ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 65

LXX	NOVA VULGATA
1 εις το τελος ωδη ψαλμου αναστασεως αλαλαξατε τω θεω πασα η γη	1 Magistro chori. Psalmus. David. Canticum.
2 ψαλατε δη τω ονοματι αυτου δοτε δοξαν αινεσει αυτου	2 Te decet hymnus, Deus, in Sion; et tibi reddetur votum in Ierusalem.
3 ειπατε τω θεω ως φοβερα τα εργα σου εν τω πληθει της δυναμεως σου ψευσονται σε οι εχθροι σου	3 Qui audis orationem, ad te omnis caro veniet propter iniquitatem.
4 πασα η γη προσκυνησατωσαν σοι και ψαλατωσαν σοι ψαλατωσαν τω ονοματι σου διαψαλμα	4 Etsi praevaluerunt super nos impietates nostrae, tu propitiaberis eis.
5 δευτε και ιδετε τα εργα του θεου φοβερος εν βουλαις υπερ τους υιους των ανθρωπων	5 Beatus, quem elegisti et assumpsisti; inhabitabit in atriis tuis. Replebimur bonis domus tuae, sanctitate templi tui.
6 ο μεταστρεφων την θαλασσαν εις ξηραν εν ποταμω διελευσονται ποδι εκει ευφρανθησομεθα επ' αυτω	6 Mirabiliter in aequitate exaudies nos, Deus salutis nostrae, spes omnium finium terrae et maris longinqui.
7 τω δεσποζοντι εν τη δυναστεια αυτου του αιωνος οι οφθαλμοι αυτου επι τα εθνη επιβλεπουσιν οι παραπικραινοντες μη υψουσθωσαν εν εαυτοις διαψαλμα	7 Firmans montes in virtute tua, accinctus potentia.
8 ευλογειτε εθνη τον θεον ημων και ακουτισασθε την φωνην της αινεσεως αυτου	8 Compescens sonitum maris, sonitum fluctuum eius et tumultum populorum.
9 του θεμενου την ψυχην μου εις ζωην και μη δοντος εις σαλον τους ποδας μου	9 Et timebunt, qui habitant terminos terrae, a signis tuis; exitus orientis et occidentis delectabis.
10 οτι εδοκιμασας ημας ο θεος επυρωσας ημας ως πυρουται το αργυριον	10 Visitasti terram et inebriasti eam; multiplicasti locupletare eam. Flumen Dei repletum est aquis; parasti frumenta illorum, quoniam ita parasti eam.
11 εισηγαγες ημας εις την παγιδα εθου θλιψεις επι τον νωτον ημων	11 Sulcos eius irrigans, glebas eius complanans; imbribus emollis eam, benedicis germini eius.
12 επεβιβασας ανθρωπους επι τας κεφαλας ημων διηλθομεν δια πυρος και υδατος και εξηγαγες ημας εις αναψυχην	12 Coronasti annum benignitate tua, et vestigia tua stillabunt pinguedinem.
13 εισελευσομαι εις τον οικον σου εν ολοκαυτωμασιν αποδωσω σοι τας ευχας μου	13 Stillabunt pascua deserti, et exsultatione colles accingentur.
14 ας διεστειλεν τα χειλη μου και ελαλησεν το στομα μου εν τη θλιψει μου	14 Induta sunt ovibus prata, et valles abundabunt frumento; clamabunt, etenim hymnum dicent.
15 ολοκαυτωματα μεμυαλωμενα ανοισω σοι μετα θυμιαματος και κριων ποιησω σοι βοας μετα χιμαρων διαψαλμα
16 δευτε ακουσατε και διηγησομαι παντες οι φοβουμενοι τον θεον οσα εποιησεν τη ψυχη μου
17 προς αυτον τω στοματι μου εκεκραξα και υψωσα υπο την γλωσσαν μου
18 αδικιαν ει εθεωρουν εν καρδια μου μη εισακουσατω κυριος
19 δια τουτο εισηκουσεν μου ο θεος προσεσχεν τη φωνη της δεησεως μου
20 ευλογητος ο θεος ος ουκ απεστησεν την προσευχην μου και το ελεος αυτου απ' εμου