Qoelet 1
Compare with another Bible
Change Bible
1Verba Ecclesiastes filii David regis Ierusalem.”
2“ Vanitas vanitatum,
dixit Ecclesiastes,
vanitas vanitatum et omnia vanitas ”.
3Quid lucri est homini
de universo labore suo, quo laborat sub sole?
4Generatio praeterit, et generatio advenit,
terra autem in aeternum stat.
5Oritur sol, et occidit sol
et ad locum suum anhelat ibique renascitur.
6Gyrat per meridiem et flectitur ad aquilonem,
lustrans universa in circuitu pergit spiritus
et in circulos suos revertitur.
7Omnia flumina pergunt ad mare, et mare non redundat;
ad locum, unde exeunt, flumina illuc revertuntur in cursu suo.
8Cunctae res difficiles;
non potest eas homo explicare sermone.
Non saturatur oculus visu,
nec auris auditu impletur.
9Quod fuit,
ipsum est, quod futurum est.
Quod factum est,
ipsum est, quod faciendum est:
10nihil sub sole novum.
Si de quadam re dicitur: “ Ecce hoc novum est ”,
iam enim praecessit in saeculis, quae fuerunt ante nos.
11Non est priorum memoria,
sed nec eorum quidem, qui postea futuri sunt,
erit recordatio apud eos,
qui futuri sunt in novissimo.
12Ego Ecclesiastes fui rex Israel in Ierusalem13et proposui in animo meoquaerere et investigare sapienter de omnibus, quae fiunt sub sole. Hancoccupationem pessimam dedit Deus filiis hominum, ut occuparentur in ea.14Vidicuncta, quae fiunt sub sole; et ecce universa vanitas et afflictio spiritus.
15Quod est curvum, rectum fieri non potest;
et, quod deficiens est, numerari non potest.
16Locutus sum ego in corde meo dicens: “ Ecce ego magnificavi et apposuisapientiam super omnes, qui fuerunt ante me in Ierusalem; et mens meacontemplata est multam sapientiam et scientiam ”.17Dedique cor meum, utscirem sapientiam et scientiam, insipientiam et stultitiam. Et agnovi quod inhis quoque esset afflictio spiritus, eo quod
18in multa sapientia multus sit maeror;
et, qui addit scientiam, addit et laborem.