Scrutatio

Domenica, 5 maggio 2024 - Beato Nunzio Sulprizio ( Letture di oggi)

2 Kings 7


font
NEW AMERICAN BIBLELXX
1 Elisha said: "Hear the word of the LORD! Thus says the LORD, 'At this time tomorrow a seah of fine flour will sell for a shekel, and two seahs of barley for a shekel, in the market of Samaria.'"1 και ειπεν ελισαιε ακουσον λογον κυριου ταδε λεγει κυριος ως η ωρα αυτη αυριον μετρον σεμιδαλεως σικλου και διμετρον κριθων σικλου εν ταις πυλαις σαμαρειας
2 But the adjutant on whose arm the king leaned, answered the man of God, "Even if the LORD were to make windows in heaven, how could this happen?" "You shall see it with your own eyes," Elisha said, "but you shall not eat of it."2 και απεκριθη ο τριστατης εφ' ον ο βασιλευς επανεπαυετο επι την χειρα αυτου τω ελισαιε και ειπεν ιδου ποιησει κυριος καταρρακτας εν ουρανω μη εσται το ρημα τουτο και ελισαιε ειπεν ιδου συ οψη τοις οφθαλμοις σου και εκειθεν ου φαγη
3 At the city gate were four lepers who were deliberating, "Why should we sit here until we die?3 και τεσσαρες ανδρες ησαν λεπροι παρα την θυραν της πολεως και ειπεν ανηρ προς τον πλησιον αυτου τι ημεις καθημεθα ωδε εως αποθανωμεν
4 If we decide to go into the city, we shall die there, for there is famine in the city. If we remain here, we shall die too. Come, let us desert to the camp of the Arameans. If they spare us, we live; if they kill us, we die."4 εαν ειπωμεν εισελθωμεν εις την πολιν και ο λιμος εν τη πολει και αποθανουμεθα εκει και εαν καθισωμεν ωδε και αποθανουμεθα και νυν δευτε και εμπεσωμεν εις την παρεμβολην συριας εαν ζωογονησωσιν ημας και ζησομεθα και εαν θανατωσωσιν ημας και αποθανουμεθα
5 At twilight they left for the Arameans; but when they reached the edge of the camp, no one was there.5 και ανεστησαν εν τω σκοτει εισελθειν εις την παρεμβολην συριας και ηλθον εις μερος της παρεμβολης συριας και ιδου ουκ εστιν ανηρ εκει
6 The LORD had caused the army of the Arameans to hear the sound of chariots and horses, the din of a large army, and they had reasoned among themselves, "The king of Israel has hired the kings of the Hittites and the kings of the borderlands to fight us."6 και κυριος ακουστην εποιησεν την παρεμβολην συριας φωνην αρματος και φωνην ιππου και φωνην δυναμεως μεγαλης και ειπεν ανηρ προς τον αδελφον αυτου νυν εμισθωσατο εφ' ημας βασιλευς ισραηλ τους βασιλεας των χετταιων και τους βασιλεας αιγυπτου του ελθειν εφ' ημας
7 Then in the twilight they fled, abandoning their tents, their horses, and their asses, the whole camp just as it was, and fleeing for their lives.7 και ανεστησαν και απεδρασαν εν τω σκοτει και εγκατελιπαν τας σκηνας αυτων και τους ιππους αυτων και τους ονους αυτων εν τη παρεμβολη ως εστιν και εφυγον προς την ψυχην εαυτων
8 After the lepers reached the edge of the camp, they went first into one tent, ate and drank, and took silver, gold, and clothing from it, and went out and hid them. Back they came into another tent, took things from it, and again went out and hid them.8 και εισηλθον οι λεπροι ουτοι εως μερους της παρεμβολης και εισηλθον εις σκηνην μιαν και εφαγον και επιον και ηραν εκειθεν αργυριον και χρυσιον και ιματισμον και επορευθησαν και επεστρεψαν και εισηλθον εις σκηνην αλλην και ελαβον εκειθεν και επορευθησαν και κατεκρυψαν
9 Then they said to one another: "We are not doing right. This is a day of good news, and we are keeping silent. If we wait until morning breaks, we shall be blamed. Come, let us go and inform the palace."9 και ειπεν ανηρ προς τον πλησιον αυτου ουχ ουτως ημεις ποιουμεν η ημερα αυτη ημερα ευαγγελιας εστιν και ημεις σιωπωμεν και μενομεν εως φωτος του πρωι και ευρησομεν ανομιαν και νυν δευρο και εισελθωμεν και αναγγειλωμεν εις τον οικον του βασιλεως
10 They came and summoned the city gatekeepers. "We went to the camp of the Arameans," they said, "but no one was there--not a human voice, only the horses and asses tethered, and the tents just as they were left."10 και εισηλθον και εβοησαν προς την πυλην της πολεως και ανηγγειλαν αυτοις λεγοντες εισηλθομεν εις την παρεμβολην συριας και ιδου ουκ εστιν εκει ανηρ και φωνη ανθρωπου οτι ει μη ιππος δεδεμενος και ονος και αι σκηναι αυτων ως εισιν
11 The gatekeepers announced this and it was reported within the palace.11 και εβοησαν οι θυρωροι και ανηγγειλαν εις τον οικον του βασιλεως εσω
12 Though it was night, the king got up; he said to his servants: "Let me tell you what the Arameans have done to us. Knowing that we are in famine, they have left their camp to hide in the field, hoping to take us alive and enter our city when we leave it."12 και ανεστη ο βασιλευς νυκτος και ειπεν προς τους παιδας αυτου αναγγελω δη υμιν α εποιησεν ημιν συρια εγνωσαν οτι πεινωμεν ημεις και εξηλθαν εκ της παρεμβολης και εκρυβησαν εν τω αγρω λεγοντες οτι εξελευσονται εκ της πολεως και συλλημψομεθα αυτους ζωντας και εις την πολιν εισελευσομεθα
13 One of his servants, however, suggested: "Since those who are left in the city are no better off than all the throng that has perished, let some of us take five of the abandoned horses and send scouts to investigate."13 και απεκριθη εις των παιδων αυτου και ειπεν λαβετωσαν δη πεντε των ιππων των υπολελειμμενων οι κατελειφθησαν ωδε ιδου εισιν προς παν το πληθος ισραηλ το εκλειπον και αποστελουμεν εκει και οψομεθα
14 They took two chariots, and horses, and the king sent them to reconnoiter the Aramean army. "Go and find out," he ordered.14 και ελαβον δυο επιβατας ιππων και απεστειλεν ο βασιλευς ισραηλ οπισω του βασιλεως συριας λεγων δευτε και ιδετε
15 They followed the Arameans as far as the Jordan, and the whole route was strewn with garments and other objects that the Arameans had thrown away in their haste. The messengers returned and told the king.15 και επορευθησαν οπισω αυτων εως του ιορδανου και ιδου πασα η οδος πληρης ιματιων και σκευων ων ερριψεν συρια εν τω θαμβεισθαι αυτους και επεστρεψαν οι αγγελοι και ανηγγειλαν τω βασιλει
16 The people went out and plundered the camp of the Arameans; and then a seah of fine flour sold for a shekel and two seahs of barley for a shekel, as the LORD had said.16 και εξηλθεν ο λαος και διηρπασεν την παρεμβολην συριας και εγενετο μετρον σεμιδαλεως σικλου και διμετρον κριθων σικλου κατα το ρημα κυριου
17 The king put in charge of the gate the officer who was his adjutant; but the people trampled him to death at the gate, just as the man of God had predicted when the king visited him.17 και ο βασιλευς κατεστησεν τον τριστατην εφ' ον ο βασιλευς επανεπαυετο επι τη χειρι αυτου επι της πυλης και συνεπατησεν αυτον ο λαος εν τη πυλη και απεθανεν καθα ελαλησεν ο ανθρωπος του θεου ος ελαλησεν εν τω καταβηναι τον αγγελον προς αυτον
18 Thus was fulfilled the prophecy of the man of God to the king, "Two seahs of barley will sell for a shekel, and one seah of fine flour for a shekel at this time tomorrow at the gate of Samaria."18 και εγενετο καθα ελαλησεν ελισαιε προς τον βασιλεα λεγων διμετρον κριθης σικλου και μετρον σεμιδαλεως σικλου και εσται ως η ωρα αυτη αυριον εν τη πυλη σαμαρειας
19 The adjutant had answered the man of God, "Even if the LORD were to make windows in heaven, how could this happen?" And Elisha had replied, "You shall see it with your own eyes, but you shall not eat of it."19 και απεκριθη ο τριστατης τω ελισαιε και ειπεν ιδου κυριος ποιει καταρρακτας εν τω ουρανω μη εσται το ρημα τουτο και ειπεν ελισαιε ιδου οψη τοις οφθαλμοις σου και εκειθεν ου φαγη
20 And that is what happened to him, for the people trampled him to death at the gate.20 και εγενετο ουτως και συνεπατησεν αυτον ο λαος εν τη πυλη και απεθανεν