ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 72
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150151
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LXX | VULGATA |
---|---|
1 ψαλμος τω ασαφ ως αγαθος τω ισραηλ ο θεος τοις ευθεσι τη καρδια | 1 Psalmus Asaph. Quam bonus Israël Deus, his qui recto sunt corde ! |
2 εμου δε παρα μικρον εσαλευθησαν οι ποδες παρ' ολιγον εξεχυθη τα διαβηματα μου | 2 Mei autem pene moti sunt pedes, pene effusi sunt gressus mei : |
3 οτι εζηλωσα επι τοις ανομοις ειρηνην αμαρτωλων θεωρων | 3 quia zelavi super iniquos, pacem peccatorum videns. |
4 οτι ουκ εστιν ανανευσις τω θανατω αυτων και στερεωμα εν τη μαστιγι αυτων | 4 Quia non est respectus morti eorum, et firmamentum in plaga eorum. |
5 εν κοποις ανθρωπων ουκ εισιν και μετα ανθρωπων ου μαστιγωθησονται | 5 In labore hominum non sunt, et cum hominibus non flagellabuntur. |
6 δια τουτο εκρατησεν αυτους η υπερηφανια περιεβαλοντο αδικιαν και ασεβειαν αυτων | 6 Ideo tenuit eos superbia ; operti sunt iniquitate et impietate sua. |
7 εξελευσεται ως εκ στεατος η αδικια αυτων διηλθοσαν εις διαθεσιν καρδιας | 7 Prodiit quasi ex adipe iniquitas eorum ; transierunt in affectum cordis. |
8 διενοηθησαν και ελαλησαν εν πονηρια αδικιαν εις το υψος ελαλησαν | 8 Cogitaverunt et locuti sunt nequitiam ; iniquitatem in excelso locuti sunt. |
9 εθεντο εις ουρανον το στομα αυτων και η γλωσσα αυτων διηλθεν επι της γης | 9 Posuerunt in cælum os suum, et lingua eorum transivit in terra. |
10 δια τουτο επιστρεψει ο λαος μου ενταυθα και ημεραι πληρεις ευρεθησονται αυτοις | 10 Ideo convertetur populus meus hic, et dies pleni invenientur in eis. |
11 και ειπαν πως εγνω ο θεος και ει εστιν γνωσις εν τω υψιστω | 11 Et dixerunt : Quomodo scit Deus, et si est scientia in excelso ? |
12 ιδου ουτοι αμαρτωλοι και ευθηνουνται εις τον αιωνα κατεσχον πλουτου | 12 Ecce ipsi peccatores, et abundantes in sæculo obtinuerunt divitias. |
13 και ειπα αρα ματαιως εδικαιωσα την καρδιαν μου και ενιψαμην εν αθωοις τας χειρας μου | 13 Et dixi : Ergo sine causa justificavi cor meum, et lavi inter innocentes manus meas, |
14 και εγενομην μεμαστιγωμενος ολην την ημεραν και ο ελεγχος μου εις τας πρωιας | 14 et fui flagellatus tota die, et castigatio mea in matutinis. |
15 ει ελεγον διηγησομαι ουτως ιδου τη γενεα των υιων σου ησυνθετηκα | 15 Si dicebam : Narrabo sic ; ecce nationem filiorum tuorum reprobavi. |
16 και υπελαβον του γνωναι τουτο κοπος εστιν εναντιον μου | 16 Existimabam ut cognoscerem hoc ; labor est ante me : |
17 εως εισελθω εις το αγιαστηριον του θεου και συνω εις τα εσχατα αυτων | 17 donec intrem in sanctuarium Dei, et intelligam in novissimis eorum. |
18 πλην δια τας δολιοτητας εθου αυτοις κατεβαλες αυτους εν τω επαρθηναι | 18 Verumtamen propter dolos posuisti eis ; dejecisti eos dum allevarentur. |
19 πως εγενοντο εις ερημωσιν εξαπινα εξελιπον απωλοντο δια την ανομιαν αυτων | 19 Quomodo facti sunt in desolationem ? subito defecerunt : perierunt propter iniquitatem suam. |
20 ωσει ενυπνιον εξεγειρομενου κυριε εν τη πολει σου την εικονα αυτων εξουδενωσεις | 20 Velut somnium surgentium, Domine, in civitate tua imaginem ipsorum ad nihilum rediges. |
21 οτι εξεκαυθη η καρδια μου και οι νεφροι μου ηλλοιωθησαν | 21 Quia inflammatum est cor meum, et renes mei commutati sunt ; |
22 και εγω εξουδενωμενος και ουκ εγνων κτηνωδης εγενομην παρα σοι | 22 et ego ad nihilum redactus sum, et nescivi : |
23 και εγω δια παντος μετα σου εκρατησας της χειρος της δεξιας μου | 23 ut jumentum factus sum apud te, et ego semper tecum. |
24 εν τη βουλη σου ωδηγησας με και μετα δοξης προσελαβου με | 24 Tenuisti manum dexteram meam, et in voluntate tua deduxisti me, et cum gloria suscepisti me. |
25 τι γαρ μοι υπαρχει εν τω ουρανω και παρα σου τι ηθελησα επι της γης | 25 Quid enim mihi est in cælo ? et a te quid volui super terram ? |
26 εξελιπεν η καρδια μου και η σαρξ μου ο θεος της καρδιας μου και η μερις μου ο θεος εις τον αιωνα | 26 Defecit caro mea et cor meum ; Deus cordis mei, et pars mea, Deus in æternum. |
27 οτι ιδου οι μακρυνοντες εαυτους απο σου απολουνται εξωλεθρευσας παντα τον πορνευοντα απο σου | 27 Quia ecce qui elongant se a te peribunt ; perdidisti omnes qui fornicantur abs te. |
28 εμοι δε το προσκολλασθαι τω θεω αγαθον εστιν τιθεσθαι εν τω κυριω την ελπιδα μου του εξαγγειλαι πασας τας αινεσεις σου εν ταις πυλαις της θυγατρος σιων | 28 Mihi autem adhærere Deo bonum est ; ponere in Domino Deo spem meam : ut annuntiem omnes prædicationes tuas in portis filiæ Sion. |