ΑΡΙΘΜΟΙ - Numeri - Numbers 14

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 και αναλαβουσα πασα η συναγωγη εδωκεν φωνην και εκλαιεν ο λαος ολην την νυκτα εκεινην	1 Toute la communauté se mit à pousser des cris déchirants, et le peuple passa toute sa nuit à pleurer.
2 και διεγογγυζον επι μωυσην και ααρων παντες οι υιοι ισραηλ και ειπαν προς αυτους πασα η συναγωγη οφελον απεθανομεν εν γη αιγυπτω η εν τη ερημω ταυτη ει απεθανομεν	2 Les Israélites s’emportèrent contre Moïse et Aaron, et toute la communauté leur dit: “Pourquoi ne sommes-nous pas morts en Égypte? Pourquoi ne sommes-nous pas morts dans ce désert?
3 και ινα τι κυριος εισαγει ημας εις την γην ταυτην πεσειν εν πολεμω αι γυναικες ημων και τα παιδια εσονται εις διαρπαγην νυν ουν βελτιον ημιν εστιν αποστραφηναι εις αιγυπτον	3 Pourquoi Yahvé nous conduit-il vers ce pays? Pour y être tués par l’épée et pour que nos femmes et nos petits-enfants deviennent des esclaves? Ne vaudrait-il pas mieux pour nous retourner en Égypte?”
4 και ειπαν ετερος τω ετερω δωμεν αρχηγον και αποστρεψωμεν εις αιγυπτον	4 Et ils se disaient l’un à l’autre: “Donnons-nous un chef et retournons en Égypte.”
5 και επεσεν μωυσης και ααρων επι προσωπον εναντιον πασης συναγωγης υιων ισραηλ	5 Moïse et Aaron tombèrent la face contre terre en présence de toute la communauté des Israélites.
6 ιησους δε ο του ναυη και χαλεβ ο του ιεφοννη των κατασκεψαμενων την γην διερρηξαν τα ιματια αυτων	6 Quant à Josué, fils de Noun, et Caleb, fils de Yéfouné, qui faisaient partie des espions, ils déchirèrent leurs habits.
7 και ειπαν προς πασαν συναγωγην υιων ισραηλ λεγοντες η γη ην κατεσκεψαμεθα αυτην αγαθη εστιν σφοδρα σφοδρα	7 Puis ils s’adressèrent à toute la communauté des Israélites: “Le pays par où nous sommes passés, et que nous avons exploré est bon! C’est une terre excellente!
8 ει αιρετιζει ημας κυριος εισαξει ημας εις την γην ταυτην και δωσει αυτην ημιν γη ητις εστιν ρεουσα γαλα και μελι	8 Si Yahvé nous veut du bien, il nous mènera vers ce pays et il nous donnera cette terre qui ruisselle de lait et de miel.
9 αλλα απο του κυριου μη αποσταται γινεσθε υμεις δε μη φοβηθητε τον λαον της γης οτι καταβρωμα ημιν εστιν αφεστηκεν γαρ ο καιρος απ' αυτων ο δε κυριος εν ημιν μη φοβηθητε αυτους	9 Mais ne vous révoltez pas contre Yahvé! N’ayez pas peur de la population de ce pays, car ils nous seront livrés en pâture. Ils n’ont plus rien à espérer, car Yahvé est avec nous. N’ayez donc pas peur d’eux.”
10 και ειπεν πασα η συναγωγη καταλιθοβολησαι αυτους εν λιθοις και η δοξα κυριου ωφθη εν νεφελη επι της σκηνης του μαρτυριου εν πασι τοις υιοις ισραηλ	10 Toute la communauté parlait de les lapider, lorsque la Gloire de Yahvé apparut devant les Israélites, dans la Tente du Rendez-Vous.
11 και ειπεν κυριος προς μωυσην εως τινος παροξυνει με ο λαος ουτος και εως τινος ου πιστευουσιν μοι εν πασιν τοις σημειοις οις εποιησα εν αυτοις	11 Yahvé dit à Moïse: “Combien de temps encore ce peuple va-t-il me mépriser? Jusques à quand manquera-t-il de confiance en moi après tous les signes que j’ai faits au milieu de lui?
12 παταξω αυτους θανατω και απολω αυτους και ποιησω σε και τον οικον του πατρος σου εις εθνος μεγα και πολυ μαλλον η τουτο	12 Je veux le frapper de la peste et l’exterminer, puis je ferai sortir de toi une nation plus grande et plus puissante que lui.”
13 και ειπεν μωυσης προς κυριον και ακουσεται αιγυπτος οτι ανηγαγες τη ισχυι σου τον λαον τουτον εξ αυτων	13 Moïse dit à Yahvé: “Les Égyptiens savent avec quelle force tu as fait monter ce peuple de chez eux
14 αλλα και παντες οι κατοικουντες επι της γης ταυτης ακηκοασιν οτι συ ει κυριος εν τω λαω τουτω οστις οφθαλμοις κατ' οφθαλμους οπταζη κυριε και η νεφελη σου εφεστηκεν επ' αυτων και εν στυλω νεφελης συ πορευη προτερος αυτων την ημεραν και εν στυλω πυρος την νυκτα	14 et ils l’ont dit aux habitants de ce pays. Ces gens savent que tu es au milieu de ce peuple, toi Yahvé qui lui es apparu face à face, toi Yahvé qui te tiens au milieu d’eux dans la nuée, qui marches devant eux dans une colonne de nuée le jour et dans une colonne de feu la nuit.
15 και εκτριψεις τον λαον τουτον ωσει ανθρωπον ενα και ερουσιν τα εθνη οσοι ακηκοασιν το ονομα σου λεγοντες	15 Et aujourd’hui tu voudrais faire mourir ce peuple comme un seul homme? “Mais alors les nations qui ont entendu parler de toi vont dire:
16 παρα το μη δυνασθαι κυριον εισαγαγειν τον λαον τουτον εις την γην ην ωμοσεν αυτοις κατεστρωσεν αυτους εν τη ερημω	16 ‘Yahvé n’était pas capable de conduire ce peuple au pays qu’il avait juré de leur donner, c’est pourquoi il les a tués dans le désert.’
17 και νυν υψωθητω η ισχυς σου κυριε ον τροπον ειπας λεγων	17 Montre plutôt ta force, Mon Seigneur! Tu as bien dit:
18 κυριος μακροθυμος και πολυελεος και αληθινος αφαιρων ανομιας και αδικιας και αμαρτιας και καθαρισμω ου καθαριει τον ενοχον αποδιδους αμαρτιας πατερων επι τεκνα εως τριτης και τεταρτης	18 ‘Yahvé est patient et riche en miséricorde. Il supporte la faute et le péché, et cependant il ne laisse pas passer la faute, car il punit la faute des pères sur leurs fils, leurs petits-fils et leurs arrière-petits-fils.’
19 αφες την αμαρτιαν τω λαω τουτω κατα το μεγα ελεος σου καθαπερ ιλεως αυτοις εγενου απ' αιγυπτου εως του νυν	19 Pardonne donc la faute de ce peuple avec cette grande miséricorde et cette patience que tu as eue envers lui, depuis sa sortie d’Égypte jusqu’à aujourd’hui.”
20 και ειπεν κυριος προς μωυσην ιλεως αυτοις ειμι κατα το ρημα σου	20 Yahvé répondit: “Comme tu l’as demandé, je pardonne.
21 αλλα ζω εγω και ζων το ονομα μου και εμπλησει η δοξα κυριου πασαν την γην	21 Mais aussi vrai que je suis vivant, et que la Gloire de Yahvé remplit la terre entière,
22 οτι παντες οι ανδρες οι ορωντες την δοξαν μου και τα σημεια α εποιησα εν αιγυπτω και εν τη ερημω ταυτη και επειρασαν με τουτο δεκατον και ουκ εισηκουσαν μου της φωνης	22 malheur à tous ces hommes! Car ils ont vu ma Gloire et mes signes, ils ont vu ce que j’ai fait en Égypte et dans le désert, et malgré cela ils m’ont mis à l’épreuve plus de dix fois et ne m’ont pas écouté.
23 η μην ουκ οψονται την γην ην ωμοσα τοις πατρασιν αυτων αλλ' η τα τεκνα αυτων α εστιν μετ' εμου ωδε οσοι ουκ οιδασιν αγαθον ουδε κακον πας νεωτερος απειρος τουτοις δωσω την γην παντες δε οι παροξυναντες με ουκ οψονται αυτην	23 C’est pourquoi ils ne verront pas le pays que j’ai promis à leurs pères par serment; aucun de ceux qui me méprisent ne le verra.
24 ο δε παις μου χαλεβ οτι εγενηθη πνευμα ετερον εν αυτω και επηκολουθησεν μοι εισαξω αυτον εις την γην εις ην εισηλθεν εκει και το σπερμα αυτου κληρονομησει αυτην	24 Mais je ferai entrer mon serviteur Caleb dans ce pays où il est déjà entré et je le donnerai à sa postérité, car il a un tout autre esprit et il m’a suivi sans hésiter.
25 ο δε αμαληκ και ο χαναναιος κατοικουσιν εν τη κοιλαδι αυριον επιστραφητε υμεις και απαρατε εις την ερημον οδον θαλασσαν ερυθραν	25 “Maintenant, comme Amalec et Canaan habitent la vallée, faites demi-tour demain et repartez vers le désert, sur la route de la mer des Joncs.”
26 και ειπεν κυριος προς μωυσην και ααρων λεγων	26 Yahvé dit à Moïse et Aaron:
27 εως τινος την συναγωγην την πονηραν ταυτην α αυτοι γογγυζουσιν εναντιον εμου την γογγυσιν των υιων ισραηλ ην εγογγυσαν περι υμων ακηκοα	27 “Combien de temps cela va-t-il durer, cette méchante communauté et ces gens qui murmurent contre moi? Oui, j’ai entendu leurs murmures, les murmures des Israélites contre moi.
28 ειπον αυτοις ζω εγω λεγει κυριος η μην ον τροπον λελαληκατε εις τα ωτα μου ουτως ποιησω υμιν	28 Dis-leur: Aussi vrai que Yahvé est vivant, je vais vous prendre au mot, et comme vous venez de le dire à mes oreilles,
29 εν τη ερημω ταυτη πεσειται τα κωλα υμων και πασα η επισκοπη υμων και οι κατηριθμημενοι υμων απο εικοσαετους και επανω οσοι εγογγυσαν επ' εμοι	29 c’est dans ce désert que tomberont vos cadavres. Tous autant que vous êtes, vous avez murmuré contre moi: eh bien, vous tous que l’on a recensés, depuis l’âge de vingt ans et au-dessus,
30 ει υμεις εισελευσεσθε εις την γην εφ' ην εξετεινα την χειρα μου κατασκηνωσαι υμας επ' αυτης αλλ' η χαλεβ υιος ιεφοννη και ιησους ο του ναυη	30 vous n’entrerez pas dans le pays que j’ai juré par serment de vous donner. Il n’y aura d’exception que pour Caleb, fils de Yéfouné, et Josué, fils de Noun.
31 και τα παιδια α ειπατε εν διαρπαγη εσεσθαι εισαξω αυτους εις την γην και κληρονομησουσιν την γην ην υμεις απεστητε απ' αυτης	31 “Ce sont vos petits-enfants que je ferai entrer, ceux dont vous avez dit qu’ils seraient livrés en esclavage; eux connaîtront le pays que vous avez méprisé.
32 και τα κωλα υμων πεσειται εν τη ερημω ταυτη	32 Vos cadavres à vous, tomberont dans le désert,
33 οι δε υιοι υμων εσονται νεμομενοι εν τη ερημω τεσσαρακοντα ετη και ανοισουσιν την πορνειαν υμων εως αν αναλωθη τα κωλα υμων εν τη ερημω	33 et vos fils seront des nomades dans le désert pendant quarante ans. Ils porteront le poids de votre infidélité jusqu’à ce que le désert ait recueilli la totalité de vos cadavres.
34 κατα τον αριθμον των ημερων οσας κατεσκεψασθε την γην τεσσαρακοντα ημερας ημεραν του ενιαυτου λημψεσθε τας αμαρτιας υμων τεσσαρακοντα ετη και γνωσεσθε τον θυμον της οργης μου	34 “Vous avez mis quarante jours à explorer le pays; chaque jour comptera pour une année. Vous porterez donc le poids de votre péché pendant quarante ans et vous saurez ce qu’est ma colère!
35 εγω κυριος ελαλησα η μην ουτως ποιησω τη συναγωγη τη πονηρα ταυτη τη επισυνεσταμενη επ' εμε εν τη ερημω ταυτη εξαναλωθησονται και εκει αποθανουνται	35 Voilà comment je traiterai cette méchante communauté qui s’est liguée contre moi. C’est moi, Yahvé, qui le dis: dans ce désert ils disparaîtront, c’est là qu’ils mourront.”
36 και οι ανθρωποι ους απεστειλεν μωυσης κατασκεψασθαι την γην και παραγενηθεντες διεγογγυσαν κατ' αυτης προς την συναγωγην εξενεγκαι ρηματα πονηρα περι της γης	36 Ces hommes que Moïse avait envoyés pour explorer le pays et qui, à leur retour, avaient dressé contre lui toute la communauté en décriant le pays,
37 και απεθανον οι ανθρωποι οι κατειπαντες κατα της γης πονηρα εν τη πληγη εναντι κυριου	37 ces hommes qui avaient critiqué le pays avec un mauvais esprit, moururent d’un fléau devant Yahvé.
38 και ιησους υιος ναυη και χαλεβ υιος ιεφοννη εζησαν απο των ανθρωπων εκεινων των πεπορευμενων κατασκεψασθαι την γην	38 Josué, fils de Noun et Caleb, fils de Yéfouné, furent les seuls à survivre parmi tous ceux qui étaient allés explorer le pays.
39 και ελαλησεν μωυσης τα ρηματα ταυτα προς παντας υιους ισραηλ και επενθησεν ο λαος σφοδρα	39 Moïse rapporta tout cela aux Israélites et le peuple en fut consterné.
40 και ορθρισαντες το πρωι ανεβησαν εις την κορυφην του ορους λεγοντες ιδου οιδε ημεις αναβησομεθα εις τον τοπον ον ειπεν κυριος οτι ημαρτομεν	40 De bon matin ils décidèrent de gravir la montagne; car ils disaient: “Nous avons péché! Il nous faut monter à cet endroit que Yahvé nous a promis.”
41 και ειπεν μωυσης ινα τι υμεις παραβαινετε το ρημα κυριου ουκ ευοδα εσται υμιν	41 Mais Moïse leur dit: “Voulez-vous de nouveau désobéir aux ordres de Yahvé? Vous ne réussirez pas.
42 μη αναβαινετε ου γαρ εστιν κυριος μεθ' υμων και πεσεισθε προ προσωπου των εχθρων υμων	42 Ne montez pas, car Yahvé n’est pas au milieu de vous; ne vous exposez donc pas aux coups de vos ennemis.
43 οτι ο αμαληκ και ο χαναναιος εκει εμπροσθεν υμων και πεσεισθε μαχαιρα ου εινεκεν απεστραφητε απειθουντες κυριω και ουκ εσται κυριος εν υμιν	43 Amalec et Canaan sont là devant vous et vous périrez par l’épée, parce que vous vous êtes détournés de Yahvé et Yahvé ne sera pas avec vous.”
44 και διαβιασαμενοι ανεβησαν επι την κορυφην του ορους η δε κιβωτος της διαθηκης κυριου και μωυσης ουκ εκινηθησαν εκ της παρεμβολης	44 Ils s’obstinèrent cependant à monter au sommet de la montagne, alors que l’Arche de l’Alliance de Yahvé et Moïse restaient à l’intérieur du camp.
45 και κατεβη ο αμαληκ και ο χαναναιος ο εγκαθημενος εν τω ορει εκεινω και ετρεψαντο αυτους και κατεκοψαν αυτους εως ερμαν και απεστραφησαν εις την παρεμβολην	45 Mais Amalec et Canaan descendirent de leur montagne; ils les battirent et les écrasèrent jusqu’à Horma.