ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ - Siracide - Sirach 18

LXX	NOVA VULGATA
1 ο ζων εις τον αιωνα εκτισεν τα παντα κοινη	1 Qui vivit in aeternum, creavit omnia simul. Deus solus iustificabitur et manet invictus rex in aeternum.
2 κυριος μονος δικαιωθησεται	2 Quis sufficit enarrare opera illius?
3 -	3 Et quis investigabit magnalia eius?
4 ουθενι εξεποιησεν εξαγγειλαι τα εργα αυτου και τις εξιχνευσει τα μεγαλεια αυτου	4 Virtutem autem magnitudinis eius quis enuntiabit? Aut quis adiciet enarrare misericordiam eius?
5 κρατος μεγαλωσυνης αυτου τις εξαριθμησεται και τις προσθησει εκδιηγησασθαι τα ελεη αυτου	5 Non est minuere neque adicere nec est invenire magnalia Dei;
6 ουκ εστιν ελαττωσαι ουδε προσθειναι και ουκ εστιν εξιχνιασαι τα θαυμασια του κυριου	6 cum consummaverit homo, tunc incipiet et, cum quieverit, aporiabitur.
7 οταν συντελεση ανθρωπος τοτε αρχεται και οταν παυσηται τοτε απορηθησεται	7 Quid est homo, quis defectus, et quae est utilitas illius? Et quid est bonum, aut quid nequam illius?
8 τι ανθρωπος και τι η χρησις αυτου τι το αγαθον αυτου και τι το κακον αυτου	8 Numerus dierum hominum ut multum centum anni, quasi gutta aquae maris deputati sunt, et sicut calculus arenae, sic exigui anni in die aevi.
9 αριθμος ημερων ανθρωπου πολλα ετη εκατον	9 Propter hoc patiens est Deus in illis et effundit super eos misericordiam suam.
10 ως σταγων υδατος απο θαλασσης και ψηφος αμμου ουτως ολιγα ετη εν ημερα αιωνος	10 Vidit praesumptionem cordis eorum, quoniam mala est; et cognovit subversionem illorum, quoniam nequam est.
11 δια τουτο εμακροθυμησεν κυριος επ' αυτοις και εξεχεεν επ' αυτους το ελεος αυτου	11 Ideo adimplevit propitiationem suam in illis et ostendit eis viam aequitatis.
12 ειδεν και επεγνω την καταστροφην αυτων οτι πονηρα δια τουτο επληθυνεν τον εξιλασμον αυτου	12 Miseratio hominis circa proximum suum, misericordia autem Dei super omnem carnem.
13 ελεος ανθρωπου επι τον πλησιον αυτου ελεος δε κυριου επι πασαν σαρκα ελεγχων και παιδευων και διδασκων και επιστρεφων ως ποιμην το ποιμνιον αυτου	13 Qui reprehendit, docet et erudit quasi pastor dirigens gregem suum.
14 τους εκδεχομενους παιδειαν ελεα και τους κατασπευδοντας επι τα κριματα αυτου	14 Miseretur excipientibus doctrinam miserationis et festinantibus in iudiciis eius.
15 τεκνον εν αγαθοις μη δως μωμον και εν παση δοσει λυπην λογων	15 Fili, in bonis non des querelam et in omni dato non des tristitiam verbi mali.
16 ουχι καυσωνα αναπαυσει δροσος ουτως κρεισσων λογος η δοσις	16 Nonne ardorem refrigerabit ros? Sic et verbum melius quam datum.
17 ουκ ιδου λογος υπερ δομα αγαθον και αμφοτερα παρα ανδρι κεχαριτωμενω	17 Nonne ecce verbum super datum bonum? Sed utraque cum homine gratioso.
18 μωρος αχαριστως ονειδιει και δοσις βασκανου εκτηκει οφθαλμους	18 Stultus acriter improperabit, et datus indisciplinati tabescere facit oculos.
19 πριν η λαλησαι μανθανε και προ αρρωστιας θεραπευου	19 Ante iudicium para advocatum tibi et, antequam loquaris, disce.
20 προ κρισεως εξεταζε σεαυτον και εν ωρα επισκοπης ευρησεις εξιλασμον	20 Ante languorem adhibe medicinam et ante iudicium interroga teipsum et in hora visitationis invenies propitiationem.
21 πριν αρρωστησαι σε ταπεινωθητι και εν καιρω αμαρτηματων δειξον επιστροφην	21 Ante languorem humilia te et in tempore peccati ostende conversionem tuam.
22 μη εμποδισθης του αποδουναι ευχην ευκαιρως και μη μεινης εως θανατου δικαιωθηναι	22 Non sinas te impediri reddere votum tempore opportuno et ne tardes usque ad mortem iustificari, quoniam merces Dei manet in aeternum.
23 πριν ευξασθαι ετοιμασον σεαυτον και μη γινου ως ανθρωπος πειραζων τον κυριον	23 Ante votum praepara animam tuam et noli esse quasi homo, qui tentat Dominum.
24 μνησθητι θυμου εν ημεραις τελευτης και καιρον εκδικησεως εν αποστροφη προσωπου	24 Memento irae in die consummationis et, suo tempore, retributionis in conversione faciei.
25 μνησθητι καιρον λιμου εν καιρω πλησμονης πτωχειαν και ενδειαν εν ημεραις πλουτου	25 Memento famis in tempore abundantiae et necessitatum paupertatis in die divitiarum.
26 απο πρωιθεν εως εσπερας μεταβαλλει καιρος και παντα εστιν ταχινα εναντι κυριου	26 A mane usque ad vesperam mutatur tempus, et haec omnia citata in oculis Dei.
27 ανθρωπος σοφος εν παντι ευλαβηθησεται και εν ημεραις αμαρτιων προσεξει απο πλημμελειας	27 Homo sapiens in omnibus metuet et in diebus delictorum cavebit a malitia.
28 πας συνετος εγνω σοφιαν και τω ευροντι αυτην δωσει εξομολογησιν	28 Omnis astutus agnoscit sapientiam et invenienti eam dabit confessionem.
29 συνετοι εν λογοις και αυτοι εσοφισαντο και ανωμβρησαν παροιμιας ακριβεις	29 Sensati in verbis et ipsi sapienter egerunt et intellexerunt veritatem et iustitiam et effuderunt tamquam pluviam proverbia et iudicia.
30 οπισω των επιθυμιων σου μη πορευου και απο των ορεξεων σου κωλυου	30 De continentia animae. Post concupiscentias tuas non eas et a voluptatibus tuis te contine;
31 εαν χορηγησης τη ψυχη σου ευδοκιαν επιθυμιας ποιησει σε επιχαρμα των εχθρων σου	31 si praestes animae tuae beneplacitum concupiscentiae, faciet te in gaudium inimicis tuis.
32 μη ευφραινου επι πολλη τρυφη μη προσδεθης συμβολη αυτης	32 Ne oblecteris in multa epulatione; duplex enim portio est paupertas illius.
33 μη γινου πτωχος συμβολοκοπων εκ δανεισμου και ουδεν σοι εστιν εν μαρσιππιω	33 Ne fueris ganeo et potator, cum nihil tibi est in sacculo: eris enim invidus vitae tuae.