Habakkuk 3

NEW AMERICAN BIBLE	LXX
1 Prayer of Habakkuk, the prophet. To a plaintive tune.	1 προσευχη αμβακουμ του προφητου μετα ωδης
2 O LORD, I have heard your renown, and feared, O LORD, your work. In the course of the years revive it, in the course of the years make it known; in your wrath remember compassion!	2 κυριε εισακηκοα την ακοην σου και εφοβηθην κατενοησα τα εργα σου και εξεστην εν μεσω δυο ζωων γνωσθηση εν τω εγγιζειν τα ετη επιγνωσθηση εν τω παρειναι τον καιρον αναδειχθηση εν τω ταραχθηναι την ψυχην μου εν οργη ελεους μνησθηση
3 God comes from Teman , the Holy One from Mount Paran. Covered are the heavens with his glory, and with his praise the earth is filled.	3 ο θεος εκ θαιμαν ηξει και ο αγιος εξ ορους κατασκιου δασεος διαψαλμα εκαλυψεν ουρανους η αρετη αυτου και αινεσεως αυτου πληρης η γη
4 His splendor spreads like the light; rays shine forth from beside him, where his power is concealed.	4 και φεγγος αυτου ως φως εσται κερατα εν χερσιν αυτου και εθετο αγαπησιν κραταιαν ισχυος αυτου
5 Before him goes pestilence, and the plague follows in his steps.	5 προ προσωπου αυτου πορευσεται λογος και εξελευσεται εν πεδιλοις οι ποδες αυτου
6 He pauses to survey the earth; his look makes the nations tremble. The eternal mountains are shattered, the age-old hills bow low along his ancient ways.	6 εστη και εσαλευθη η γη επεβλεψεν και διετακη εθνη διεθρυβη τα ορη βια ετακησαν βουνοι αιωνιοι
7 I see the tents of Cushan collapse; trembling are the pavilions of the land of Midian.	7 πορειας αιωνιας αυτου αντι κοπων ειδον σκηνωματα αιθιοπων πτοηθησονται και αι σκηναι γης μαδιαμ
8 Is your anger against the streams, O LORD? Is your wrath against the streams, your rage against the sea, That you drive the steeds of your victorious chariot?	8 μη εν ποταμοις ωργισθης κυριε η εν ποταμοις ο θυμος σου η εν θαλασση το ορμημα σου οτι επιβηση επι τους ιππους σου και η ιππασια σου σωτηρια
9 Bared and ready is your bow, filled with arrows is your quiver. Into streams you split the earth;	9 εντεινων εντενεις το τοξον σου επι τα σκηπτρα λεγει κυριος διαψαλμα ποταμων ραγησεται γη
10 at sight of you the mountains tremble. A torrent of rain descends; the ocean gives forth its roar. The sun forgets to rise,	10 οψονται σε και ωδινησουσιν λαοι σκορπιζων υδατα πορειας αυτου εδωκεν η αβυσσος φωνην αυτης υψος φαντασιας αυτης
11 the moon remains in its shelter, At the light of your flying arrows, at the gleam of your flashing spear.	11 επηρθη ο ηλιος και η σεληνη εστη εν τη ταξει αυτης εις φως βολιδες σου πορευσονται εις φεγγος αστραπης οπλων σου
12 In wrath you bestride the earth, in fury you trample the nations.	12 εν απειλη ολιγωσεις γην και εν θυμω καταξεις εθνη
13 You come forth to save your people, to save your anointed one. You crush the heads of the wicked, you lay bare their bases at the neck.	13 εξηλθες εις σωτηριαν λαου σου του σωσαι τους χριστους σου εβαλες εις κεφαλας ανομων θανατον εξηγειρας δεσμους εως τραχηλου διαψαλμα
14 You pierce with your shafts the heads of their princes whose boast would be of devouring the wretched in their lair.	14 διεκοψας εν εκστασει κεφαλας δυναστων σεισθησονται εν αυτη διανοιξουσιν χαλινους αυτων ως εσθων πτωχος λαθρα
15 You tread the sea with your steeds amid the churning of the deep waters.	15 και επεβιβασας εις θαλασσαν τους ιππους σου ταρασσοντας υδωρ πολυ
16 I hear, and my body trembles; at the sound, my lips quiver. Decay invades my bones, my legs tremble beneath me. I await the day of distress that will come upon the people who attack us.	16 εφυλαξαμην και επτοηθη η κοιλια μου απο φωνης προσευχης χειλεων μου και εισηλθεν τρομος εις τα οστα μου και υποκατωθεν μου εταραχθη η εξις μου αναπαυσομαι εν ημερα θλιψεως του αναβηναι εις λαον παροικιας μου
17 For though the fig tree blossom not nor fruit be on the vines, Though the yield of the olive fail and the terraces produce no nourishment, Though the flocks disappear from the fold and there be no herd in the stalls,	17 διοτι συκη ου καρποφορησει και ουκ εσται γενηματα εν ταις αμπελοις ψευσεται εργον ελαιας και τα πεδια ου ποιησει βρωσιν εξελιπον απο βρωσεως προβατα και ουχ υπαρχουσιν βοες επι φατναις
18 Yet will I rejoice in the LORD and exult in my saving God.	18 εγω δε εν τω κυριω αγαλλιασομαι χαρησομαι επι τω θεω τω σωτηρι μου
19 GOD, my Lord, is my strength; he makes my feet swift as those of hinds and enables me to go upon the heights. For the leader; with stringed instruments.	19 κυριος ο θεος δυναμις μου και ταξει τους ποδας μου εις συντελειαν επι τα υψηλα επιβιβα με του νικησαι εν τη ωδη αυτου .