1 فاجاب صوفر النعماتي وقال | 1 υπολαβων δε σωφαρ ο μιναιος λεγει |
2 من اجل ذلك هواجسي تجيبني ولهذا هيجاني فيّ. | 2 ουχ ουτως υπελαμβανον αντερειν σε ταυτα και ουχι συνιετε μαλλον η και εγω |
3 تعيير توبيخي اسمع. وروح من فهمي يجيبني | 3 παιδειαν εντροπης μου ακουσομαι και πνευμα εκ της συνεσεως αποκρινεται μοι |
4 أما علمت هذا من القديم منذ وضع الانسان على الارض | 4 μη ταυτα εγνως απο του ετι αφ' ου ετεθη ανθρωπος επι της γης |
5 ان هتاف الاشرار من قريب وفرح الفاجر الى لحظة. | 5 ευφροσυνη γαρ ασεβων πτωμα εξαισιον χαρμονη δε παρανομων απωλεια |
6 ولو بلغ السموات طوله ومسّ راسه السحاب. | 6 εαν αναβη εις ουρανον αυτου τα δωρα η δε θυσια αυτου νεφων αψηται |
7 كجلّته الى الابد يبيد. الذين رأوه يقولون اين هو. | 7 οταν γαρ δοκη ηδη κατεστηριχθαι τοτε εις τελος απολειται οι δε ιδοντες αυτον ερουσιν που εστιν |
8 كالحلم يطير فلا يوجد ويطرد كطيف الليل. | 8 ωσπερ ενυπνιον εκπετασθεν ου μη ευρεθη επτη δε ωσπερ φασμα νυκτερινον |
9 عين ابصرته لا تعود تراه ومكانه لن يراه بعد. | 9 οφθαλμος παρεβλεψεν και ου προσθησει και ουκετι προσνοησει αυτον ο τοπος αυτου |
10 بنوه يترضون الفقراء ويداه تردان ثروته. | 10 τους υιους αυτου ολεσαισαν ηττονες αι δε χειρες αυτου πυρσευσαισαν οδυνας |
11 عظامه ملآنة شبيبة ومعه في التراب تضطجع. | 11 οστα αυτου ενεπλησθησαν νεοτητος αυτου και μετ' αυτου επι χωματος κοιμηθησεται |
12 ان حلا في فمه الشر واخفاه تحت لسانه | 12 εαν γλυκανθη εν στοματι αυτου κακια κρυψει αυτην υπο την γλωσσαν αυτου |
13 اشفق عليه ولم يتركه بل حبسه وسط حنكه | 13 ου φεισεται αυτης και ουκ εγκαταλειψει αυτην και συνεξει αυτην εν μεσω του λαρυγγος αυτου |
14 فخبزه في امعائه يتحول. مرارة اصلال في بطنه. | 14 και ου μη δυνηθη βοηθησαι εαυτω χολη ασπιδος εν γαστρι αυτου |
15 قد بلع ثروة فيتقيأها. الله يطردها من بطنه. | 15 πλουτος αδικως συναγομενος εξεμεσθησεται εξ οικιας αυτου εξελκυσει αυτον αγγελος |
16 سمّ الاصلال يرضع. يقتله لسان الافعى. | 16 θυμον δε δρακοντων θηλασειεν ανελοι δε αυτον γλωσσα οφεως |
17 لا يرى الجداول انهار سواقي عسل ولبن. | 17 μη ιδοι αμελξιν νομαδων μηδε νομας μελιτος και βουτυρου |
18 يرد تعبه ولا يبلعه. كمال تحت رجع. ولا يفرح. | 18 εις κενα και ματαια εκοπιασεν πλουτον εξ ου ου γευσεται ωσπερ στριφνος αμασητος ακαταποτος |
19 لانه رضض المساكين وتركهم واغتصب بيتا ولم يبنه | 19 πολλων γαρ αδυνατων οικους εθλασεν διαιταν δε ηρπασεν και ουκ εστησεν |
20 لانه لم يعرف في بطنه قناعة لا ينجو بمشتهاه. | 20 ουκ εστιν αυτου σωτηρια τοις υπαρχουσιν εν επιθυμια αυτου ου σωθησεται |
21 ليست من اكله بقية لاجل ذلك لا يدوم خيره. | 21 ουκ εστιν υπολειμμα τοις βρωμασιν αυτου δια τουτο ουκ ανθησει αυτου τα αγαθα |
22 مع ملء رغده يتضايق. تأتي عليه يد كل شقي. | 22 οταν δε δοκη ηδη πεπληρωσθαι θλιβησεται πασα δε αναγκη επ' αυτον επελευσεται |
23 يكون عندما يملأ بطنه ان الله يرسل عليه حمو غضبه ويمطره عليه عند طعامه. | 23 ει πως πληρωσαι γαστερα αυτου επαποστειλαι επ' αυτον θυμον οργης νιψαι επ' αυτον οδυνας |
24 يفر من سلاح حديد. تخرقه قوس نحاس. | 24 και ου μη σωθη εκ χειρος σιδηρου τρωσαι αυτον τοξον χαλκειον |
25 جذبه فخرج من بطنه والبارق من مرارته مرق. عليه رعوب. | 25 διεξελθοι δε δια σωματος αυτου βελος αστραπαι δε εν διαιταις αυτου περιπατησαισαν επ' αυτω φοβοι |
26 كل ظلمة مختبأة لذخائره. تأكله نار لم تنفخ. ترعى البقية في خيمته. | 26 παν δε σκοτος αυτω υπομειναι κατεδεται αυτον πυρ ακαυστον κακωσαι δε αυτου επηλυτος τον οικον |
27 السموات تعلن اثمه والارض تنهض عليه. | 27 ανακαλυψαι δε αυτου ο ουρανος τας ανομιας γη δε επανασταιη αυτω |
28 تزول غلة بيته. تهراق في يوم غضبه. | 28 ελκυσαι τον οικον αυτου απωλεια εις τελος ημερα οργης επελθοι αυτω |
29 هذا نصيب الانسان الشرير من عند الله وميراث أمره من القدير | 29 αυτη η μερις ανθρωπου ασεβους παρα κυριου και κτημα υπαρχοντων αυτω παρα του επισκοπου |