Salmi 67
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA RICCIOTTI | LXX |
---|---|
1 - Al corifeo. Salmo-cantico di David | 1 εις το τελος τω δαυιδ ψαλμος ωδης |
2 Sorga Iddio e sian dispersi i suoi nemici, e fuggan, quei che l'odiano, davanti alla sua faccia. | 2 αναστητω ο θεος και διασκορπισθητωσαν οι εχθροι αυτου και φυγετωσαν οι μισουντες αυτον απο προσωπου αυτου |
3 Come si dilegua il fumo, si dileguino: come si scioglie la cera davanti al fuoco, così periscan gli empi in faccia a Dio. | 3 ως εκλειπει καπνος εκλιπετωσαν ως τηκεται κηρος απο προσωπου πυρος ουτως απολοιντο οι αμαρτωλοι απο προσωπου του θεου |
4 E i giusti tripudino ed esultino al cospetto di Dio, e gioiscan per l'allegrezza. | 4 και οι δικαιοι ευφρανθητωσαν αγαλλιασθωσαν ενωπιον του θεου τερφθητωσαν εν ευφροσυνη |
5 Cantate a Dio, inneggiate al suo nome, spianate la via a colui che s'avanza per i deserti: il suo nome è il Signore, esultate al suo cospetto. Si sbigottiranno [gli empi] alla presenza di lui. | 5 ασατε τω θεω ψαλατε τω ονοματι αυτου οδοποιησατε τω επιβεβηκοτι επι δυσμων κυριος ονομα αυτω και αγαλλιασθε ενωπιον αυτου ταραχθησονται απο προσωπου αυτου |
6 Padre degli orfani e giudice delle vedove, dio sta nella sua santa dimora, | 6 του πατρος των ορφανων και κριτου των χηρων ο θεος εν τοπω αγιω αυτου |
7 Iddio, che dà ai solitari una casa, che libera i prigionieri con fortezza: soltanto i ribelli restan nella steppa! | 7 ο θεος κατοικιζει μονοτροπους εν οικω εξαγων πεπεδημενους εν ανδρεια ομοιως τους παραπικραινοντας τους κατοικουντας εν ταφοις |
8 O Dio, quando uscisti alla testa del tuo popolo, quando traversasti il deserto, | 8 ο θεος εν τω εκπορευεσθαι σε ενωπιον του λαου σου εν τω διαβαινειν σε εν τη ερημω διαψαλμα |
9 la terra si scosse e i cieli gocciolarono, di fronte al Dio del Sinai, di fronte al Dio d'Israele. | 9 γη εσεισθη και γαρ οι ουρανοι εσταξαν απο προσωπου του θεου τουτο σινα απο προσωπου του θεου ισραηλ |
10 Una spontanea pioggia tu largisti al tuo retaggio, e stanco ch'e' fu, tu lo ristorasti. | 10 βροχην εκουσιον αφοριεις ο θεος τη κληρονομια σου και ησθενησεν συ δε κατηρτισω αυτην |
11 I tuoi animali si fermarono in mezzo ad esso: tu provvedesti al povero, o Dio, nella tua bontà. | 11 τα ζωα σου κατοικουσιν εν αυτη ητοιμασας εν τη χρηστοτητι σου τω πτωχω ο θεος |
12 Il Signore fa parlare i messaggeri per la sua molta prodezza: | 12 κυριος δωσει ρημα τοις ευαγγελιζομενοις δυναμει πολλη |
13 i re degli eserciti fuggono, fuggono, e la venusta [signora] della casa spartisce le spoglie. | 13 ο βασιλευς των δυναμεων του αγαπητου και ωραιοτητι του οικου διελεσθαι σκυλα |
14 Oh! riposate entro i sortiti confini; le ali della colomba sono argentate, e l'estremità del dorso ha il pallore dell'oro! | 14 εαν κοιμηθητε ανα μεσον των κληρων πτερυγες περιστερας περιηργυρωμεναι και τα μεταφρενα αυτης εν χλωροτητι χρυσιου διαψαλμα |
15 Mentre il celeste [nume] disperdeva i re su quella [terra], biancheggiavan di neve le pendici sul Selmon. | 15 εν τω διαστελλειν τον επουρανιον βασιλεις επ' αυτης χιονωθησονται εν σελμων |
16 Monte di Dio, monte ferace, monte opimo, monte ferace! | 16 ορος του θεου ορος πιον ορος τετυρωμενον ορος πιον |
17 Perchè guardate i monti opimi?[È Sion] il monte in cui s'è compiaciuto Iddio di abitare: e invero ci abiterà per sempre. | 17 ινα τι υπολαμβανετε ορη τετυρωμενα το ορος ο ευδοκησεν ο θεος κατοικειν εν αυτω και γαρ ο κυριος κατασκηνωσει εις τελος |
18 I carri di Dio son diecine di migliaia, [v'è] migliaia di giubilanti: il Signore viene dal Sinai nel santuario. | 18 το αρμα του θεου μυριοπλασιον χιλιαδες ευθηνουντων ο κυριος εν αυτοις εν σινα εν τω αγιω |
19 Tu ascendi in alto [sul Sion], trascini dietro prigionieri, ricevi doni tra gli uomini; sì, anche [tra] i ribelli, perchè ci abiti il Signore Iddio in eterno. | 19 ανεβης εις υψος ηχμαλωτευσας αιχμαλωσιαν ελαβες δοματα εν ανθρωπω και γαρ απειθουντες του κατασκηνωσαι κυριος ο θεος ευλογητος |
20 Benedetto il Signore Iddio ogni giorno! Prospere rende a noi le vie Iddio della nostra salvezza. | 20 ευλογητος κυριος ημεραν καθ' ημεραν κατευοδωσει ημιν ο θεος των σωτηριων ημων διαψαλμα |
21 Il nostro Dio è un Dio che salva, e in mano del Signore Iddio è lo scampo da morte. | 21 ο θεος ημων θεος του σωζειν και του κυριου κυριου αι διεξοδοι του θανατου |
22 Ma Dio schiaccerà il capo de' suoi nemici, il cocuzzolo capelluto di quei che camminano ne' loro delitti. | 22 πλην ο θεος συνθλασει κεφαλας εχθρων αυτου κορυφην τριχος διαπορευομενων εν πλημμελειαις αυτων |
23 Ha detto il Signore: «Da Basan [li] ricondurrò, [li] ricondurrò dal fondo del mare! | 23 ειπεν κυριος εκ βασαν επιστρεψω επιστρεψω εν βυθοις θαλασσης |
24 affinchè si tuffi, [o Israele], il tuo piede nel sangue, e la lingua de' tuoi cani n'[abbia] la sua parte succhiandolo da' nemici». | 24 οπως αν βαφη ο πους σου εν αιματι η γλωσσα των κυνων σου εξ εχθρων παρ' αυτου |
25 Vedono la tua avanzata, o Dio, l'avanzata del mio Dio, del mio re nel santuario. | 25 εθεωρηθησαν αι πορειαι σου ο θεος αι πορειαι του θεου μου του βασιλεως του εν τω αγιω |
26 Precedono i cantori uniti ai sonatori di cetra, in mezzo a fanciulle sonatrici di cembali. | 26 προεφθασαν αρχοντες εχομενοι ψαλλοντων εν μεσω νεανιδων τυμπανιστριων |
27 Nelle adunanze benedite Iddio, [benedite] il Signore, [voi scaturiti] dalla fonte d'Israele! | 27 εν εκκλησιαις ευλογειτε τον θεον τον κυριον εκ πηγων ισραηλ |
28 [Ecco] là Beniamino, il giovane, in rapimento di spirito, i principi di Giuda, i loro capi, i principi di Zabulon, i principi di Neftali. | 28 εκει βενιαμιν νεωτερος εν εκστασει αρχοντες ιουδα ηγεμονες αυτων αρχοντες ζαβουλων αρχοντες νεφθαλι |
29 Comanda, o Dio, alla tua possanza, rafferma, o Dio, ciò che hai fatto per noi. | 29 εντειλαι ο θεος τη δυναμει σου δυναμωσον ο θεος τουτο ο κατειργασω ημιν |
30 Dal tuo tempio in Gerusalemmet'offriran doni i re. | 30 απο του ναου σου επι ιερουσαλημ σοι οισουσιν βασιλεις δωρα |
31 Minaccia la bestia de' canneti, la torma de' tori tra le vacche de' popoli: che si prostrin con pezzi d'argento! Disperdi le nazioni che voglion le guerre. | 31 επιτιμησον τοις θηριοις του καλαμου η συναγωγη των ταυρων εν ταις δαμαλεσιν των λαων του μη αποκλεισθηναι τους δεδοκιμασμενους τω αργυριω διασκορπισον εθνη τα τους πολεμους θελοντα |
32 Verranno [allora] ambasciatori dall'Egitto, l'Etiopia stenderà le sue mani a Dio. | 32 ηξουσιν πρεσβεις εξ αιγυπτου αιθιοπια προφθασει χειρα αυτης τω θεω |
33 Regni della terra, cantate a Dio, inneggiate al Signore, inneggiate a colui | 33 αι βασιλειαι της γης ασατε τω θεω ψαλατε τω κυριω διαψαλμα |
34 che se ne viene a cavallo dal sommo cielo verso oriente! Ecco egli dà alla sua voce suono potente. | 34 ψαλατε τω θεω τω επιβεβηκοτι επι τον ουρανον του ουρανου κατα ανατολας ιδου δωσει εν τη φωνη αυτου φωνην δυναμεως |
35 Date gloria a Dio! Sopra Israele è la sua magnificenza, e la sua potenza nelle nubi. | 35 δοτε δοξαν τω θεω επι τον ισραηλ η μεγαλοπρεπεια αυτου και η δυναμις αυτου εν ταις νεφελαις |
36 Mirabile è Dio nel suo santuario: iddio d'Israele, è lui che dà valore e forza al suo popolo. Benedetto sia Iddio! | 36 θαυμαστος ο θεος εν τοις αγιοις αυτου ο θεος ισραηλ αυτος δωσει δυναμιν και κραταιωσιν τω λαω αυτου ευλογητος ο θεος |