1 Postquam Abram nonaginta et novem annorum factus est, apparuit ei Dominus dixitque ad eum: “Ego Deus omnipotens, ambula coram me et esto perfectus. | 1 וַיְהִי אַבְרָם בֶּן־תִּשְׁעִים שָׁנָה וְתֵשַׁע שָׁנִים וַיֵּרָא יְהוָה אֶל־אַבְרָם וַיֹּאמֶר אֵלָיו אֲנִי־אֵל שַׁדַּי הִתְהַלֵּךְ לְפָנַי וֶהְיֵה תָמִים |
2 Ponamque foedus meum inter me et te et multiplicabo te vehementer nimis”. | 2 וְאֶתְּנָה בְרִיתִי בֵּינִי וּבֵינֶךָ וְאַרְבֶּה אֹותְךָ בִּמְאֹד מְאֹד |
3 Cecidit Abram pronus in faciem. | 3 וַיִּפֹּל אַבְרָם עַל־פָּנָיו וַיְדַבֵּר אִתֹּו אֱלֹהִים לֵאמֹר |
4 Dixitque ei Deus: “Ecce pactum meum tecum. Erisque pater multarum gentium, | 4 אֲנִי הִנֵּה בְרִיתִי אִתָּךְ וְהָיִיתָ לְאַב הֲמֹון גֹּויִם |
5 nec ultra vocabitur nomen tuum Abram, sed Abraham erit nomen tuum, quia patrem multarum gentium constitui te. | 5 וְלֹא־יִקָּרֵא עֹוד אֶת־שִׁמְךָ אַבְרָם וְהָיָה שִׁמְךָ אַבְרָהָם כִּי אַב־הֲמֹון גֹּויִם נְתַתִּיךָ |
6 Faciamque te crescere vehementissime et ponam te in gentes; regesque ex te egredientur. | 6 וְהִפְרֵתִי אֹתְךָ בִּמְאֹד מְאֹד וּנְתַתִּיךָ לְגֹויִם וּמְלָכִים מִמְּךָ יֵצֵאוּ |
7 Et statuam pactum meum inter me et te et inter semen tuum post te in generationibus suis foedere sempiterno, ut sim Deus tuus et seminis tui post te. | 7 וַהֲקִמֹתִי אֶת־בְּרִיתִי בֵּינִי וּבֵינֶךָ וּבֵין זַרְעֲךָ אַחֲרֶיךָ לְדֹרֹתָם לִבְרִית עֹולָם לִהְיֹות לְךָ לֵאלֹהִים וּלְזַרְעֲךָ אַחֲרֶיךָ |
8 Daboque tibi et semini tuo post te terram peregrinationis tuae, omnem terram Chanaan in possessionem aeternam; eroque Deus eorum”.
| 8 וְנָתַתִּי לְךָ וּלְזַרְעֲךָ אַחֲרֶיךָ אֵת ׀ אֶרֶץ מְגֻרֶיךָ אֵת כָּל־אֶרֶץ כְּנַעַן לַאֲחֻזַּת עֹולָם וְהָיִיתִי לָהֶם לֵאלֹהִים |
9 Dixit iterum Deus ad Abraham: “Tu autem pactum meum custodies, et semen tuum post te in generationibus suis. | 9 וַיֹּאמֶר אֱלֹהִים אֶל־אַבְרָהָם וְאַתָּה אֶת־בְּרִיתִי תִשְׁמֹר אַתָּה וְזַרְעֲךָ אַחֲרֶיךָ לְדֹרֹתָם |
10 Hoc est pactum meum, quod observabitis, inter me et vos et semen tuum post te. Circumcidetur ex vobis omne masculinum, | 10 זֹאת בְּרִיתִי אֲשֶׁר תִּשְׁמְרוּ בֵּינִי וּבֵינֵיכֶם וּבֵין זַרְעֲךָ אַחֲרֶיךָ הִמֹּול לָכֶם כָּל־זָכָר |
11 et circumcidetis carnem praeputii vestri, ut sit in signum foederis inter me et vos. | 11 וּנְמַלְתֶּם אֵת בְּשַׂר עָרְלַתְכֶם וְהָיָה לְאֹות בְּרִית בֵּינִי וּבֵינֵיכֶם |
12 Infans octo dierum circumcidetur in vobis: omne masculinum in generationibus vestris, tam vernaculus quam empticius ex omnibus alienigenis, quicumque non fuerit de stirpe vestra. | 12 וּבֶן־שְׁמֹנַת יָמִים יִמֹּול לָכֶם כָּל־זָכָר לְדֹרֹתֵיכֶם יְלִיד בָּיִת וּמִקְנַת־כֶּסֶף מִכֹּל בֶּן־נֵכָר אֲשֶׁר לֹא מִזַּרְעֲךָ הוּא |
13 Circumcidetur vernaculus et empticius, eritque pactum meum in carne vestra in foedus aeternum. | 13 הִמֹּול ׀ יִמֹּול יְלִיד בֵּיתְךָ וּמִקְנַת כַּסְפֶּךָ וְהָיְתָה בְרִיתִי בִּבְשַׂרְכֶם לִבְרִית עֹולָם |
14 Masculus, cuius praeputii caro circumcisa non fuerit, delebitur anima illa de populo suo; pactum meum irritum fecit”.
| 14 וְעָרֵל ׀ זָכָר אֲשֶׁר לֹא־יִמֹּול אֶת־בְּשַׂר עָרְלָתֹו וְנִכְרְתָה הַנֶּפֶשׁ הַהִוא מֵעַמֶּיהָ אֶת־בְּרִיתִי הֵפַר׃ ס |
15 Dixit quoque Deus ad Abraham: “Sarai uxorem tuam non vocabis nomen eius Sarai, sed Sara erit nomen eius. | 15 וַיֹּאמֶר אֱלֹהִים אֶל־אַבְרָהָם שָׂרַי אִשְׁתְּךָ לֹא־תִקְרָא אֶת־שְׁמָהּ שָׂרָי כִּי שָׂרָה שְׁמָהּ |
16 Et benedicam ei; et ex illa quoque dabo tibi filium. Benedicturus sum eam, eritque in nationes; reges populorum orientur ex ea”. | 16 וּבֵרַכְתִּי אֹתָהּ וְגַם נָתַתִּי מִמֶּנָּה לְךָ בֵּן וּבֵרַכְתִּיהָ וְהָיְתָה לְגֹויִם מַלְכֵי עַמִּים מִמֶּנָּה יִהְיוּ |
17 Cecidit Abraham in faciem suam et risit dicens in corde suo: “Putasne centenario nascetur filius? Et Sara nonagenaria pariet?”. | 17 וַיִּפֹּל אַבְרָהָם עַל־פָּנָיו וַיִּצְחָק וַיֹּאמֶר בְּלִבֹּו הַלְּבֶן מֵאָה־שָׁנָה יִוָּלֵד וְאִם־שָׂרָה הֲבַת־תִּשְׁעִים שָׁנָה תֵּלֵד |
18 Dixitque ad Deum: “Utinam Ismael vivat coram te”. | 18 וַיֹּאמֶר אַבְרָהָם אֶל־הָאֱלֹהִים לוּ יִשְׁמָעֵאל יִחְיֶה לְפָנֶיךָ |
19 Et ait Deus: “Sara uxor tua pariet tibi filium, vocabisque nomen eius Isaac; et constituam pactum meum illi in foedus sempiternum et semini eius post eum. | 19 וַיֹּאמֶר אֱלֹהִים אֲבָל שָׂרָה אִשְׁתְּךָ יֹלֶדֶת לְךָ בֵּן וְקָרָאתָ אֶת־שְׁמֹו יִצְחָק וַהֲקִמֹתִי אֶת־בְּרִיתִי אִתֹּו לִבְרִית עֹולָם לְזַרְעֹו אַחֲרָיו |
20 Super Ismael quoque exaudivi te: ecce benedicam ei et crescere faciam et multiplicabo eum vehementissime; duodecim duces generabit, et faciam illum in gentem magnam. | 20 וּלְיִשְׁמָעֵאל שְׁמַעְתִּיךָ הִנֵּה ׀ בֵּרַכְתִּי אֹתֹו וְהִפְרֵיתִי אֹתֹו וְהִרְבֵּיתִי אֹתֹו בִּמְאֹד מְאֹד שְׁנֵים־עָשָׂר נְשִׂיאִם יֹולִיד וּנְתַתִּיו לְגֹוי גָּדֹול |
21 Pactum vero meum statuam ad Isaac, quem pariet tibi Sara tempore isto in anno altero”. | 21 וְאֶת־בְּרִיתִי אָקִים אֶת־יִצְחָק אֲשֶׁר תֵּלֵד לְךָ שָׂרָה לַמֹּועֵד הַזֶּה בַּשָּׁנָה הָאַחֶרֶת |
22 Cumque cessasset loqui cum eo, ascendit Deus ab Abraham.
| 22 וַיְכַל לְדַבֵּר אִתֹּו וַיַּעַל אֱלֹהִים מֵעַל אַבְרָהָם |
23 Tulit ergo Abraham Ismael filium suum et omnes vernaculos domus suae universosque, quos emerat: cunctos mares ex omnibus viris domus suae; et circumcidit carnem praeputii eorum statim in ipsa die, sicut praeceperat ei Deus. | 23 וַיִּקַּח אַבְרָהָם אֶת־יִשְׁמָעֵאל בְּנֹו וְאֵת כָּל־יְלִידֵי בֵיתֹו וְאֵת כָּל־מִקְנַת כַּסְפֹּו כָּל־זָכָר בְּאַנְשֵׁי בֵּית אַבְרָהָם וַיָּמָל אֶת־בְּשַׂר עָרְלָתָם בְּעֶצֶם הַיֹּום הַזֶּה כַּאֲשֶׁר דִּבֶּר אִתֹּו אֱלֹהִים |
24 Abraham nonaginta novem erat annorum, quando circumcisus est in carne praeputii sui; | 24 וְאַבְרָהָם בֶּן־תִּשְׁעִים וָתֵשַׁע שָׁנָה בְּהִמֹּלֹו בְּשַׂר עָרְלָתֹו |
25 et Ismael filius eius tredecim annos impleverat tempore circumcisionis suae. | 25 וְיִשְׁמָעֵאל בְּנֹו בֶּן־שְׁלֹשׁ עֶשְׂרֵה שָׁנָה בְּהִמֹּלֹו אֵת בְּשַׂר עָרְלָתֹו |
26 Eadem die circumcisus est Abraham et Ismael filius eius; | 26 בְּעֶצֶם הַיֹּום הַזֶּה נִמֹּול אַבְרָהָם וְיִשְׁמָעֵאל בְּנֹו |
27 et omnes viri domus illius, tam vernaculi quam empticii ex alienigenis, circumcisi sunt cum eo.
| 27 וְכָל־אַנְשֵׁי בֵיתֹו יְלִיד בָּיִת וּמִקְנַת־כֶּסֶף מֵאֵת בֶּן־נֵכָר נִמֹּלוּ אִתֹּו׃ פ |