ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 17

LXX	EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS
1 εις το τελος τω παιδι κυριου τω δαυιδ α ελαλησεν τω κυριω τους λογους της ωδης ταυτης εν ημερα η ερρυσατο αυτον κυριος εκ χειρος παντων των εχθρων αυτου και εκ χειρος σαουλ	1 Oración de David. Escucha, Señor, mi justa demanda, atiende a mi clamor; presta oído a mi plegaria, porque en mis labios no hay falsedad.
2 και ειπεν αγαπησω σε κυριε η ισχυς μου	2 Tú me harás justicia, porque tus ojos ven lo que es recto:
3 κυριος στερεωμα μου και καταφυγη μου και ρυστης μου ο θεος μου βοηθος μου και ελπιω επ' αυτον υπερασπιστης μου και κερας σωτηριας μου αντιλημπτωρ μου	3 si examinas mi corazón y me visitas por las noches, si me pruebas al fuego, no encontrarás malicia en mí. Mi boca no se excedió
4 αινων επικαλεσομαι κυριον και εκ των εχθρων μου σωθησομαι	4 ante los malos tratos de los hombres; yo obedecí fielmente a tu palabra,
5 περιεσχον με ωδινες θανατου και χειμαρροι ανομιας εξεταραξαν με	5 y mis pies se mantuvieron firmes en los caminos señalados: ¡mis pasos nunca se apartaron de tus huellas!
6 ωδινες αδου περιεκυκλωσαν με προεφθασαν με παγιδες θανατου	6 Yo te invoco, Dios mío, porque tú me respondes: inclina tu oído hacia mí y escucha mis palabras.
7 και εν τω θλιβεσθαι με επεκαλεσαμην τον κυριον και προς τον θεον μου εκεκραξα ηκουσεν εκ ναου αγιου αυτου φωνης μου και η κραυγη μου ενωπιον αυτου εισελευσεται εις τα ωτα αυτου	7 Muestra las maravillas de tu gracia, tú que salvas de los agresores a los que buscan refugio a tu derecha.
8 και εσαλευθη και εντρομος εγενηθη η γη και τα θεμελια των ορεων εταραχθησαν και εσαλευθησαν οτι ωργισθη αυτοις ο θεος	8 Protégeme como a la pupila de tus ojos; escóndeme a la sombra de tus alas
9 ανεβη καπνος εν οργη αυτου και πυρ απο προσωπου αυτου κατεφλογισεν ανθρακες ανηφθησαν απ' αυτου	9 de los malvados que me acosan, del enemigo mortal que me rodea.
10 και εκλινεν ουρανον και κατεβη και γνοφος υπο τους ποδας αυτου	10 Se han encerrado en su obstinación, hablan con arrogancia en los labios;
11 και επεβη επι χερουβιν και επετασθη επετασθη επι πτερυγων ανεμων	11 sus pasos ya me tienen cercado, se preparan para derribarme por tierra,
12 και εθετο σκοτος αποκρυφην αυτου κυκλω αυτου η σκηνη αυτου σκοτεινον υδωρ εν νεφελαις αερων	12 como un león ávido de presa, como un cachorro agazapado en su guarida.
13 απο της τηλαυγησεως ενωπιον αυτου αι νεφελαι διηλθον χαλαζα και ανθρακες πυρος	13 Levántate, Señor, enfréntalo, doblégalo; líbrame de los malvados con tu espada,
14 και εβροντησεν εξ ουρανου κυριος και ο υψιστος εδωκεν φωνην αυτου	14 y con tu mano, Señor, sálvame de los hombres: de los mortales que lo tienen todo en esta vida. Llénales el vientre con tus riquezas; que sus hijos también queden hartos y dejen el resto para los más pequeños.
15 και εξαπεστειλεν βελη και εσκορπισεν αυτους και αστραπας επληθυνεν και συνεταραξεν αυτους	15 Pero yo, por tu justicia, contemplaré tu rostro, y al despertar, me saciaré de tu presencia.
16 και ωφθησαν αι πηγαι των υδατων και ανεκαλυφθη τα θεμελια της οικουμενης απο επιτιμησεως σου κυριε απο εμπνευσεως πνευματος οργης σου
17 εξαπεστειλεν εξ υψους και ελαβεν με προσελαβετο με εξ υδατων πολλων
18 ρυσεται με εξ εχθρων μου δυνατων και εκ των μισουντων με οτι εστερεωθησαν υπερ εμε
19 προεφθασαν με εν ημερα κακωσεως μου και εγενετο κυριος αντιστηριγμα μου
20 και εξηγαγεν με εις πλατυσμον ρυσεται με οτι ηθελησεν με ρυσεται με εξ εχθρων μου δυνατων και εκ των μισουντων με
21 και ανταποδωσει μοι κυριος κατα την δικαιοσυνην μου και κατα την καθαριοτητα των χειρων μου ανταποδωσει μοι
22 οτι εφυλαξα τας οδους κυριου και ουκ ησεβησα απο του θεου μου
23 οτι παντα τα κριματα αυτου ενωπιον μου και τα δικαιωματα αυτου ουκ απεστησα απ' εμου
24 και εσομαι αμωμος μετ' αυτου και φυλαξομαι απο της ανομιας μου
25 και ανταποδωσει μοι κυριος κατα την δικαιοσυνην μου και κατα την καθαριοτητα των χειρων μου ενωπιον των οφθαλμων αυτου
26 μετα οσιου οσιωθηση και μετα ανδρος αθωου αθωος εση
27 και μετα εκλεκτου εκλεκτος εση και μετα στρεβλου διαστρεψεις
28 οτι συ λαον ταπεινον σωσεις και οφθαλμους υπερηφανων ταπεινωσεις
29 οτι συ φωτιεις λυχνον μου κυριε ο θεος μου φωτιεις το σκοτος μου
30 οτι εν σοι ρυσθησομαι απο πειρατηριου και εν τω θεω μου υπερβησομαι τειχος
31 ο θεος μου αμωμος η οδος αυτου τα λογια κυριου πεπυρωμενα υπερασπιστης εστιν παντων των ελπιζοντων επ' αυτον
32 οτι τις θεος πλην του κυριου και τις θεος πλην του θεου ημων
33 ο θεος ο περιζωννυων με δυναμιν και εθετο αμωμον την οδον μου
34 ο καταρτιζομενος τους ποδας μου ως ελαφου και επι τα υψηλα ιστων με
35 διδασκων χειρας μου εις πολεμον και εθου τοξον χαλκουν τους βραχιονας μου
36 και εδωκας μοι υπερασπισμον σωτηριας μου και η δεξια σου αντελαβετο μου και η παιδεια σου ανωρθωσεν με εις τελος και η παιδεια σου αυτη με διδαξει
37 επλατυνας τα διαβηματα μου υποκατω μου και ουκ ησθενησαν τα ιχνη μου
38 καταδιωξω τους εχθρους μου και καταλημψομαι αυτους και ουκ αποστραφησομαι εως αν εκλιπωσιν
39 εκθλιψω αυτους και ου μη δυνωνται στηναι πεσουνται υπο τους ποδας μου
40 και περιεζωσας με δυναμιν εις πολεμον συνεποδισας παντας τους επανιστανομενους επ' εμε υποκατω μου
41 και τους εχθρους μου εδωκας μοι νωτον και τους μισουντας με εξωλεθρευσας
42 εκεκραξαν και ουκ ην ο σωζων προς κυριον και ουκ εισηκουσεν αυτων
43 και λεπτυνω αυτους ως χουν κατα προσωπον ανεμου ως πηλον πλατειων λεανω αυτους
44 ρυση με εξ αντιλογιων λαου καταστησεις με εις κεφαλην εθνων λαος ον ουκ εγνων εδουλευσεν μοι
45 εις ακοην ωτιου υπηκουσεν μοι υιοι αλλοτριοι εψευσαντο μοι
46 υιοι αλλοτριοι επαλαιωθησαν και εχωλαναν απο των τριβων αυτων
47 ζη κυριος και ευλογητος ο θεος μου και υψωθητω ο θεος της σωτηριας μου
48 ο θεος ο διδους εκδικησεις εμοι και υποταξας λαους υπ' εμε
49 ο ρυστης μου εξ εχθρων μου οργιλων απο των επανιστανομενων επ' εμε υψωσεις με απο ανδρος αδικου ρυση με
50 δια τουτο εξομολογησομαι σοι εν εθνεσιν κυριε και τω ονοματι σου ψαλω
51 μεγαλυνων τας σωτηριας του βασιλεως αυτου και ποιων ελεος τω χριστω αυτου τω δαυιδ και τω σπερματι αυτου εως αιωνος