Isaiah 9

NEW AMERICAN BIBLE	LXX
1 The people who walked in darkness have seen a great light; Upon those who dwelt in the land of gloom a light has shone.	1 ο λαος ο πορευομενος εν σκοτει ιδετε φως μεγα οι κατοικουντες εν χωρα και σκια θανατου φως λαμψει εφ' υμας
2 You have brought them abundant joy and great rejoicing, As they rejoice before you as at the harvest, as men make merry when dividing spoils.	2 το πλειστον του λαου ο κατηγαγες εν ευφροσυνη σου και ευφρανθησονται ενωπιον σου ως οι ευφραινομενοι εν αμητω και ον τροπον οι διαιρουμενοι σκυλα
3 For the yoke that burdened them, the pole on their shoulder, And the rod of their taskmaster you have smashed, as on the day of Midian.	3 διοτι αφηρηται ο ζυγος ο επ' αυτων κειμενος και η ραβδος η επι του τραχηλου αυτων την γαρ ραβδον των απαιτουντων διεσκεδασεν κυριος ως τη ημερα τη επι μαδιαμ
4 For every boot that tramped in battle, every cloak rolled in blood, will be burned as fuel for flames.	4 οτι πασαν στολην επισυνηγμενην δολω και ιματιον μετα καταλλαγης αποτεισουσιν και θελησουσιν ει εγενηθησαν πυρικαυστοι
5 For a child is born to us, a son is given us; upon his shoulder dominion rests. They name him Wonder-Counselor, God-Hero, Father-Forever, Prince of Peace.	5 οτι παιδιον εγεννηθη ημιν υιος και εδοθη ημιν ου η αρχη εγενηθη επι του ωμου αυτου και καλειται το ονομα αυτου μεγαλης βουλης αγγελος εγω γαρ αξω ειρηνην επι τους αρχοντας ειρηνην και υγιειαν αυτω
6 His dominion is vast and forever peaceful, From David's throne, and over his kingdom, which he confirms and sustains By judgment and justice, both now and forever. The zeal of the LORD of hosts will do this!	6 μεγαλη η αρχη αυτου και της ειρηνης αυτου ουκ εστιν οριον επι τον θρονον δαυιδ και την βασιλειαν αυτου κατορθωσαι αυτην και αντιλαβεσθαι αυτης εν δικαιοσυνη και εν κριματι απο του νυν και εις τον αιωνα χρονον ο ζηλος κυριου σαβαωθ ποιησει ταυτα
7 The Lord has sent word against Jacob, it falls upon Israel;	7 θανατον απεστειλεν κυριος επι ιακωβ και ηλθεν επι ισραηλ
8 And all the people know it, Ephraim and those who dwell in Samaria, those who say in arrogance and pride of heart,	8 και γνωσονται πας ο λαος του εφραιμ και οι εγκαθημενοι εν σαμαρεια εφ' υβρει και υψηλη καρδια λεγοντες
9 "Bricks have fallen, but we will build with cut stone; Sycamores are felled, but we will replace them with cedars."	9 πλινθοι πεπτωκασιν αλλα δευτε λαξευσωμεν λιθους και εκκοψωμεν συκαμινους και κεδρους και οικοδομησωμεν εαυτοις πυργον
10 But the LORD raises up their foes against them and stirs up their enemies to action:	10 και ραξει ο θεος τους επανιστανομενους επ' ορος σιων επ' αυτους και τους εχθρους αυτων διασκεδασει
11 Aram on the east and the Philistines on the west devour Israel with open mouth. For all this, his wrath is not turned back, and his hand is still outstretched!	11 συριαν αφ' ηλιου ανατολων και τους ελληνας αφ' ηλιου δυσμων τους κατεσθιοντας τον ισραηλ ολω τω στοματι επι τουτοις πασιν ουκ απεστραφη ο θυμος αλλ' ετι η χειρ υψηλη
12 The people do not turn to him who struck them, nor seek the LORD of hosts.	12 και ο λαος ουκ απεστραφη εως επληγη και τον κυριον ουκ εξεζητησαν
13 So the LORD severs from Israel head and tail, palm branch and reed in one day.	13 και αφειλεν κυριος απο ισραηλ κεφαλην και ουραν μεγαν και μικρον εν μια ημερα
14 (The elder and the noble are the head, the prophet who teaches falsehood is the tail.)	14 πρεσβυτην και τους τα προσωπα θαυμαζοντας αυτη η αρχη και προφητην διδασκοντα ανομα ουτος η ουρα
15 The leaders of this people mislead them and those to be led are engulfed.	15 και εσονται οι μακαριζοντες τον λαον τουτον πλανωντες και πλανωσιν οπως καταπιωσιν αυτους
16 For this reason, the Lord does not spare their young men, and their orphans and widows he does not pity; They are wholly profaned and sinful, and every mouth gives vent to folly. For all this, his wrath is not turned back, his hand is still outstretched!	16 δια τουτο επι τους νεανισκους αυτων ουκ ευφρανθησεται ο θεος και τους ορφανους αυτων και τας χηρας αυτων ουκ ελεησει οτι παντες ανομοι και πονηροι και παν στομα λαλει αδικα επι πασιν τουτοις ουκ απεστραφη ο θυμος αλλ' ετι η χειρ υψηλη
17 For wickedness burns like fire, devouring brier and thorn; It kindles the forest thickets, which go up in columns of smoke.	17 και καυθησεται ως πυρ η ανομια και ως αγρωστις ξηρα βρωθησεται υπο πυρος και καυθησεται εν τοις δασεσι του δρυμου και συγκαταφαγεται τα κυκλω των βουνων παντα
18 At the wrath of the LORD of hosts the land quakes, and the people are like fuel for fire; No man spares his brother, each devours the flesh of his neighbor.	18 δια θυμον οργης κυριου συγκεκαυται η γη ολη και εσται ο λαος ως υπο πυρος κατακεκαυμενος ανθρωπος τον αδελφον αυτου ουκ ελεησει
19 Though they hack on the right, they are hungry; though they eat on the left, they are not filled.	19 αλλα εκκλινει εις τα δεξια οτι πεινασει και φαγεται εκ των αριστερων και ου μη εμπλησθη ανθρωπος εσθων τας σαρκας του βραχιονος αυτου
20 Manasseh devours Ephraim, and Ephraim Manasseh; together they turn on Judah. For all this, his wrath is not turned back, his hand is still outstretched!	20 φαγεται γαρ μανασση του εφραιμ και εφραιμ του μανασση οτι αμα πολιορκησουσιν τον ιουδαν επι τουτοις πασιν ουκ απεστραφη ο θυμος αλλ' ετι η χειρ υψηλη