1 - Figliuol mio, se vuoi accogliere le mie parole, e mettere in serbo i miei precetti, | 1 υιε εαν δεξαμενος ρησιν εμης εντολης κρυψης παρα σεαυτω |
2 per ben prestar orecchio alla sapienza, piega il tuo cuore a conoscere la prudenza. | 2 υπακουσεται σοφιας το ους σου και παραβαλεις καρδιαν σου εις συνεσιν παραβαλεις δε αυτην επι νουθετησιν τω υιω σου |
3 Perchè se avrai invocata la sapienza e piegato il cuore alla prudenza, | 3 εαν γαρ την σοφιαν επικαλεση και τη συνεσει δως φωνην σου την δε αισθησιν ζητησης μεγαλη τη φωνη |
4 e se l'andrai cercando come il denaro, scavando come per scoprire tesori nascosti; | 4 και εαν ζητησης αυτην ως αργυριον και ως θησαυρους εξερευνησης αυτην |
5 allora tu intenderai il timore di Dio e avrai trovata la scienza del Signore. | 5 τοτε συνησεις φοβον κυριου και επιγνωσιν θεου ευρησεις |
6 Perchè è Dio che dà la sapienza, dalla sua bocca la prudenza e la scienza. | 6 οτι κυριος διδωσιν σοφιαν και απο προσωπου αυτου γνωσις και συνεσις |
7 Egli tiene riserbata la salvezza pei buoni, e proteggerà coloro che si diportano onestamente, | 7 και θησαυριζει τοις κατορθουσι σωτηριαν υπερασπιει την πορειαν αυτων |
8 vegliando le vie della giustizia e facendosi custode delle strade dei santi. | 8 του φυλαξαι οδους δικαιωματων και οδον ευλαβουμενων αυτον διαφυλαξει |
9 Allora capirai la giustizia e la rettitudine l'equità ed ogni buon avviamento. | 9 τοτε συνησεις δικαιοσυνην και κριμα και κατορθωσεις παντας αξονας αγαθους |
10 Quando la sapienza entrerà nel tuo cuore e la scienza farà le delizie dell'anima tua, | 10 εαν γαρ ελθη η σοφια εις σην διανοιαν η δε αισθησις τη ση ψυχη καλη ειναι δοξη |
11 il consiglio ti custodirà e la prudenza veglierà su di te | 11 βουλη καλη φυλαξει σε εννοια δε οσια τηρησει σε |
12 per scamparti dalla mala via, da quei che parlano perversamente, | 12 ινα ρυσηται σε απο οδου κακης και απο ανδρος λαλουντος μηδεν πιστον |
13 che disertano il retto sentiero e battono le strade delle tenebre; | 13 ω οι εγκαταλειποντες οδους ευθειας του πορευεσθαι εν οδοις σκοτους |
14 che godono del malfare e tripudiano nelle cose più pessime, | 14 οι ευφραινομενοι επι κακοις και χαιροντες επι διαστροφη κακη |
15 uomini dai torti sentierie dalla condotta vituperevole. | 15 ων αι τριβοι σκολιαι και καμπυλαι αι τροχιαι αυτων |
16 Per scamparti dalla donna che non è tua, dalla donna d'altri che fa il parlare lezioso, | 16 του μακραν σε ποιησαι απο οδου ευθειας και αλλοτριον της δικαιας γνωμης |
17 e abbandona colui che l'ha condotta giovane sposa e dimentica il patto del suo Dio. | 17 υιε μη σε καταλαβη κακη βουλη η απολειπουσα διδασκαλιαν νεοτητος και διαθηκην θειαν επιλελησμενη |
18 La sua casa pende sull'abisso della Morte e le sue strade tendono verso l'Inferno. | 18 εθετο γαρ παρα τω θανατω τον οικον αυτης και παρα τω αδη μετα των γηγενων τους αξονας αυτης |
19 Tutti quelli che entrano da essa, non ritorneranno indietro e non riprenderanno più i sentieri della vita. | 19 παντες οι πορευομενοι εν αυτη ουκ αναστρεψουσιν ουδε μη καταλαβωσιν τριβους ευθειας ου γαρ καταλαμβανονται υπο ενιαυτων ζωης |
20 Questo affinchè tu cammini sulla buona strada e ti mantenga sui sentieri dei giusti; | 20 ει γαρ επορευοντο τριβους αγαθας ευροσαν αν τριβους δικαιοσυνης λειους |
21 perchè gli uomini dabbene abiteranno la terra e gli onesti ci resteranno. | 21 χρηστοι εσονται οικητορες γης ακακοι δε υπολειφθησονται εν αυτη οτι ευθεις κατασκηνωσουσι γην και οσιοι υπολειφθησονται εν αυτη |
22 Ma gli empi saranno sterminati dal suolo e i malfattori strappati via da esso. | 22 οδοι ασεβων εκ γης ολουνται οι δε παρανομοι εξωσθησονται απ' αυτης |