1 τεκνον ει προσερχη δουλευειν κυριω ετοιμασον την ψυχην σου εις πειρασμον | 1 Hijo, si te decides a servir al Señor, prepara tu alma para la prueba. |
2 ευθυνον την καρδιαν σου και καρτερησον και μη σπευσης εν καιρω επαγωγης | 2 Endereza tu corazón, sé firme, y no te inquietes en el momento de la desgracia. |
3 κολληθητι αυτω και μη αποστης ινα αυξηθης επ' εσχατων σου | 3 Unete al Señor y no se separes, para que al final de tus días seas enaltecido. |
4 παν ο εαν επαχθη σοι δεξαι και εν αλλαγμασιν ταπεινωσεως σου μακροθυμησον | 4 Acepta de buen grado todo lo que te suceda, y sé paciente en las vicisitudes de tu humillación. |
5 οτι εν πυρι δοκιμαζεται χρυσος και ανθρωποι δεκτοι εν καμινω ταπεινωσεως | 5 Porque el oro se purifica en el fuego, y los que agradan a Dios, en el crisol de la humillación. |
6 πιστευσον αυτω και αντιλημψεται σου ευθυνον τας οδους σου και ελπισον επ' αυτον | 6 Confía en él, y él vendrá en tu ayuda, endereza tus caminos y espera en él. |
7 οι φοβουμενοι τον κυριον αναμεινατε το ελεος αυτου και μη εκκλινητε ινα μη πεσητε | 7 Los que temen al Señor, esperen su misericordia, y no se desvíen, para no caer. |
8 οι φοβουμενοι κυριον πιστευσατε αυτω και ου μη πταιση ο μισθος υμων | 8 Los que temen al Señor, tengan confianza en él, y no les faltará su recompensa. |
9 οι φοβουμενοι κυριον ελπισατε εις αγαθα και εις ευφροσυνην αιωνος και ελεος | 9 Los que temen al Señor, esperen sus beneficios, el gozo duradero y la misericordia. |
10 εμβλεψατε εις αρχαιας γενεας και ιδετε τις ενεπιστευσεν κυριω και κατησχυνθη η τις ενεμεινεν τω φοβω αυτου και εγκατελειφθη η τις επεκαλεσατο αυτον και υπερειδεν αυτον | 10 Fíjense en las generaciones pasadas y vean: ¿Quién confió en el Señor y quedó confundido? ¿Quién perseveró en su temor y fue abandonado? ¿Quién lo invocó y no fue tenido en cuenta? |
11 διοτι οικτιρμων και ελεημων ο κυριος και αφιησιν αμαρτιας και σωζει εν καιρω θλιψεως | 11 Porque el Señor es misericordioso y compasivo, perdona los pecados y salva en el momento de la aflicción. |
12 ουαι καρδιαις δειλαις και χερσιν παρειμεναις και αμαρτωλω επιβαινοντι επι δυο τριβους | 12 ¡Ay de los corazones cobardes y de las manos que desfallecen, y del pecador que va por dos caminos! |
13 ουαι καρδια παρειμενη οτι ου πιστευει δια τουτο ου σκεπασθησεται | 13 ¡Ay del corazón que desfallece, porque no tiene confianza! A causa de eso no será protegido. |
14 ουαι υμιν τοις απολωλεκοσιν την υπομονην και τι ποιησετε οταν επισκεπτηται ο κυριος | 14 ¡Ay de ustedes, los que perdieron la constancia! ¿Qué van a hacer cuando el Señor los visite? |
15 οι φοβουμενοι κυριον ουκ απειθησουσιν ρηματων αυτου και οι αγαπωντες αυτον συντηρησουσιν τας οδους αυτου | 15 Los que temen al Señor no desobedecen sus palabras y los que lo aman siguen fielmente sus caminos. |
16 οι φοβουμενοι κυριον ζητησουσιν ευδοκιαν αυτου και οι αγαπωντες αυτον εμπλησθησονται του νομου | 16 Los que temen al Señor tratan de complacerlo y los que lo aman se sacian de su Ley. |
17 οι φοβουμενοι κυριον ετοιμασουσιν καρδιας αυτων και ενωπιον αυτου ταπεινωσουσιν τας ψυχας αυτων | 17 Los que temen al Señor tienen el corazón bien dispuesto y se humillan delante de él: |
18 εμπεσουμεθα εις χειρας κυριου και ουκ εις χειρας ανθρωπων ως γαρ η μεγαλωσυνη αυτου ουτως και το ελεος αυτου | 18 «Abandonémonos en las manos del Señor y no en las manos de los hombres, porque así como es su grandeza es también su misericordia». |