ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 56

LXX	JERUSALEM
1 εις το τελος μη διαφθειρης τω δαυιδ εις στηλογραφιαν εν τω αυτον αποδιδρασκειν απο προσωπου σαουλ εις το σπηλαιον	1 Du maître de chant. Sur "l'oppression des princes lointains." De David. A mi-voix. Quand lesPhilistins s'emparèrent de lui à Gat.
2 ελεησον με ο θεος ελεησον με οτι επι σοι πεποιθεν η ψυχη μου και εν τη σκια των πτερυγων σου ελπιω εως ου παρελθη η ανομια	2 Pitié pour moi, ô Dieu, on me harcèle, tout le jour des assaillants me pressent.
3 κεκραξομαι προς τον θεον τον υψιστον τον θεον τον ευεργετησαντα με	3 Ceux qui me guettent me harcèlent tout le jour: ils sont nombreux ceux qui m'assaillent là-haut.
4 εξαπεστειλεν εξ ουρανου και εσωσεν με εδωκεν εις ονειδος τους καταπατουντας με διαψαλμα εξαπεστειλεν ο θεος το ελεος αυτου και την αληθειαν αυτου	4 Le jour où je crains, moi je compte sur toi.
5 και ερρυσατο την ψυχην μου εκ μεσου σκυμνων εκοιμηθην τεταραγμενος υιοι ανθρωπων οι οδοντες αυτων οπλον και βελη και η γλωσσα αυτων μαχαιρα οξεια	5 Sur Dieu dont je loue la parole, sur Dieu je compte et ne crains plus, que me fait à moi la chair?
6 υψωθητι επι τους ουρανους ο θεος και επι πασαν την γην η δοξα σου	6 Tout le jour ils s'en prennent à mes paroles, contre moi tous leurs pensers vont à mal;
7 παγιδα ητοιμασαν τοις ποσιν μου και κατεκαμψαν την ψυχην μου ωρυξαν προ προσωπου μου βοθρον και ενεπεσαν εις αυτον διαψαλμα	7 ils s'ameutent, se cachent, épient mes traces, comme pour surprendre mon âme.
8 ετοιμη η καρδια μου ο θεος ετοιμη η καρδια μου ασομαι και ψαλω	8 A cause du forfait, rejette-les, dans ta colère, ô Dieu, abats les peuples!
9 εξεγερθητι η δοξα μου εξεγερθητι ψαλτηριον και κιθαρα εξεγερθησομαι ορθρου	9 Tu as compté, toi, mes déboires, recueille mes larmes dans ton outre!
10 εξομολογησομαι σοι εν λαοις κυριε ψαλω σοι εν εθνεσιν	10 Alors mes ennemis reculeront le jour où j'appelle. Je le sais, Dieu est pour moi.
11 οτι εμεγαλυνθη εως των ουρανων το ελεος σου και εως των νεφελων η αληθεια σου	11 Sur Dieu dont je loue la parole, sur Yahvé dont je loue la parole,
12 υψωθητι επι τους ουρανους ο θεος και επι πασαν την γην η δοξα σου	12 sur Dieu je compte et ne crains plus, que me fait à moi un homme?
	13 A ma charge, ô Dieu, les voeux que je t'ai faits, j'acquitte envers toi les actions de grâces;
	14 car tu sauvas mon âme de la mort pour que je marche à la face de Dieu dans la lumière desvivants.