas.
29 Perchè tu, Signore, illumini la mia lucerna; Dio mio, illumina le mie tenebre.
30 Quoniam in te eripiar a tentatione ;
et in Deo meo transgrediar murum.
30 Perchè in te sarò liberato dalla tentazione, e nel mio Dio trapasserò il muro.
31 Deus meus, impolluta via ejus ;
eloquia Domini igne examinata :
protector est omnium sperantium in se.
31 Dio mio, monda è la sua via; i parlari del Signore sono esaminati col fuoco; egli è difensore di. tutti i speranti in sè.
32 Quoniam quis deus præter Dominum ?
aut quis deus præter Deum nostrum ?
32 Imperò [che] chi è Dio, salvo il Signore? ovver chi è Dio, salvo il nostro Dio?
33 Deus qui præcinxit me virtute,
et posuit immaculatam viam meam ;
33 Egli è quel Dio, che mi ha cinto di virtude, e ha posta la mia via immacolata.
34 qui perfecit pedes meos tamquam cervorum,
et super excelsa statuens me ;
34 Egli ha posto i miei piedi come di cervi, ordinando me sopra gli eccelsi.
35 qui docet manus meas ad prælium.
Et posuisti, ut arcum æreum, brachia mea,
35 Il qual ammaestra le mie mani alla battaglia; e ha posto le mie braccia, come arco di ferro.
36 et dedisti mihi protectionem salutis tuæ :
et dextera tua suscepit me,
et disciplina tua correxit me in finem,
et disciplina tua ipsa me docebit.
36 Tu mi hai dato la defensione della tua salute; e la tua destra mi ha ricevuto. E la tua disciplina nella fine mi ha corretto; e la tua disciplina, quella mi insegnerà.
37 Dilatasti gressus meos subtus me,
et non sunt infirmata vestigia mea.
37 Tu hai dilatati sotto di me i miei andari; e le mie vestigie non sono infirmate.
38 Persequar inimicos meos, et comprehendam illos ;
et non convertar donec deficiant.
38 Perseguiterò gli miei inimici, e piglierolli; none staranno, insino che saranno venuti a meno.
39 Confringam illos, nec poterunt stare ;
cadent subtus pedes meos.
39 Appezzarolli, e non potranno stare; caderanno sotto i miei piedi.
40 Et præcinxisti me virtute ad bellum,
et supplantasti insurgentes in me subtus me.
40 E ha'mi cinto di virtù a combattere; e hai posto sotto di me gli miei contradicenti.
41 Et inimicos meos dedisti mihi dorsum,
et odientes me disperdidisti.
41 E dopo le mie spalle hai dato gli miei inimici, e distrutto coloro che mi hanno in odio.
42 Clamaverunt, nec erat qui salvos faceret ;
ad Dominum, nec exaudivit eos.
42 Gridorono, e non era cui gli facesse salvi; e al Signore chiamorono, e non gli esaudì.
43 Et comminuam eos ut pulverem ante faciem venti ;
ut lutum platearum delebo eos.
43 Disfarolli come polvere dinanzi alla faccia del vento; gitterolli come luto delle piazze.
44 Eripies me de contradictionibus populi ;
constitues me in caput gentium.
44 Tu mi libererai della contradizione del popolo; ordinera'mi nel capo delle genti.
45 Populus quem non cognovi servivit mihi ;
in auditu auris obedivit mihi.
45 Il popolo, ch' io non conobbi, mi ha servito; nell' udire della orecchia mi ha obbedito.
46 Filii alieni mentiti sunt mihi,
filii alieni inveterati sunt,
et claudicaverunt a semitis suis.
46 Hannomi mentito i figliuoli estranei; gli figliuoli estranei sono invecchiati, e hanno zoppicato [dalle] loro vie.
47 Vivit Dominus, et benedictus Deus meus,
et exaltetur Deus salutis meæ.
47 Vive il Signore, e benedetto il mio Dio, e sia esaltato il Dio della mia salute.
48 Deus qui das vindictas mihi,
et subdis populos sub me ;
liberator meus de inimicis meis iracundis.
48 Dio, il quale a me dài la vendetta, e sottoponi i popoli sotto di me, liberatore mio delli miei irati inimici.
49 Et ab insurgentibus in me exaltabis me ;
a viro iniquo eripies me.
49 Ed esaltera'mi dalli levanti contra di me; e liberara'mi dall' uomo iniquo.
50 Propterea confitebor tibi in nationibus, Domine,
et nomini tuo psalmum dicam ;
50 Però, Signore, a te confesserò nelle nazioni; e dirò al tuo nome la laude,
51 magnificans salutes regis ejus,
et faciens misericordiam christo suo David,
et semini ejus usque in sæculum.
51 magnificante le saluti al suo re, e facente la misericordia al suo cristo David, e al suo seme insino IN SECULA.