ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 72

LXX	VULGATA
1 ψαλμος τω ασαφ ως αγαθος τω ισραηλ ο θεος τοις ευθεσι τη καρδια	1 Psalmus Asaph. Quam bonus Israël Deus, his qui recto sunt corde !
2 εμου δε παρα μικρον εσαλευθησαν οι ποδες παρ' ολιγον εξεχυθη τα διαβηματα μου	2 Mei autem pene moti sunt pedes, pene effusi sunt gressus mei :
3 οτι εζηλωσα επι τοις ανομοις ειρηνην αμαρτωλων θεωρων	3 quia zelavi super iniquos, pacem peccatorum videns.
4 οτι ουκ εστιν ανανευσις τω θανατω αυτων και στερεωμα εν τη μαστιγι αυτων	4 Quia non est respectus morti eorum, et firmamentum in plaga eorum.
5 εν κοποις ανθρωπων ουκ εισιν και μετα ανθρωπων ου μαστιγωθησονται	5 In labore hominum non sunt, et cum hominibus non flagellabuntur.
6 δια τουτο εκρατησεν αυτους η υπερηφανια περιεβαλοντο αδικιαν και ασεβειαν αυτων	6 Ideo tenuit eos superbia ; operti sunt iniquitate et impietate sua.
7 εξελευσεται ως εκ στεατος η αδικια αυτων διηλθοσαν εις διαθεσιν καρδιας	7 Prodiit quasi ex adipe iniquitas eorum ; transierunt in affectum cordis.
8 διενοηθησαν και ελαλησαν εν πονηρια αδικιαν εις το υψος ελαλησαν	8 Cogitaverunt et locuti sunt nequitiam ; iniquitatem in excelso locuti sunt.
9 εθεντο εις ουρανον το στομα αυτων και η γλωσσα αυτων διηλθεν επι της γης	9 Posuerunt in cælum os suum, et lingua eorum transivit in terra.
10 δια τουτο επιστρεψει ο λαος μου ενταυθα και ημεραι πληρεις ευρεθησονται αυτοις	10 Ideo convertetur populus meus hic, et dies pleni invenientur in eis.
11 και ειπαν πως εγνω ο θεος και ει εστιν γνωσις εν τω υψιστω	11 Et dixerunt : Quomodo scit Deus, et si est scientia in excelso ?
12 ιδου ουτοι αμαρτωλοι και ευθηνουνται εις τον αιωνα κατεσχον πλουτου	12 Ecce ipsi peccatores, et abundantes in sæculo obtinuerunt divitias.
13 και ειπα αρα ματαιως εδικαιωσα την καρδιαν μου και ενιψαμην εν αθωοις τας χειρας μου	13 Et dixi : Ergo sine causa justificavi cor meum, et lavi inter innocentes manus meas,
14 και εγενομην μεμαστιγωμενος ολην την ημεραν και ο ελεγχος μου εις τας πρωιας	14 et fui flagellatus tota die, et castigatio mea in matutinis.
15 ει ελεγον διηγησομαι ουτως ιδου τη γενεα των υιων σου ησυνθετηκα	15 Si dicebam : Narrabo sic ; ecce nationem filiorum tuorum reprobavi.
16 και υπελαβον του γνωναι τουτο κοπος εστιν εναντιον μου	16 Existimabam ut cognoscerem hoc ; labor est ante me :
17 εως εισελθω εις το αγιαστηριον του θεου και συνω εις τα εσχατα αυτων	17 donec intrem in sanctuarium Dei, et intelligam in novissimis eorum.
18 πλην δια τας δολιοτητας εθου αυτοις κατεβαλες αυτους εν τω επαρθηναι	18 Verumtamen propter dolos posuisti eis ; dejecisti eos dum allevarentur.
19 πως εγενοντο εις ερημωσιν εξαπινα εξελιπον απωλοντο δια την ανομιαν αυτων	19 Quomodo facti sunt in desolationem ? subito defecerunt : perierunt propter iniquitatem suam.
20 ωσει ενυπνιον εξεγειρομενου κυριε εν τη πολει σου την εικονα αυτων εξουδενωσεις	20 Velut somnium surgentium, Domine, in civitate tua imaginem ipsorum ad nihilum rediges.
21 οτι εξεκαυθη η καρδια μου και οι νεφροι μου ηλλοιωθησαν	21 Quia inflammatum est cor meum, et renes mei commutati sunt ;
22 και εγω εξουδενωμενος και ουκ εγνων κτηνωδης εγενομην παρα σοι	22 et ego ad nihilum redactus sum, et nescivi :
23 και εγω δια παντος μετα σου εκρατησας της χειρος της δεξιας μου	23 ut jumentum factus sum apud te, et ego semper tecum.
24 εν τη βουλη σου ωδηγησας με και μετα δοξης προσελαβου με	24 Tenuisti manum dexteram meam, et in voluntate tua deduxisti me, et cum gloria suscepisti me.
25 τι γαρ μοι υπαρχει εν τω ουρανω και παρα σου τι ηθελησα επι της γης	25 Quid enim mihi est in cælo ? et a te quid volui super terram ?
26 εξελιπεν η καρδια μου και η σαρξ μου ο θεος της καρδιας μου και η μερις μου ο θεος εις τον αιωνα	26 Defecit caro mea et cor meum ; Deus cordis mei, et pars mea, Deus in æternum.
27 οτι ιδου οι μακρυνοντες εαυτους απο σου απολουνται εξωλεθρευσας παντα τον πορνευοντα απο σου	27 Quia ecce qui elongant se a te peribunt ; perdidisti omnes qui fornicantur abs te.
28 εμοι δε το προσκολλασθαι τω θεω αγαθον εστιν τιθεσθαι εν τω κυριω την ελπιδα μου του εξαγγειλαι πασας τας αινεσεις σου εν ταις πυλαις της θυγατρος σιων	28 Mihi autem adhærere Deo bonum est ; ponere in Domino Deo spem meam : ut annuntiem omnes prædicationes tuas in portis filiæ Sion.