Scrutatio

Domenica, 12 maggio 2024 - Santi Nereo e Achilleo ( Letture di oggi)

Jó 8


font
VULGATADIODATI
1 Respondens autem Baldad Suhites, dixit :1 E BILDAD Suhita rispose, e disse:
2 Usquequo loqueris talia,
et spiritus multiplex sermones oris tui ?
2 Infino a quando proferirai tali ragionamenti, E saranno le parole della tua bocca come un vento impetuoso?
3 Numquid Deus supplantat judicium ?
aut Omnipotens subvertit quod justum est ?
3 Iddio pervertirebbe egli il giudicio? L’Onnipotente pervertirebbe egli la giustizia?
4 Etiam si filii tui peccaverunt ei,
et dimisit eos in manu iniquitatis suæ :
4 Se i tuoi figliuoli hanno peccato contro a lui, Egli altresì li ha dati in mano del lor misfatto.
5 tu tamen si diluculo consurrexeris ad Deum,
et Omnipotentem fueris deprecatus ;
5 Ma quant’è a te, se tu ricerchi Iddio, E chiedi grazia all’Onnipotente;
6 si mundus et rectus incesseris :
statim evigilabit ad te,
et pacatum reddet habitaculum justitiæ tuæ,
6 Se tu sei puro e diritto, Certamente egli si risveglierà di presente in favor tuo, E farà prosperare il tuo giusto abitacolo.
7 in tantum ut si priora tua fuerint parva,
et novissima tua multiplicentur nimis.
7 E la tua condizione di prima sarà stata piccola, E l’ultima diventerà grandissima
8 Interroga enim generationem pristinam,
et diligenter investiga patrum memoriam
8 Perciocchè domanda pur le età primiere, E disponti ad informarti da’ padri loro;
9 (hesterni quippe sumus, et ignoramus,
quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram),
9 Imperocchè, quant’è a noi, siamo sol da ieri in qua, E non abbiamo intendimento; Perchè i nostri giorni son come un’ombra sopra la terra;
10 et ipsi docebunt te, loquentur tibi,
et de corde suo proferent eloquia.
10 Non insegnerannoti essi, e non parlerannoti, E non trarranno essi fuori ragionamenti dal cuor loro?
11 Numquid vivere potest scirpus absque humore ?
aut crescere carectum sine aqua ?
11 Il giunco sorgerà egli senza pantano? L’erba de’ prati crescerà ella senz’acqua?
12 Cum adhuc sit in flore, nec carpatur manu,
ante omnes herbas arescit.
12 E pure, mentre è ancor verde, e non è ancora segata, Si secca avanti ogni altra erba.
13 Sic viæ omnium qui obliviscuntur Deum,
et spes hypocritæ peribit.
13 Tali son le vie di tutti quelli che dimenticano Iddio, E così perirà la speranza dell’ipocrita;
14 Non ei placebit vecordia sua,
et sicut tela aranearum fiducia ejus.
14 La cui speranza sarà troncata, E la cui confidanza sarà una casa di ragnolo.
15 Innitetur super domum suam, et non stabit ;
fulciet eam, et non consurget.
15 Egli si appoggerà in su la casa sua, ma quella non istarà ferma; Egli si atterrà ad essa, ma ella non istarà in piè.
16 Humectus videtur antequam veniat sol,
et in ortu suo germen ejus egredietur.
16 Egli è verdeggiante al sole, E i suoi rami si spandono fuori in sul giardino, nel quale è piantato;
17 Super acervum petrarum radices ejus densabuntur,
et inter lapides commorabitur.
17 Le sue radici s’intralciano presso alla fonte, Egli mira la casa di pietra.
18 Si absorbuerit eum de loco suo,
negabit eum, et dicet : Non novi te.
18 Ma, se alcuno lo manderà in ruina, divellendolo dal luogo suo, Questo lo rinnegherà dicendo: Io non ti vidi giammai.
19 Hæc est enim lætitia viæ ejus,
ut rursum de terra alii germinentur.
19 Ecco, tale è l’allegrezza della sua via, E dalla polvere ne germoglieranno altri
20 Deus non projiciet simplicem,
nec porriget manum malignis,
20 Ecco, Iddio non disdegna l’uomo intiero; Ma altresì non presta la mano a’ maligni.
21 donec impleatur risu os tuum,
et labia tua jubilo.
21 Ancora empierà egli la tua bocca di riso, E le tue labbra di giubilo.
22 Qui oderunt te induentur confusione,
et tabernaculum impiorum non subsistet.
22 Quelli che ti odiano saranno vestiti di vergogna; Ma il tabernacolo degli empi non sarà più