2 Samuel 3

NEW JERUSALEM	LXX
1 So the war dragged on between the House of Saul and the House of David, but David grew steadilystronger and the House of Saul steadily weaker.	1 και εγενετο ο πολεμος επι πολυ ανα μεσον του οικου σαουλ και ανα μεσον του οικου δαυιδ και ο οικος δαυιδ επορευετο και εκραταιουτο και ο οικος σαουλ επορευετο και ησθενει
2 The sons born to David at Hebron were: his first-born Amnon, by Ahinoam of Jezreel;	2 και ετεχθησαν τω δαυιδ υιοι εν χεβρων και ην ο πρωτοτοκος αυτου αμνων της αχινοομ της ιεζραηλιτιδος
3 his second Chileab, by Abigail widow of Nabal of Carmel; the third Absalom son of Maacah, daughter ofTalmai king of Geshur;	3 και ο δευτερος αυτου δαλουια της αβιγαιας της καρμηλιας και ο τριτος αβεσσαλωμ υιος μααχα θυγατρος θολμι βασιλεως γεσιρ
4 the fourth Adonijah son of Haggith; the fifth Shephatiah son of Abital;	4 και ο τεταρτος ορνια υιος φεγγιθ και ο πεμπτος σαβατια της αβιταλ
5 the sixth Ithream, by David's wife, Eglah. These were born to David at Hebron.	5 και ο εκτος ιεθερααμ της αιγλα γυναικος δαυιδ ουτοι ετεχθησαν τω δαυιδ εν χεβρων
6 This is what took place during the war between the House of Saul and the House of David. Abner tookcomplete control in the House of Saul.	6 και εγενετο εν τω ειναι τον πολεμον ανα μεσον του οικου σαουλ και ανα μεσον του οικου δαυιδ και αβεννηρ ην κρατων του οικου σαουλ
7 Now, there was a concubine of Saul's called Rizpah daughter of Aiah, and Abner took her. Ishbaal saidto Abner, 'Why have you slept with my father's concubine?'	7 και τω σαουλ παλλακη ρεσφα θυγατηρ ιαλ και ειπεν μεμφιβοσθε υιος σαουλ προς αβεννηρ τι οτι εισηλθες προς την παλλακην του πατρος μου
8 At these words of Ishbaal, Abner flew into a rage. 'Am I a dog's head?' he shouted. 'Here am I, ful offaithful love towards the House of Saul your father, his brothers and his friends, not leaving you to the hands ofDavid, and now you find fault with me over a woman!	8 και εθυμωθη σφοδρα αβεννηρ περι του λογου μεμφιβοσθε και ειπεν αβεννηρ προς αυτον μη κεφαλη κυνος εγω ειμι εποιησα ελεος σημερον μετα του οικου σαουλ του πατρος σου και περι αδελφων και γνωριμων και ουκ ηυτομολησα εις τον οικον δαυιδ και επιζητεις επ' εμε υπερ αδικιας γυναικος σημερον
9 May God bring unnameable il s on Abner, and worse ones, too, if I do not bring about what Yahweh hassworn to David:	9 ταδε ποιησαι ο θεος τω αβεννηρ και ταδε προσθειη αυτω οτι καθως ωμοσεν κυριος τω δαυιδ οτι ουτως ποιησω αυτω εν τη ημερα ταυτη
10 to take the sovereignty from the House of Saul, and establish David's throne over Israel as well asJudah, from Dan to Beersheba!'	10 περιελειν την βασιλειαν απο του οικου σαουλ και του αναστησαι τον θρονον δαυιδ επι ισραηλ και επι τον ιουδαν απο δαν εως βηρσαβεε
11 Ishbaal dared not say a single word to Abner in reply, as he was afraid of him.	11 και ουκ ηδυνασθη ετι μεμφιβοσθε αποκριθηναι τω αβεννηρ ρημα απο του φοβεισθαι αυτον
12 Abner sent messengers on his own behalf to say to David, '. . . and furthermore, come to anagreement with me and I wil give you my support to win al Israel over to you.'	12 και απεστειλεν αβεννηρ αγγελους προς δαυιδ εις θαιλαμ ου ην παραχρημα λεγων διαθου διαθηκην σου μετ' εμου και ιδου η χειρ μου μετα σου του επιστρεψαι προς σε παντα τον οικον ισραηλ
13 'Very wel ,' David said, 'I wil come to an agreement with you. I impose one condition however; you wilnot be admitted to my presence unless you bring me Michal, Saul's daughter, when you come to see me.'	13 και ειπεν δαυιδ εγω καλως διαθησομαι προς σε διαθηκην πλην λογον ενα εγω αιτουμαι παρα σου λεγων ουκ οψει το προσωπον μου εαν μη αγαγης την μελχολ θυγατερα σαουλ παραγινομενου σου ιδειν το προσωπον μου
14 David then sent messengers to say to Ishbaal son of Saul, 'Give me back my wife Michal, whom Iacquired for a hundred foreskins of the Philistines.'	14 και εξαπεστειλεν δαυιδ προς μεμφιβοσθε υιον σαουλ αγγελους λεγων αποδος μοι την γυναικα μου την μελχολ ην ελαβον εν εκατον ακροβυστιαις αλλοφυλων
15 So Ishbaal sent for her to be taken from her husband Paltiel son of Laish.	15 και απεστειλεν μεμφιβοσθε και ελαβεν αυτην παρα του ανδρος αυτης παρα φαλτιηλ υιου σελλης
16 Her husband set off with her and fol owed her, weeping as he went, as far as Bahurim; but Abner saidto him, 'Go back!' and he went.	16 και επορευετο ο ανηρ αυτης μετ' αυτης κλαιων οπισω αυτης εως βαρακιμ και ειπεν προς αυτον αβεννηρ πορευου αναστρεφε και ανεστρεψεν
17 Now Abner conferred with the elders of Israel. 'For a long time now,' he said, 'you have wanted Davidas your king.	17 και ειπεν αβεννηρ προς τους πρεσβυτερους ισραηλ λεγων εχθες και τριτην εζητειτε τον δαυιδ βασιλευειν εφ' υμων
18 Now you must take action, since Yahweh has said of David, "By the hand of my servant David I shaldeliver my people Israel from the clutches of the Philistines and al their enemies." '	18 και νυν ποιησατε οτι κυριος ελαλησεν περι δαυιδ λεγων εν χειρι του δουλου μου δαυιδ σωσω τον ισραηλ εκ χειρος αλλοφυλων και εκ χειρος παντων των εχθρων αυτων
19 Abner also spoke to the men of Benjamin and then went to Hebron to tel David everything that hadbeen agreed by Israel and the House of Benjamin.	19 και ελαλησεν αβεννηρ εν τοις ωσιν βενιαμιν και επορευθη αβεννηρ του λαλησαι εις τα ωτα του δαυιδ εις χεβρων παντα οσα ηρεσεν εν οφθαλμοις ισραηλ και εν οφθαλμοις παντος οικου βενιαμιν
20 Abner, accompanied by twenty men, came to David at Hebron, and David held a feast for Abner andthe men who were with him.	20 και ηλθεν αβεννηρ προς δαυιδ εις χεβρων και μετ' αυτου εικοσι ανδρες και εποιησεν δαυιδ τω αβεννηρ και τοις ανδρασιν τοις μετ' αυτου ποτον
21 Abner then said to David, 'I must get up and go. I am going to rally al Israel to my lord the king, so thatthey will make an alliance with you, and you wil reign over al that you desire.' So David al owed Abner to go,and he went unmolested.	21 και ειπεν αβεννηρ προς δαυιδ αναστησομαι δη και πορευσομαι και συναθροισω προς κυριον μου τον βασιλεα παντα ισραηλ και διαθησομαι μετα σου διαθηκην και βασιλευσεις επι πασιν οις επιθυμει η ψυχη σου και απεστειλεν δαυιδ τον αβεννηρ και επορευθη εν ειρηνη
22 David's retainers were just then coming back with Joab from a raid, bringing a great quantity of bootywith them. Abner was no longer with David at Hebron, since David had allowed him to go, and he had goneunmolested.	22 και ιδου οι παιδες δαυιδ και ιωαβ παρεγινοντο εκ της εξοδιας και σκυλα πολλα εφερον μετ' αυτων και αβεννηρ ουκ ην μετα δαυιδ εις χεβρων οτι απεσταλκει αυτον και απεληλυθει εν ειρηνη
23 When Joab and the whole company with him had arrived, Joab was told, 'Abner son of Ner has beento the king, and the king has al owed Abner to go away unmolested.'	23 και ιωαβ και πασα η στρατια αυτου ηχθησαν και απηγγελη τω ιωαβ λεγοντες ηκει αβεννηρ υιος νηρ προς δαυιδ και απεσταλκεν αυτον και απηλθεν εν ειρηνη
24 Joab then went to the king and said, 'What have you done? Abner comes to you and you let him goaway and now he has gone-why?	24 και εισηλθεν ιωαβ προς τον βασιλεα και ειπεν τι τουτο εποιησας ιδου ηλθεν αβεννηρ προς σε και ινα τι εξαπεσταλκας αυτον και απεληλυθεν εν ειρηνη
25 You know Abner son of Ner! He came to trick you, to discover your every move, to find out what youare doing.'	25 η ουκ οιδας την κακιαν αβεννηρ υιου νηρ οτι απατησαι σε παρεγενετο και γνωναι την εξοδον σου και την εισοδον σου και γνωναι απαντα οσα συ ποιεις
26 Joab left David's presence and sent messengers after Abner and these, unknown to David, broughthim back from the storage-wel at Sirah.	26 και ανεστρεψεν ιωαβ απο του δαυιδ και απεστειλεν αγγελους οπισω αβεννηρ και επιστρεφουσιν αυτον απο του φρεατος του σειραμ και δαυιδ ουκ ηδει
27 When Abner reached Hebron, Joab took him aside in the town-gate, as if to have a quiet word withhim, and there struck him a mortal blow in the bel y to avenge the blood of his brother Asahel.	27 και επεστρεψεν αβεννηρ εις χεβρων και εξεκλινεν αυτον ιωαβ εκ πλαγιων της πυλης λαλησαι προς αυτον ενεδρευων και επαταξεν αυτον εκει επι την ψοαν και απεθανεν εν τω αιματι ασαηλ του αδελφου ιωαβ
28 Afterwards, when David heard of this, he said, 'I and my kingdom are for ever innocent before Yahwehof the blood of Abner son of Ner;	28 και ηκουσεν δαυιδ μετα ταυτα και ειπεν αθωος ειμι εγω και η βασιλεια μου απο κυριου εως αιωνος απο των αιματων αβεννηρ υιου νηρ
29 may it fal on the head of Joab and on al his family! May the House of Joab never be free of menafflicted with haemorrhage or a virulent skin-disease, whose strength is in the distaff, who fall by the sword, wholack food.'	29 καταντησατωσαν επι κεφαλην ιωαβ και επι παντα τον οικον του πατρος αυτου και μη εκλιποι εκ του οικου ιωαβ γονορρυης και λεπρος και κρατων σκυταλης και πιπτων εν ρομφαια και ελασσουμενος αρτοις
30 (Joab and his brother Abishai had murdered Abner because he killed their brother Asahel at the battleof Gibeon.)	30 ιωαβ δε και αβεσσα ο αδελφος αυτου διεπαρετηρουντο τον αβεννηρ ανθ' ων εθανατωσεν τον ασαηλ τον αδελφον αυτων εν γαβαων εν τω πολεμω
31 David then said to Joab and the whole company with him, 'Tear your clothes, put on sackcloth, andmourn over Abner,' and King David walked behind the bier.	31 και ειπεν δαυιδ προς ιωαβ και προς παντα τον λαον τον μετ' αυτου διαρρηξατε τα ιματια υμων και περιζωσασθε σακκους και κοπτεσθε εμπροσθεν αβεννηρ και ο βασιλευς δαυιδ επορευετο οπισω της κλινης
32 They buried Abner at Hebron, and the king wept aloud on his grave, and the people al wept too.	32 και θαπτουσιν τον αβεννηρ εις χεβρων και ηρεν ο βασιλευς την φωνην αυτου και εκλαυσεν επι του ταφου αυτου και εκλαυσεν πας ο λαος επι αβεννηρ
33 The king made this lament over Abner: Should Abner have died as a brute dies?	33 και εθρηνησεν ο βασιλευς επι αβεννηρ και ειπεν ει κατα τον θανατον ναβαλ αποθανειται αβεννηρ
34 Your hands were not tied, your feet not chained; you fel as a man falls at the hands of criminals. Andal the people wept for him louder than ever.	34 αι χειρες σου ουκ εδεθησαν οι ποδες σου ουκ εν πεδαις ου προσηγαγεν ως ναβαλ ενωπιον υιων αδικιας επεσας και συνηχθη πας ο λαος του κλαυσαι αυτον
35 The people then al tried to persuade David to have some food while it was still daylight, but Davidswore this oath, 'May God bring unnameable il s on me, and worse il s, too, if I taste bread or anything whateveruntil the sun is down!'	35 και ηλθεν πας ο λαος περιδειπνησαι τον δαυιδ αρτοις ετι ουσης ημερας και ωμοσεν δαυιδ λεγων ταδε ποιησαι μοι ο θεος και ταδε προσθειη οτι εαν μη δυη ο ηλιος ου μη γευσωμαι αρτου η απο παντος τινος
36 Al the people took note of this and it pleased them; indeed, everything the king did pleased thepeople.	36 και εγνω πας ο λαος και ηρεσεν ενωπιον αυτων παντα οσα εποιησεν ο βασιλευς ενωπιον του λαου
37 That day, al the people and al Israel understood that the king had had no part in the murder of Abnerson of Ner.	37 και εγνω πας ο λαος και πας ισραηλ εν τη ημερα εκεινη οτι ουκ εγενετο παρα του βασιλεως θανατωσαι τον αβεννηρ υιον νηρ
38 The king said to his retainers, 'Do you not realise that a prince, a great man, has fal en in Israel today?	38 και ειπεν ο βασιλευς προς τους παιδας αυτου ουκ οιδατε οτι ηγουμενος μεγας πεπτωκεν εν τη ημερα ταυτη εν τω ισραηλ
39 I, though anointed king, am weak at present, and these men, the sons of Zeruiah, are too strong forme. May Yahweh repay the criminal as his crime deserves!'	39 και οτι εγω ειμι σημερον συγγενης και καθεσταμενος υπο βασιλεως οι δε ανδρες ουτοι υιοι σαρουιας σκληροτεροι μου εισιν ανταποδω κυριος τω ποιουντι πονηρα κατα την κακιαν αυτου