Judith 9

CATHOLIC PUBLIC DOMAIN	Biblia Tysiąclecia
1 And when they were gone, Judith entered her place of prayer. And clothing herself with haircloth, she placed ashes on her head. And prostrating herself to the Lord, she cried out to the Lord, saying:	1 Judyta zaś upadła na twarz, posypała głowę popiołem i odsłoniła wór, który przedtem przywdziała. Wtedy tego wieczoru składano w świątyni w Jerozolimie Bogu ofiarę kadzielną. A Judyta donośnym głosem zaczęła wołać do Pana tymi słowami:
2 “O Lord, God of my father Simeon, you gave him a sword to defend against foreigners, who stood out as violators by their defilement, and who uncovered the thigh of the virgin unto shame.	2 Panie, Boże mego praojca Symeona, Ty mu dałeś w rękę miecz, aby wywarł pomstę na cudzoziemcach, którzy odkryli łono dziewicy dla splugawienia i obnażyli jej biodra dla hańby, i zbezcześcili jej łono dla zniewagi. Ty powiedziałeś: Tak być nie może, a oni tak uczynili.
3 And you gave their wives into plunder, and their daughters into captivity, and all their spoils to be divided to the servants, who were zealous with your zeal. Bring help, I ask you, O Lord my God, to me, a widow.	3 Dlatego wydałeś ich starszyznę na zabicie, a ich łoże, które splugawili przez swoje oszustwo, także na skutek oszustwa napełniłeś krwią. Zgładziłeś ich niewolników razem z książętami, a książąt razem z ich tronami.
4 For you have acted in the past, and you have decided one thing after another. And what you have willed, this too has happened.	4 Żony ich wydałeś na łup i córki ich do niewoli, a cały ich dobytek do podziału między umiłowanych przez Ciebie synów, którzy odznaczyli się gorliwością dla Ciebie, i mając w nienawiści splugawienie krwi swojej, Ciebie wzywali na pomoc. Boże, Boże mój - wysłuchaj mnie, wdowy!
5 For all your ways have been prepared, and you have placed your judgments within your providence.	5 Tyś uczynił rzeczy wcześniejsze od tamtych i tamte, i te, które będą później, także i teraźniejsze, i te, które nastąpią, i już się stały, i te, które masz w swoim zamyśle.
6 Look upon the camp of the Assyrians now, just as you deigned to look upon the camp of the Egyptians, when their weapons rushed after your servants, trusting in their four-horse chariots, and in their horsemen, and in a multitude of warriors.	6 I ukazały się te, któreś postanowił, i powiedziały: Oto jesteśmy. Wszystkie bowiem Twoje drogi są przygotowane, a przewidziane Twoje wyroki.
7 But you gazed upon their camp, and darkness wearied them.	7 Oto Asyryjczycy się wzmogli dzięki swym siłom zbrojnym, dumni się stali ze swych koni i jeźdźców, szczycą się mocą piechoty, ufają tarczy i oszczepowi, łukowi i procy; a nie poznali w Tobie Pana, który niweczy wojny.
8 The abyss took hold of their feet, and the waters covered them.	8 Pan jest imię Twoje. Ich potęgę rozbij swoją mocą i rozgrom ich siłę w swym gniewie! Ponieważ postanowili zbezcześcić Twoje świętości, splugawić namiot, gdzie mieszka sława Twego Imienia, i odciąć mieczem rogi Twego ołtarza.
9 So may it be with these also, O Lord, who trust in their multitude, and in their swift chariots, and in their pikes, and in their shields, and in their arrows, and the glory in their lances.	9 Spojrzyj na ich pychę, ześlij swój gniew na ich głowy, daj mojej ręce wdowiej moc do tego, co zamierzyłam.
10 And they do not know that you are our God, who crushes wars from the beginning, and the Lord is your name.	10 Uderz podstępem warg moich niewolnika razem z wodzem i wodza ze sługą. Skrusz ich zarozumiałość ręką kobiety!
11 Raise up your arm, just as from the beginning, and throw down their power by your power. Let their power fall, in their anger, for they promise themselves to violate your sanctuary, and to pollute the tabernacle of your name, and to cut down by their sword the horn of your altar.	11 Albowiem nie w ilości jest Twoja siła ani panowanie Twoje nie zależy od mocnych, lecz Ty jesteś Bogiem pokornych, wspomożycielem uciśnionych, opiekunem słabych, obrońcą odrzuconych i wybawcą tych, co utracili nadzieję.
12 Act, O Lord, so that his arrogance may be cut off with his own sword.	12 Tak, tak, Boże ojca mego, Boże dziedzictwa Izraela, Władco nieba i ziemi, Stwórco wód i Królu wszelkiego stworzenia, wysłuchaj modlitwy mojej!
13 Let him be seized by the snare of his own eyes in my regard, and may you strike him by the attraction of my lips.	13 Daj mi mowę podstępną, by zadała im ranę i siniec, oni bowiem okropne uknuli zamysły przeciwko Twojemu przymierzu i świętemu domowi Twemu, i przeciwko górze Syjon, i domowi należącemu do Twoich synów.
14 Give me constancy in my soul, so that I may hold him in contempt, and give me virtue, so that I may overthrow him.	14 I spraw, aby cały naród i każde pokolenie poznało i wiedziało, że Ty jesteś Bogiem, Bogiem wszelkiej potęgi i mocy, i że nie ma nikogo innego prócz Ciebie, kto by bronił ludu izraelskiego.
15 For this will be a memorial to your name, when he will be overthrown by the hand of a woman.
16 For your power, O Lord, is not in numbers, nor is your will with the strength of horses, nor from the beginning have the arrogant been pleasing to you. But the pleas of the humble and the meek have always pleased you.
17 O God of the heavens, Creator of the waters, and Lord of all creation, heed me, a miserable thing, pleading you and depending on your mercy.
18 Remember, O Lord, your covenant, and put your words in my mouth, and reinforce the plan in my heart, so that your house may continue with your sanctification,
19 and so that all the nations may acknowledge that you are God, and there is no other beside you.”