ΑΣΜΑ - Cantico - Canticle of Canticles 1

LXX	VULGATA
1 ασμα ασματων ο εστιν τω σαλωμων	1 (Sponsa)Osculetur me osculo oris sui ; quia meliora sunt ubera tua vino,
2 φιλησατω με απο φιληματων στοματος αυτου οτι αγαθοι μαστοι σου υπερ οινον	2 fragrantia unguentis optimis. Oleum effusum nomen tuum ; ideo adolescentulæ dilexerunt te.
3 και οσμη μυρων σου υπερ παντα τα αρωματα μυρον εκκενωθεν ονομα σου δια τουτο νεανιδες ηγαπησαν σε	3 (Chorus Adolescentularum)Trahe me, post te curremus in odorem unguentorum tuorum. Introduxit me rex in cellaria sua ; exsultabimus et lætabimur in te, memores uberum tuorum super vinum. Recti diligunt te.
4 ειλκυσαν σε οπισω σου εις οσμην μυρων σου δραμουμεν εισηνεγκεν με ο βασιλευς εις το ταμιειον αυτου αγαλλιασωμεθα και ευφρανθωμεν εν σοι αγαπησομεν μαστους σου υπερ οινον ευθυτης ηγαπησεν σε	4 (Sponsa)Nigra sum, sed formosa, filiæ Jerusalem, sicut tabernacula Cedar, sicut pelles Salomonis.
5 μελαινα ειμι και καλη θυγατερες ιερουσαλημ ως σκηνωματα κηδαρ ως δερρεις σαλωμων	5 Nolite me considerare quod fusca sim, quia decoloravit me sol. Filii matris meæ pugnaverunt contra me ; posuerunt me custodem in vineis : vineam meam non custodivi.
6 μη βλεψητε με οτι εγω ειμι μεμελανωμενη οτι παρεβλεψεν με ο ηλιος υιοι μητρος μου εμαχεσαντο εν εμοι εθεντο με φυλακισσαν εν αμπελωσιν αμπελωνα εμον ουκ εφυλαξα	6 Indica mihi, quem diligit anima mea, ubi pascas, ubi cubes in meridie, ne vagari incipiam post greges sodalium tuorum.
7 απαγγειλον μοι ον ηγαπησεν η ψυχη μου που ποιμαινεις που κοιταζεις εν μεσημβρια μηποτε γενωμαι ως περιβαλλομενη επ' αγελαις εταιρων σου	7 (Sponsus)Si ignoras te, o pulcherrima inter mulieres, egredere, et abi post vestigia gregum, et pasce hædos tuos juxta tabernacula pastorum.
8 εαν μη γνως σεαυτην η καλη εν γυναιξιν εξελθε συ εν πτερναις των ποιμνιων και ποιμαινε τας εριφους σου επι σκηνωμασιν των ποιμενων	8 Equitatui meo in curribus Pharaonis assimilavi te, amica mea.
9 τη ιππω μου εν αρμασιν φαραω ωμοιωσα σε η πλησιον μου	9 Pulchræ sunt genæ tuæ sicut turturis ; collum tuum sicut monilia.
10 τι ωραιωθησαν σιαγονες σου ως τρυγονες τραχηλος σου ως ορμισκοι	10 Murenulas aureas faciemus tibi, vermiculatas argento.
11 ομοιωματα χρυσιου ποιησομεν σοι μετα στιγματων του αργυριου	11 (Sponsa)Dum esset rex in accubitu suo, nardus mea dedit odorem suum.
12 εως ου ο βασιλευς εν ανακλισει αυτου ναρδος μου εδωκεν οσμην αυτου	12 Fasciculus myrrhæ dilectus meus mihi ; inter ubera mea commorabitur.
13 αποδεσμος της στακτης αδελφιδος μου εμοι ανα μεσον των μαστων μου αυλισθησεται	13 Botrus cypri dilectus meus mihi in vineis Engaddi.
14 βοτρυς της κυπρου αδελφιδος μου εμοι εν αμπελωσιν εγγαδδι	14 (Sponsus)Ecce tu pulchra es, amica mea ! ecce tu pulchra es ! Oculi tui columbarum.
15 ιδου ει καλη η πλησιον μου ιδου ει καλη οφθαλμοι σου περιστεραι	15 (Sponsa)Ecce tu pulcher es, dilecte mi, et decorus ! Lectulus noster floridus.
16 ιδου ει καλος ο αδελφιδος μου και γε ωραιος προς κλινη ημων συσκιος	16 Tigna domorum nostrarum cedrina, laquearia nostra cypressina.
17 δοκοι οικων ημων κεδροι φατνωματα ημων κυπαρισσοι