Jeremiah 2

NEW AMERICAN BIBLE	Biblia Tysiąclecia
1 This word of the LORD came to me:	1 Pan skierował do mnie następujące słowo:
2 Go, cry out this message for Jerusalem to hear! I remember the devotion of your youth, how you loved me as a bride, Following me in the desert, in a land unsown.	2 Idź i głoś publicznie w Jerozolimie: To mówi Pan: Pamiętam wierność twej młodości, miłość twego narzeczeństwa, kiedy chodziłaś za Mną na pustyni, w ziemi, której nikt nie obsiewa.
3 Sacred to the LORD was Israel, the first fruits of his harvest; Should anyone presume to partake of them, evil would befall him, says the LORD.	3 Izrael jest świętością Pana, pierwszym plonem Jego zbiorów. Ci wszyscy, którzy go spożywają, stają się winni, spotka ich nieszczęście - wyrocznia Pana.
4 Listen to the word of the LORD, O house of Jacob! All you clans of the house of Israel,	4 Słuchajcie słowa Pańskiego, domu Jakuba, wszystkie pokolenia domu Izraela!
5 thus says the LORD: What fault did your fathers find in me that they withdrew from me, Went after empty idols, and became empty themselves?	5 To mówi Pan: Jaką nieprawość znaleźli we Mnie wasi przodkowie, że odeszli daleko ode Mnie? Poszli za nicością i stali się sami nicością.
6 They did not ask, "Where is the LORD who brought us up from the land of Egypt, Who led us through the desert, through a land of wastes and gullies, Through a land of drought and darkness, through a land which no one crosses, where no man dwells?"	6 Nie mówili zaś: Gdzie jest Pan, który nas wyprowadził z kraju egipskiego, wiódł nas przez pustynię, przez ziemię bezpłodną, pełną rozpadlin, przez ziemię suchą i ciemną, przez ziemię, której nikt nie może przebyć ani w niej zamieszkać?
7 When I brought you into the garden land to eat its goodly fruits, You entered and defiled my land, you made my heritage loathsome.	7 A Ja wprowadziłem was do ziemi urodzajnej, byście spożywali jej owoce i jej zasoby. Weszliście i zbezcześciliście moją ziemię, uczyniliście z mojej posiadłości miejsce pełne odrazy.
8 The priests asked not, "Where is the LORD?" Those who dealt with the law knew me not: the shepherds rebelled against me. The prophets prophesied by Baal, and went after useless idols.	8 Kapłani nie mówili: Gdzie jest Pan? Uczeni w Piśmie nie uznawali Mnie; pasterze zbuntowali się przeciw Mnie; prorocy głosili wyrocznie na korzyść Baala i chodzili za tymi, którzy nie dają pomocy.
9 Therefore will I yet accuse you, says the LORD, and even your children's children I will accuse.	9 Dlatego będę nadal prowadził spór z wami - wyrocznia Pana - i dzieci waszych dzieci będę oskarżał.
10 Pass over to the coast of the Kittim and see, send to Kedar and carefully inquire: Where has the like of this been done?	10 Przejdźcie na brzegi Kittim i zobaczcie, poślijcie do Kedaru i zbadajcie starannie, czy stało się tam coś podobnego?
11 Does any other nation change its gods?-- yet they are not gods at all! But my people have changed their glory for useless things.	11 Czy jakiś naród zmienił swoich bogów? A ci przecież nie są wcale bogami! Mój zaś naród zamienił swoją Chwałę na to, co nie może pomóc.
12 Be amazed at this, O heavens, and shudder with sheer horror, says the LORD.	12 Niebo, niechaj cię na to ogarnie osłupienie, groza i wielkie drżenie! - wyrocznia Pana.
13 Two evils have my people done: they have forsaken me, the source of living waters; They have dug themselves cisterns, broken cisterns, that hold no water.	13 Bo podwójne zło popełnił mój naród: opuścili Mnie, źródło żywej wody, żeby wykopać sobie cysterny, cysterny popękane, które nie utrzymują wody.
14 Is Israel a slave, a bondman by birth? Why then has he become booty?	14 Czy Izrael jest może sługą albo niewolnikiem z urodzenia? Dlaczego stał się łupem,
15 Against him lions roar full-throated cries. They have made his land a waste; his cities are charred ruins, without inhabitant.	15 nad którym ryczą lwy, wydając swój głos? Zamieniono ziemię jego w pustkowie, jego spalone miasta zostały pozbawione mieszkańców.
16 Yes, the people of Memphis and Tahpanhes shave the crown of your head.	16 Nawet synowie Nof i Tachpanches ostrzygli ci głowę.
17 Has not the forsaking of the LORD, your God, done this to you?	17 Czy nie sprawiło tego twoje odstępstwo od Pana, Boga twego, gdy On prowadził cię w drodze?
18 And now, why go to Egypt, to drink the waters of the Nile? Why go to Assyria, to drink the waters of the Euphrates?	18 A teraz po co chodzisz do Egiptu, aby pić wodę z Nilu? Po co chodzisz do Asyrii, aby pić wodę z Rzeki?
19 Your own wickedness chastises you, your own infidelities punish you. Know then, and see, how evil and bitter is your forsaking the LORD, your God, And showing no fear of me, says the Lord, the GOD of hosts.	19 Twoja niegodziwość cię karze, a twoje niewierności cię osądzają. Wiedz zatem i przekonaj się, jak przewrotne i pełne goryczy jest to, że opuściłaś Pana, Boga swego, a nie odczuwałaś lęku przede Mną - wyrocznia Pana Zastępów.
20 Long ago you broke your yoke, you tore off your bonds. "I will not serve," you said. On every high hill, under every green tree, you gave yourself to harlotry.	20 Od dawna bowiem złamałaś swoje jarzmo, zerwałaś swoje więzy. Powiedziałaś sobie: Nie będę służyć! Na każdym więc wysokim pagórku i pod każdym zielonym drzewem pokładałaś się jako nierządnica.
21 I had planted you, a choice vine of fully tested stock; How could you turn out obnoxious to me, a spurious vine?	21 A Ja zasadziłem ciebie jako szlachetną latorośl winną, tylko szczep prawdziwy. Jakże więc zmieniłaś się w dziki krzew, zwyrodniałą latorośl?
22 Though you scour it with soap, and use much lye, The stain of your guilt is still before me, says the Lord GOD.	22 Nawet jeśli obmyjesz się ługiem sodowym i dodasz wiele ługu drzewnego, pozostanie wina twoja wobec Mnie jak skaza - wyrocznia Pana.
23 How can you say, "I am not defiled, I have not gone after the Baals"? Consider your conduct in the Valley, recall what you have done: A frenzied she-camel, coursing near and far,	23 Jak możesz mówić: Nie uległam skażeniu, nie chodziłam za Baalami? Spójrz na swe postępowanie w Dolinie, przyznaj się, coś uczyniła! Młoda szybkonoga wielbłądzica, brykająca na wszystkie strony,
24 breaking away toward the desert, Snuffing the wind in her ardor-- who can restrain her lust? No beasts need tire themselves seeking her; in her month they will meet her.	24 wyrywając się na pustynię w swej niepohamowanej namiętności chwyta łapczywie powietrze. Któż powstrzyma jej żądzę? Ktokolwiek jej szuka, nie musi się trudzić: znajdzie ją w miesiącu jej rui.
25 Stop wearing out your shoes and parching your throat! But you say, "No use! no! I love these strangers, and after them I must go."	25 Uważaj na swoje nogi, aby nie stały się bose, i na swoje gardło, aby nie wyschło. Lecz ty mówisz: Na próżno! Nie! Kocham bowiem obcych i pójdę za nimi.
26 As the thief is shamed when caught, so shall the house of Israel be shamed: They, their kings and their princes, their priests and their prophets;	26 Jak złodziej pełen jest wstydu, gdy zostanie schwytany, tak okrył się wstydem dom Izraela: oni, ich królowie i przywódcy, ich kapłani i prorocy.
27 They who say to a piece of wood, "You are my father," and to a stone, "You gave me birth." They turn to me their backs, not their faces; yet, in their time of trouble they cry out, "Rise up and save us!"	27 Ci, którzy mówią do drzewa: Ty jesteś moim ojcem, a do kamienia: Ty mnie zrodziłeś, do Mnie zaś obracają się plecami a nie twarzą, a gdy ich spotka nieszczęście, wołają: Powstań, wybaw nas!
28 Where are the gods you made for yourselves? Let them rise up! Will they save you in your time of trouble? For as numerous as your cities are your gods, O Judah! And as many as the streets of Jerusalem are the altars you have set up for Baal.	28 Gdzież są twoi bogowie, których sobie uczyniłaś? Niech przybędą na pomoc, jeżeli cię mogą wybawić, gdy spadnie na ciebie nieszczęście. Bo ile masz miast, tyle też bogów swoich, Judo!
29 How dare you still plead with me? You have all rebelled against me, says the LORD.	29 Dlaczego się ze Mną sprzeczacie? Wszyscy zgrzeszyliście przeciw Mnie - wyrocznia Pana.
30 In vain I struck your children; the correction they did not take. Your sword devoured your prophets like a ravening lion.	30 Na próżno karałem synów waszych: nie przyjęli tego jako nauki. Prorocy wasi stali się pastwą waszego miecza, niby lwa siejącego spustoszenie.
31 You, of this generation, take note of the word of the Lord: Have I been a desert to Israel, a land of darkness? Why do my people say, "We have moved on, we will come to you no more"?	31 Jakimże pokoleniem jesteście? Uważajcie na słowa Pana: Czy byłem pustynią dla Izraela albo krainą ciemności? Dlaczego mówi mój lud: Wyzwoliliśmy się! Nie przyjdziemy już więcej do Ciebie!
32 Does a virgin forget her jewelry, a bride her sash? Yet my people have forgotten me days without number.	32 Czy panna zapomni swoich klejnotów, a narzeczona swych przepasek? Mój naród jednak zapomniał o Mnie - od niezliczonych już dni.
33 How well you pick your way when seeking love! You who, in your wickedness, have gone by ways unclean!	33 O jak dobrze ci znane są drogi, by szukać miłostek. Dlatego też nawykło twoje postępowanie do nieprawości.
34 You, on whose clothing there is the life-blood of the innocent, whom you found committing no burglary;	34 Nawet na kraju twoich szat znajduje się krew ubogich bez winy, których nie przychwyciłaś na włamaniu. Mimo to wszystko
35 Yet withal you say, "I am innocent; at least, his anger is turned away from me." Behold, I will judge you on that word of yours, "I have not sinned."	35 mówisz: Jestem niewinna! Jego gniew odwrócił się zapewne ode mnie. Oto jestem, by cię osądzić za to, że powiedziałaś: Nie zgrzeszyłam.
36 How very base you have become in changing your course! By Egypt will you be shamed, as you were shamed by Assyria.	36 Jak bardzo stałaś się nikczemna, zmieniając swe postępowanie! Tak samo zawstydzi cię Egipt, jak zostałaś zawstydzona przez Asyrię.
37 From there also shall you go away with hands upon your head; For the LORD has rejected those in whom you trust, with them you will have no success.	37 Także stamtąd wyjdziesz z rękami na głowie, gdyż Pan odrzucił tych, w których pokładasz nadzieję, i z nimi nie osiągniesz powodzenia.