1 Seniorem ne increpaveris, sed obsecra ut patrem, iuvenes ut fratres, | 1 אַל־תִּגְעַר בְּזָקֵן כִּי אִם־תַּזְהִירֶנּוּ כְּאָב־לָךְ וְאֶת־הַצְּעִירִים כְּאַחִים |
2 anus ut matres, iuvenculas ut sorores in omni castitate. | 2 אֶת־הַזְּקֵנוֹת כְּאִמּוֹת וְאֶת־הַצְּעִירוֹת כַּאֲחָיוֹת וּבְכָל־טָהֳרָה |
3 Viduas honora, quae vere viduae sunt. | 3 כַּבֵּד אֶת־הָאַלְמָנוֹת אֲשֶׁר בֶּאֱמֶת אַלְמָנוֹת הֵנָּה |
4 Si qua autem vidua filios aut nepotes habet, discant primum domum suam pie regere et mutuam vicem reddere parentibus; hoc enim acceptum est coram Deo. | 4 וְכִי־יִהְיוּ לְאַלְמָנָה בָּנִים אוֹ־בְנֵי בָנִים הֵם יִלְמְדוּ לָרִאשׁוֹנָה לַעֲשׂוֹת חֶסֶד עִם־בֵּיתָם וּלְשַׁלֵּם גְּמוּל לַאֲבוֹתָם כִּי זֶה הוּא טוֹב וְרָצוּי לִפְנֵי הָאֱלֹהִים |
5 Quae autem vere vidua est et desolata, sperat in Deum et instat obsecrationibus et orationibus nocte ac die; | 5 אֲבָל הָאַלְמָנָה בֶאֱמֶת אֲשֶׁר נִשְׁאֲרָה יְחִידָה שָׂמָה אֱלֹהִים מִבְטַחָהּ וּמַתְמֶדֶת בִּתְפִלּוֹת וּבִתְחִנּוֹת לַיְלָה וְיוֹמָם |
6 nam quae in deliciis est vivens, mortua est. | 6 אַךְ הַמְעֻנָּגָה מֵתָה הִיא בְּחַיֶּיהָ |
7 Et haec praecipe, ut irreprehensibiles sint. | 7 וְזֹאת תְּצַוֶּה לְמַעַן תִּהְיֶינָה בְּלֹא־דֹפִי |
8 Si quis autem suorum et maxime domesticorum curam non habet, fidem negavit et est infideli deterior.
| 8 אֲבָל מִי שֶׁלֹּא יְפַרְנֵס אֶת־קְרוֹבָיו וּבְיוֹתֵר אֶת־בְּנֵי בֵיתוֹ כָּפַר בָּאֱמוּנָה וְהוּא גָרוּעַ מֵאֲשֶׁר אֵינֶנּוּ מַאֲמִין |
9 Vidua adscribatur non minus sexaginta annorum, quae fuerit unius viri uxor, | 9 אַלְמָנָה אַל־תִּבָּחֵר זוּלָתִי בַּת־שִׁשִּׁים שָׁנָה וַאֲשֶׁר הָיְתָה אֵשֶׁת אִישׁ אֶחָד |
10 in operibus bonis testimonium habens: si filios educavit, si hospitio recepit, si sanctorum pedes lavit, si tribulationem patientibus subministravit, si omne opus bonum subsecuta est. | 10 וְיֶשׁ־לָהּ עֵדוּת עַל־מַעֲשֶׂיהָ הַטּוֹבִים שֶׁגִּדְּלָה בָנִים וְהִכְנִיסָה אֹרְחִים וְרָחֲצָה אֶת־רַגְלֵי הַקְּדשִׁים וְתָמְכָה אֶת־הָעֲשׁוּקִים וְרָדְפָה כָּל־מַעֲשֶׂה טוֹב |
11 Adulescentiores autem viduas devita; cum enim luxuriatae fuerint adversus Christum, nubere volunt, | 11 אֲבָל הָאַלְמָנוֹת הַצְּעִירוֹת אַל־תְּקַבֵּל כִּי בְּהַטּוֹת יִצְרָן אֶת־לִבָּן מִן־הַמָּשִׁיחַ חשְׁקוֹת הֵן לִהְיוֹת לְאִישׁ |
12 habentes damnationem, quia primam fidem irritam fecerunt; | 12 וְדִינָן עֲלֵיהֶן כִּי בָגְדוּ בֶּאֱמוּנָתָן הָרִאשׁוֹנָה |
13 simul autem et otiosae discunt circumire domos, non solum otiosae sed et verbosae et curiosae, loquentes quae non oportet. | 13 וְעוֹד בִּהְיוֹתָן עֲצֵלוֹת לָמְדוּ לְשׁוֹטֵט מִבַּיִת לְבַיִת וְלֹא־לְבַד עֲצֵלוֹת כִּי אַף־מְפַטְפְּטוֹת וְרֹדְפוֹת אַחַר חֲדָשׁוֹת וּמְדַבְּרוֹת אֶת־אֲשֶׁר לֹא יִתָּכֵן |
14 Volo ergo iuniores nubere, filios procreare, dominas domus esse, nullam occasionem dare adversario maledicti gratia; | 14 עַל־כֵּן רְצוֹנִי כִּי הַצְּעִירוֹת תִּהְיֶינָה לְאִישׁ לָלֶדֶת בָּנִים וּלְהַנְהִיג אֶת־בָּתֵּיהֶן וְלֹא לָתֵת לָאֹיֵב תֹּאֲנָה לְחָרֵף |
15 iam enim quaedam conversae sunt retro Satanam.
| 15 כִּי־יֵשׁ מֵהֶן אֲשֶׁר־כְּבָר סָרוּ אַחֲרֵי הַשָּׂטָן |
16 Si qua fidelis habet viduas, subministret illis, et non gravetur ecclesia, ut his, quae vere viduae sunt, sufficiat.
| 16 בֶּן־אֱמוּנָה אוֹ בַת־אֱמוּנָה שֶׁיֵּשׁ־לָהֶם אַלְמָנוֹת יַעַזְרוּ אֹתָן וְלֹא תִהְיֶינָה לְמַשָּׂא עַל־הַקָּהָל כְּדֵי שֶׁיּוּכַל לְהַסְפִּיק לָאֵלֶּה אֲשֶׁר הֵנָּה אַלְמָנוֹת בֶּאֱמֶת |
17 Qui bene praesunt presbyteri, duplici honore digni habeantur, maxime qui laborant in verbo et doctrina; | 17 הַזְּקֵנִים הַמֵּיטִיבִים לְנַהֵל רְאוּיִם הֵם לְמִשְׁנֵה כָבוֹד וּבְיוֹתֵר הָעֲמֵלִים בַּדָּבָר וּבָהוֹרָאָה |
18 dicit enim Scriptura: “ Non infrenabis os bovi trituranti ” et: “ Dignus operarius mercede sua ”. | 18 כִּי־הַכָּתוּב אֹמֵר לֹא־תַחְסֹם שׁוֹר בְּדִישׁוֹ וְעוֹד נֶאֱמַר הַפֹּעֵל שֹׁוֶה בִשְׂכָרוֹ |
19 Adversus presbyterum accusationem noli recipere, nisi sub duobus vel tribus testibus. | 19 אַל־תְּקַבֵּל שִׂטְנָה עַל־הַזָּקֵן בִּלְתִּי אִם־עַל־פִּי שְׁנַיִם אוֹ־שְׁלשָׁה עֵדִים |
20 Peccantes coram omnibus argue, ut et ceteri timorem habeant. | 20 אֶת־הַחֹטְאִים תּוֹכִיחַ בִּפְנֵי כֹל לְמַעַן יִירְאוּ גַּם־הָאֲחֵרִים |
21 Testificor coram Deo et Christo Iesu et electis angelis, ut haec custodias sine praeiudicio nihil faciens in aliquam partem declinando. | 21 הִנְנִי מֵעִיד בְּךָ נֶגֶד הָאֱלֹהִים וַאֲדֹנֵינוּ יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ וְנֶגֶד בְּחִירֵי הַמַּלְאָכִים אֲשֶׁר־שָׁמוֹר תִּשְׁמֹר אֶת־זֹאת בְּלִי מִשְׁפָּט נִמְהָר וְלֹא־תַעֲשֶׂה דָבָר בְּמַשּׂא פָנִים |
22 Manus cito nemini imposueris neque communicaveris peccatis alienis; teipsum castum custodi.
| 22 אַל־תְּהִי נִמְהָר בִּסְמִיכַת יָדֶיךָ עַל־אָדָם וְלֹא תִשְׁתַּתֵּף לְחַטֹּאת אֲחֵרִים שְׁמֹר אֶת־נַפְשְׁךָ בְּטָהֳרָה |
23 Noli adhuc aquam bibere, sed vino modico utere propter stomachum et frequentes tuas infirmitates.
| 23 אַל־תַּרְבֶּה לִשְׁתּוֹת עוֹד מַיִם כִּי אִם־קַח מְעַט־יָיִן בַּעֲבוּר בִּטְנְךָ וַאֲשֶׁר פְּעָמִים רַבּוֹת חֹלֶה אָתָּה |
24 Quorundam hominum peccata manifesta sunt praecedentia ad iudicium, quosdam autem et subsequuntur; | 24 יֵשׁ בְּנֵי אָדָם אֲשֶׁר חַטֹּאתֵיהֶם גְּלוּיוֹת וּמַקְדִּימוֹת לַדִּין וְיֵשׁ מֵהֶם אֲשֶׁר הֵנָּה הֹלְכוֹת אַחֲרֵיהֶם |
25 similiter et facta bona manifesta sunt, et, quae aliter se habent, abscondi non possunt.
| 25 וְכָכָה גַּם־הַמַּעֲשִׂים הַטּוֹבִים גְּלוּיִם הֵמָּה וַאֲשֶׁר אֵינָם כֵּן לֹא יוּכְלוּ לְהִסָּתֵר |