1 Omnis anima potestatibus sublimioribus subdita sit. Non est enimpotestas nisi a Deo; quae autem sunt, a Deo ordinatae sunt. | 1 כָּל־נֶפֶשׁ תִּכָּנַע לִגְדֻלַּת הָרָשֻׁיּוֹת כִּי־אֵין רָשׁוּת כִּי אִם־מֵאֵת הָאֱלֹהִים וְהָרָשֻׁיּוֹת הַנִּמְצָאוֹת עַל־יַד אֱלֹהִים נִתְמַנּוּ |
2 Itaque, quiresistit potestati, Dei ordinationi resistit; qui autem resistunt ipsi, sibidamnationem acquirent. | 2 לָכֵן כָּל־הַמִּתְקוֹמֵם לָרָשׁוּת מֹרֵד הוּא בְּצִוּוּי הָאֱלֹהִים וְהַמֹּרְדִים יִשְׂאוּ אֶת־דִּינָם |
3 Nam principes non sunt timori bono operi sed malo. Visautem non timere potestatem? Bonum fac, et habebis laudem ex illa; | 3 כִּי הַשַּׁלִּיטִים אֵינָם לְפַחַד לַמַּעֲשִׂים הַטּוֹבִים כִּי אִם־לָרָעִים וְעַל־כֵּן אִם־רְצוֹנְךָ שֶׁלֹּא תִירָא מִן־הָרָשׁוּת עֲשֵׂה הַטּוֹב וְהָיָה־לְךָ שֶׁבַח מִמֶּנָּה |
4 Dei enimministra est tibi in bonum. Si autem malum feceris, time; non enim sine causagladium portat; Dei enim ministra est, vindex in iram ei, qui malum agit. | 4 כִּי־מְשַׁמֶּשֶׁת אֱלֹהִים הִיא לְטוֹב לָךְ אַךְ אִם־הָרַע תַּעֲשֶׂה יְרָא כִּי לֹא לְחִנָּם חֲגֻרַת־חֶרֶב הִיא כִּי־מְשַׁמֶּשֶׁת אֱלֹהִים הִיא נֹקֶמֶת בְּקֶצֶף מִכָּל־עֹשֵׂה הָרָע |
5 Ideonecesse est subditos esse, non solum propter iram sed et propter conscientiam. | 5 עַל־כֵּן עָלֵינוּ לְהִכָּנֵעַ לֹא לְבַד בַּעֲבוּר הַקֶּצֶף כִּי־גַם בַּעֲבוּר דַּעַת חוֹבָתֵנוּ |
6 Ideo enim et tributa praestatis; ministri enim Dei sunt in hoc ipsum instantes. | 6 כִּי לָזֹאת אַף־מְשַׁלְּמִים אַתֶּם אֶת־הַמַּס כִּי־מְשָׁרְתֵי אֱלֹהִים הֵמָּה הַשֹּׁקְדִים עַל־זֹאת |
7 Reddite omnibus debita: cui tributum tributum, cui vectigal vectigal, cuitimorem timorem, cui honorem honorem.
| 7 לָכֵן תְּנוּ לְכָל־אִישׁ כְּחוֹבַתְכֶם הַמַּס לַאֲשֶׁר־לוֹ הַמַּס וְהַמֶּכֶס לַאֲשֶׁר־לוֹ הַמֶּכֶס וְהַמּוֹרָא לַאֲשֶׁר־לוֹ הַמּוֹרָא וְהַכָּבוֹד לַאֲשֶׁר־לוֹ הַכָּבוֹד |
8 Nemini quidquam debeatis, nisi ut invicem diligatis: qui enim diligitproximum, legem implevit. | 8 וְאַל־תִּהְיוּ חַיָּבִים לְאִישׁ דָּבָר זוּלָתִי אַהֲבַת אִישׁ אֶת־רֵעֵהוּ כִּי הָאֹהֵב אֶת־חֲבֵרוֹ קִיֵּם אֶת־הַתּוֹרָה |
9 Nam: Non adulterabis, Non occides, Non furaberis,Non concupisces, et si quod est aliud mandatum, in hoc verbo recapitulatur:Diliges proximum tuum tamquam teipsum. | 9 כִּי מִצְוֺת לֹא תִנְאַף לֹא תִרְצַח לֹא תִגְנֹב לֹא תַעֲנֶה עֵד שֶׁקֶר לֹא תַחְמֹד וְעוֹד כָּאֵלֶּה כְּלוּלוֹת הֵנָּה בַּמַּאֲמָר הַזֶּה וְאָהַבְתָּ לְרֵעֲךָ כָּמוֹךָ |
10 Dilectio proximo malum non operatur;plenitudo ergo legis est dilectio.
| 10 הָאַהֲבָה לֹא תָרַע לָרֵעַ עַל־כֵּן הָאַהֲבָה קִיּוּם הַתּוֹרָה כֻלָּהּ |
11 Et hoc scientes tempus, quia hora est iam vos de somno surgere; nunc enimpropior est nobis salus quam cum credidimus. | 11 וְכָזֹאת עֲשֹוּ מִדַּעְתְּכֶם אֶת־הַזְּמָן כִּי־כְבָר הִגִּיעָה הַשָּׁעָה לְהָקִיץ מִן־הַשֵּׁנָה כִּי יְשׁוּעָתֵנוּ קְרוֹבָה עַתָּה מֵהַיּוֹם אֲשֶׁר בָּאנוּ לְהַאֲמִין |
12 Nox processit, dies autemappropiavit. Abiciamus ergo opera tenebrarum et induamur arma lucis. | 12 הַלַּיְלָה חָלַף וְהַיּוֹם קָרֵב לָכֵן נָסִירָה־נָּא אֶת־מַעֲשֵׂי הַחשֶׁךְ וְנִלְבְּשָׁה אֶת־כְּלֵי נֶשֶׁק הָאוֹר |
13 Sicut indie honeste ambulemus: non in comissationibus et ebrietatibus, non in cubilibuset impudicitiis, non in contentione et aemulatione; | 13 וּכְמוֹ בַיּוֹם נִתְהַלְּכָה בִּצְנִיעוּת לֹא בְזוֹלְלוּת וּבְשִׁכָּרוֹן וְלֹא בִבְעִילוֹת וַעֲשׂוֹת זִמָּה וְלֹא בִמְרִיבָה וְקִנְאָה |
14 sed induite Dominum IesumChristum et carnis curam ne feceritis in concupiscentiis.
| 14 כִּי אִם־לִבְשׁוּ אֶת־הָאָדוֹן יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ וְדַאֲגוּ לִבְשַׂרְכֶם אַךְ־לֹא לְהַגְבִּיר הַתַּאֲוֺת |