2 Samuel 19

NEW JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 The king shuddered. He went up to the room over the gate and burst into tears; and, as he wept, hekept saying, 'Oh, my son Absalom! My son! My son Absalom! If only I had died instead of you! Oh, Absalom myson, my son!'	1 Και ανηγγελθη προς τον Ιωαβ, Ιδου, ο βασιλευς κλαιει και πενθει δια τον Αβεσσαλωμ.
2 Word was brought to Joab, 'The king is weeping and mourning for Absalom.'	2 Και εν τη ημερα εκεινη η σωτηρια μετεβληθη εις πενθος εν παντι τω λαω? διοτι ηκουσεν ο λαος να λεγωσιν εν τη ημερα εκεινη, Ο βασιλευς ειναι περιλυπος δια τον υιον αυτου.
3 And for the entire army that day, victory was turned to mourning, the troops having learnt that the kingwas grieving for his son.	3 Και εισηρχετο ο λαος εν τη ημερα εκεινη κρυφιως εις την πολιν, ως λαος οστις κρυπτεται αισχυνομενος, οταν εν τη μαχη τραπη εις φυγην.
4 And that day the troops came furtively back into town, like troops creeping shamefacedly away whendeserting in battle.	4 Ο δε βασιλευς εκαλυψε το προσωπον αυτου, και εβοα ο βασιλευς εν φωνη μεγαλη, Υιε μου Αβεσσαλωμ, Αβεσσαλωμ, υιε μου, υιε μου.
5 The king had covered his face and kept crying aloud, 'My son Absalom! Oh, Absalom my son, myson!'	5 Και εισελθων ο Ιωαβ εις τον οικον προς τον βασιλεα, ειπε, Κατησχυνας σημερον τα προσωπα παντων των δουλων σου, οιτινες εσωσαν σημερον την ζωην σου και την ζωην των υιων σου και των θυγατερων σου και την ζωην των γυναικων σου και την ζωην των παλλακων σου?
6 Joab went inside to the king and said, 'Today you have made al your servants feel ashamed-today,when they have saved your life, the lives of your sons and daughters, the lives of your wives and the lives ofyour concubines!-because you love those who hate you and hate those who love you.	6 επειδη αγαπας τους μισουντας σε και μισεις τους αγαπωντας σε? διοτι εδειξας σημερον, οτι δεν ειναι παρα σοι ουδεν οι αρχοντες σου και οι δουλοι σου? διοτι σημερον εγνωρισα, οτι εαν ο Αβεσσαλωμ εζη και ημεις παντες απεθνησκομεν σημερον, τοτε ηθελεν εισθαι αρεστον εις σε?
7 Today you have made it plain that commanders and soldiers mean nothing to you -- for today I cansee that you would be content if we were all dead, provided that Absalom was alive!	7 τωρα λοιπον σηκωθητι, εξελθε και λαλησον κατα την καρδιαν των δουλων σου? διοτι ομνυω εις τον Κυριον, εαν δεν εξελθης, δεν θελει μεινει μετα σου την νυκτα ταυτην ουδε εις? και τουτο θελει εισθαι εις σε χειροτεραν υπερ παντα τα κακα, οσα ηλθον επι σε εκ νεοτητος σου μεχρι του νυν.
8 Now get up, come out and reassure your soldiers; for if you do not come out, I swear by Yahweh, notone man wil stay with you tonight; and this will be a worse misfortune for you than anything that has happenedto you from your youth until now!'	8 Τοτε εσηκωθη ο βασιλευς και εκαθησεν εν τη πυλη. Και ανηγγειλαν προς παντα τον λαον, λεγοντες, Ιδου, ο βασιλευς καθηται εν τη πυλη. Και ηλθε πας ο λαος εμπροσθεν του βασιλεως. Ο δε Ισραηλ εφυγεν εκαστος εις την σκηνην αυτου.
9 The king got up and took his seat at the gate. An announcement was made to the whole army: 'Theking is sitting at the gate.' And the whole army assembled in front of the king.	9 Και ητο πας ο λαος εις εριδα κατα πασας τας φυλας του Ισραηλ, λεγοντες, Ο βασιλευς εσωσεν ημας εκ χειρος των εχθρων ημων? και αυτος ηλευθερωσεν ημας εκ χειρος των Φιλισταιων? και τωρα εφυγεν εκ του τοπου εξ αιτιας του Αβεσσαλωμ?
10 Israel had fled, dispersing to their homes. Throughout the tribes of Israel al was dissension and people began saying, 'The king, having freed us from the clutches of our enemies, having saved us from theclutches of the Philistines, has himself had to flee the country to escape from Absalom;	10 ο δε Αβεσσαλωμ, τον οποιον εχρισαμεν βασιλεα εφ' ημας, απεθανεν εν τη μαχη? τωρα λοιπον δια τι δεν λαλειτε να επιστρεψωμεν τον βασιλεα;
11 and now Absalom, whom we had anointed to reign over us, has died in battle. Why does no onesuggest that the king should be brought back?'What was being said throughout Israel reached the king.	11 Και απεστειλεν ο βασιλευς Δαβιδ προς τον Σαδωκ και προς τον Αβιαθαρ, τους ιερεις, λεγων, Λαλησατε προς τους πρεσβυτερους του Ιουδα, λεγοντες, Δια τι εισθε οι εσχατοι εις το να επιστρεψητε τον βασιλεα εις τον οικον αυτου; διοτι οι λογοι παντος του Ισραηλ εφθασαν προς τον βασιλεα εις τον οικον αυτου?
12 King David then sent word to the priests Zadok and Abiathar, 'Say to the elders of Judah, "Whyshould you be the last to bring the king home?	12 σεις εισθε αδελφοι μου, σεις οστα μου και σαρξ μου? δια τι λοιπον εισθε οι εσχατοι εις το να επιστρεψητε τον βασιλεα;
13 You are my brothers, you are my own flesh and bone: why should you be the last to bring the kingback?"	13 προς τον Αμασα μαλιστα ειπατε, Δεν εισαι συ οστουν μου και σαρξ μου; ουτω να καμη ο Θεος εις εμε και ουτω να προσθεση, εαν δεν γεινης αρχιστρατηγος παντοτε εμπροσθεν μου αντι του Ιωαβ.
14 And say to Amasa, "Are you not my own flesh and bone? May God bring unnameable il s on me andworse il s, too, if you do not become my permanent army commander instead of Joab!" '	14 Και εκλινε την καρδιαν παντων των ανδρων Ιουδα ως ενος ανθρωπου? και απεστειλαν προς τον βασιλεα, λεγοντες, Επιστρεψον συ και παντες οι δουλοι σου.
15 Thus he rallied the hearts of the men of Judah to a man and, as a result, they sent word to the king,'Come back, you and al who serve you.'	15 Επεστρεψε λοιπον ο βασιλευς και ηλθεν εως του Ιορδανου. Και ο Ιουδας ηλθεν εις Γαλγαλα, δια να υπαγη εις συναντησιν του βασιλεως, να διαβιβαση τον βασιλεα δια του Ιορδανου.
16 So the king started home and reached the Jordan. Judah, coming to meet the king to escort himacross the Jordan, had arrived at Gilgal.	16 Εσπευσε δε Σιμει ο υιος του Γηρα, ο Βενιαμιτης, εκ Βαουρειμ, και κατεβη μετα των ανδρων Ιουδα εις συναντησιν του βασιλεως Δαβιδ.
17 Shimei son of Gera, the Benjaminite of Bahurim, hurried down with the men of Judah to meet KingDavid.	17 Και ησαν μετ' αυτου χιλιοι ανδρες εκ του Βενιαμιν, και Σιβα ο δουλος του οικου του Σαουλ, και οι δεκαπεντε υιοι αυτου και εικοσι δουλοι αυτου μετ' αυτου? και διεβησαν τον Ιορδανην ενωπιον του βασιλεως.
18 With him were a thousand men from Benjamin. Ziba, servant of the House of Saul, with his fifteensons and twenty servants, arrived at the Jordan before the king	18 Επειτα επερασεν η λεμβος δια να διαβιβαση την οικογενειαν του βασιλεως, και να καμη ο, τι ηθελε φανη εις αυτον αρεστον. Και Σιμει ο υιος του Γηρα επεσεν ενωπιον του βασιλεως, ενω διεβαινε τον Ιορδανην?
19 and worked manful y ferrying the king's family across and doing whatever he required. While the kingwas crossing the Jordan, Shimei son of Gera fel at the king's feet	19 και ειπε προς τον βασιλεα, Ας μη λογαριαση ο κυριος μου ανομιαν εις εμε, και μη ενθυμηθης την ανομιαν, την οποιαν επραξεν ο δουλος σου, καθ' ην ημεραν εξηρχετο ο κυριος μου ο βασιλευς εξ Ιερουσαλημ, ωστε να βαλη τουτο ο βασιλευς εν τη καρδια αυτου?
20 and said to the king, 'I hope my lord does not regard me as guilty of a crime! Forget about the wrongyour servant did on the day my lord the king left Jerusalem. Let my lord not hold my guilt against me.	20 διοτι ο δουλος σου εγνωρισεν οτι εγω ημαρτον? και ιδου εγω ηλθον σημερον προτερος παντος του οικου Ιωσηφ, δια να καταβω εις συναντησιν του κυριου μου του βασιλεως.
21 For your servant is aware of having sinned, and that is why I have come today -- the first member ofthe whole House of Joseph to come down to meet my lord the king.'	21 Και απεκριθη ο Αβισαι ο υιος της Σερουιας, λεγων, Δεν πρεπει ο Σιμει να θανατωθη δια τουτο, διοτι κατηρασθη τον κεχρισμενον του Κυριου;
22 At this, Abishai son of Zeruiah spoke up and said, 'Does Shimei not deserve death for having cursedYahweh's anointed?'	22 Αλλ' ο Δαβιδ ειπε, Τι μεταξυ εμου και υμων, υιοι της Σερουιας, ωστε γινεσθε σημερον επιβουλοι εις εμε; πρεπει την ημεραν ταυτην να θανατωθη ανθρωπος εν Ισραηλ; διοτι δεν γνωριζω εγω οτι σημερον ειμαι βασιλευς επι τον Ισραηλ;
23 To which David replied, 'What concern is my business to you, sons of Zeruiah, that you shouldoppose my wishes today? Could anyone be put to death in Israel today? Today I know for sure that I am king ofIsrael?'	23 Και ειπεν ο βασιλευς προς τον Σιμει, Δεν θελεις αποθανει. Και ωμοσε προς αυτον ο βασιλευς.
24 'Your life is spared,' the king said. And the king gave him his oath.	24 Και Μεμφιβοσθε, ο υιος του Σαουλ, κατεβη εις συναντησιν του βασιλεως? και ουτε τους ποδας αυτου ειχε νιψει ουτε τον πωγωνα αυτου ευπρεπισει ουτε τα ιματια αυτου ειχε πλυνει, αφ' ης ημερας ο βασιλευς ανεχωρησε μεχρι της ημερας καθ' ην επεστρεψεν εν ειρηνη.
25 Meribbaal son of Saul also went down to meet the king. He had not cared for his feet or hands, hehad not trimmed his moustache or washed his clothes from the day of the king's departure til the day of hispeaceful return.	25 Και οτε ηλθεν εις Ιερουσαλημ προς συναντησιν του βασιλεως, ο βασιλευς ειπε προς αυτον, Δια τι δεν ηλθες μετ' εμου, Μεμφιβοσθε;
26 When he arrived from Jerusalem to greet the king, the king asked him, 'Why did you not come withme, Meribbaal?'	26 Ο δε απεκριθη, Κυριε μου βασιλευ, ο δουλος μου με ηπατησε? διοτι ο δουλος σου ειπε, Θελω στρωσει δι' εμαυτον τον ονον, και θελω αναβη επ' αυτον και υπαγει προς τον βασιλεα? διοτι ο δουλος σου ειναι χωλος?
27 'My lord king,' he replied, 'my retainer deceived me. Your servant said to him, "Saddle the donkey forme to ride, so that I can go with the king," your servant being lame.	27 και εσυκοφαντησε τον δουλον σου προς τον κυριον μου τον βασιλεα? πλην ο κυριος μου ο βασιλευς ειναι ως αγγελος Θεου? καμε λοιπον το αρεστον εις τους οφθαλμους σου?
28 He has slandered your servant to my lord the king. My lord the king, however, is like the Angel ofGod, so do as you think right.	28 διοτι πας ο οικος του πατρος μου δεν ητο παρα αξιος θανατου ενωπιον του κυριου μου του βασιλεως? συ ομως κατεταξας τον δουλον σου μεταξυ εκεινων οιτινες ετρωγον επι της τραπεζης σου? και τι δικαιον εχω εγω πλεον, και δια τι να παραπονωμαι ετι προς τον βασιλεα;
29 My father's entire family deserved no better than death from my lord the king, and yet you admittedyour servant to the ranks of those who eat at your table. What right have I to make any further appeal to theking?'	29 Και ειπε προς αυτον ο βασιλευς, Δια τι λαλεις ετι περι των πραγματων σου; εγω ειπα, Συ και ο Σιβα διαμοιρασθητε τους αγρους.
30 The king said, 'You need say no more. I rule that you and Ziba divide the property between you.'	30 Και ειπεν ο Μεμφιβοσθε προς τον βασιλεα, Και τα παντα ας λαβη, αφου ο κυριος μου ο βασιλευς επεστρεψεν εις τον οικον αυτου εν ειρηνη.
31 'Let him take it al ,' Meribbaal said to the king, 'since my lord the king has come back home in peace!'	31 Και ο Βαρζελλαι ο Γαλααδιτης κατεβη απο Ρωγελλιμ και διεβη τον Ιορδανην μετα του βασιλεως, δια να συμπροπεμψη αυτον εως περαν του Ιορδανου.
32 Barzillai the Gileadite had come down from Rogelim and accompanied the king towards the Jordan,intending to take leave of him at the Jordan.	32 Ητο δε ο Βαρζελλαι ανθρωπος γερων σφοδρα, ογδοηκοντα ετων ηλικιας? και διετρεφε τον βασιλεα, οτε εκαθητο εν Μαχαναιμ? διοτι ητο ανθρωπος μεγας σφοδρα.
33 Barzillai was a man of great age; he was eighty years old. He had kept the king in provisions duringhis stay at Mahanaim, being a very wealthy man.	33 Και ειπεν ο βασιλευς προς τον Βαρζελλαι, Διαβα συ μετ' εμου, και θελω σε τρεφει μετ' εμου εν Ιερουσαλημ.
34 'Come with me', the king said to Barzil ai, 'and I will provide for you at my side in Jerusalem.'	34 Ο δε Βαρζελλαι ειπε προς τον βασιλεα, Ποσαι ειναι αι ημεραι των ετων της ζωης μου, ωστε να αναβω μετα του βασιλεως εις Ιερουσαλημ;
35 Barzillai replied to the king, 'How many years have I left to live, for me to go up to Jerusalem with theking?	35 ειμαι σημερον ογδοηκοντα ετων ηλικιας? δυναμαι να καμω διακρισιν μεταξυ καλου και κακου; δυναται ο δουλος σου να αισθανθη τι τρωγω, η τι πινω; δυναμαι να ακουσω πλεον την φωνην των αδοντων η των αδουσων; δια τι λοιπον ο δουλος σου να ηναι ετι και φορτιον εις τον κυριον μου τον βασιλεα;
36 I am now eighty years old; can I tel the good from the bad? Has your servant any taste for his foodand drink? Can I stil hear the voices of men and women singers? Why should your servant be a further burdento my lord the king?	36 ο δουλος σου θελει διαβη τον Ιορδανην μετα του βασιλεως μεχρις ολιγου διαστηματος? και δια τι ο βασιλευς ηθελε καμει εις εμε την ανταποδοσιν ταυτην;
37 Your servant will go a little way across the Jordan with the king; but why should the king reward meso generously for that?	37 ας επιστρεψη ο δουλος σου, παρακαλω, δια να αποθανω εν τη πολει μου και να ενταφιασθω πλησιον του ταφου του πατρος μου και της μητρος μου? πλην ιδου, ο δουλος σου Χιμαμ? ας διαβη μετα του κυριου μου του βασιλεως? και καμε εις αυτον ο, τι φανη αρεστον εις τους οφθαλμους σου.
38 Please allow your servant to go home again, so that I can die in my own town near the grave of myfather and mother. But here is your servant Chimham; let him go with my lord the king; treat him as you thinkright.'	38 Και ειπεν ο βασιλευς, Μετ' εμου θελει διαβη ο Χιμαμ, και εγω θελω καμει εις αυτον ο, τι φαινεται αρεστον εις τους οφθαλμους σου? και εις σε θελω καμει παν ο, τι ζητησης παρ' εμου.
39 The king said, 'Let Chimham come along with me then; I shall do whatever you wish for him, andanything you request I shal do for your sake.'	39 Και διεβη πας ο λαος τον Ιορδανην. Και οτε διεβη ο βασιλευς, κατεφιλησεν ο βασιλευς τον Βαρζελλαι και ευλογησεν αυτον? ο δε επεστρεψεν εις τον τοπον αυτου.
40 The people then al crossed the Jordan, and the king, having crossed, kissed Barzil ai and blessedhim, and the latter went home.	40 Τοτε διεβη ο βασιλευς εις Γαλγαλα, και ο Χιμαμ διεβη μετ' αυτου? και πας ο λαος του Ιουδα και ετι το ημισυ του λαου Ισραηλ διεβιβασαν τον βασιλεα.
41 The king went on to Gilgal and Chimham went with him. Al the people of Judah accompanied theking, and also half the people of Israel.	41 Και ιδου, παντες οι ανδρες Ισραηλ ηλθον προς τον βασιλεα και ειπον προς τον βασιλεα, Δια τι σε εκλεψαν οι αδελφοι ημων, οι ανδρες Ιουδα, και διεβιβασαν τον βασιλεα και την οικογενειαν αυτου, δια του Ιορδανου, και παντας τους ανδρας του Δαβιδ μετ' αυτου;
42 Al the men of Israel then came to the king. 'Why', they asked the king, 'have our brothers, the men ofJudah, carried you off and brought the king and his family across the Jordan, and al David's men with him?'	42 Και απεκριθησαν παντες οι ανδρες Ιουδα προς τους ανδρας Ισραηλ, Διοτι ο βασιλευς ειναι συγγενης ημων? και τι θυμονετε δια το πραγμα τουτο; μηπως εφαγομεν τι εκ του βασιλεως; η εδωκεν εις ημας δωρον;
43 Al the men of Judah retorted to the men of Israel, 'Because the king is more closely related to us.Why do you take offence at this? Have we been eating at the king's expense? Have we taken any position forourselves?'	43 Και απεκριθησαν οι ανδρες Ισραηλ προς τους ανδρας Ιουδα και ειπον, Ημεις εχομεν δεκα μερη εις τον βασιλεα, και μαλιστα εχομεν εις τον Δαβιδ πλειοτερον παρα σεις? δια τι λοιπον περιφρονειτε ημας; και δεν ελαλησαμεν ημεις πρωτοι μεταξυ ημων περι της επιστροφης του βασιλεως ημων; Και οι λογοι των ανδρων Ιουδα ησαν σκληροτεροι παρα τους λογους των ανδρων Ισραηλ.
44 The men of Israel replied to the men of Judah, 'We have ten shares in the king and, what is more, weare your elder brothers, so why have you slighted us? Were we not the first to suggest bringing back our king?'The men of Judah's words were even more intemperate than those of the men of Israel.