ΙΩΒ - Giobbe - Job 12

LXX	VULGATA
1 υπολαβων δε ιωβ λεγει	1 Respondens autem Job, dixit :
2 ειτα υμεις εστε ανθρωποι η μεθ' υμων τελευτησει σοφια	2 Ergo vos estis soli homines, et vobiscum morietur sapientia ?
3 καμοι μεν καρδια καθ' υμας εστιν	3 Et mihi est cor sicut et vobis, nec inferior vestri sum ; quis enim hæc quæ nostis ignorat ?
4 δικαιος γαρ ανηρ και αμεμπτος εγενηθη εις χλευασμα	4 Qui deridetur ab amico suo, sicut ego, invocabit Deum, et exaudiet eum : deridetur enim justi simplicitas.
5 εις χρονον γαρ τακτον ητοιμαστο πεσειν υπο αλλους οικους τε αυτου εκπορθεισθαι υπο ανομων	5 Lampas contempta apud cogitationes divitum parata ad tempus statutum.
6 ου μην δε αλλα μηδεις πεποιθετω πονηρος ων αθωος εσεσθαι οσοι παροργιζουσιν τον κυριον ως ουχι και ετασις αυτων εσται	6 Abundant tabernacula prædonum, et audacter provocant Deum, cum ipse dederit omnia in manus eorum.
7 αλλα δη επερωτησον τετραποδα εαν σοι ειπωσιν πετεινα δε ουρανου εαν σοι απαγγειλωσιν	7 Nimirum interroga jumenta, et docebunt te ; et volatilia cæli, et indicabunt tibi.
8 εκδιηγησαι δε γη εαν σοι φραση και εξηγησονται σοι οι ιχθυες της θαλασσης	8 Loquere terræ, et respondebit tibi, et narrabunt pisces maris.
9 τις ουκ εγνω εν πασι τουτοις οτι χειρ κυριου εποιησεν ταυτα	9 Quis ignorat quod omnia hæc manus Domini fecerit ?
10 ει μη εν χειρι αυτου ψυχη παντων των ζωντων και πνευμα παντος ανθρωπου	10 In cujus manu anima omnis viventis, et spiritus universæ carnis hominis.
11 ους μεν γαρ ρηματα διακρινει λαρυγξ δε σιτα γευεται	11 Nonne auris verba dijudicat ? et fauces comedentis, saporem ?
12 εν πολλω χρονω σοφια εν δε πολλω βιω επιστημη	12 In antiquis est sapientia, et in multo tempore prudentia.
13 παρ' αυτω σοφια και δυναμις αυτω βουλη και συνεσις	13 Apud ipsum est sapientia et fortitudo ; ipse habet consilium et intelligentiam.
14 εαν καταβαλη τις οικοδομησει εαν κλειση κατα ανθρωπων τις ανοιξει	14 Si destruxerit, nemo est qui ædificet ; si incluserit hominem, nullus est qui aperiat.
15 εαν κωλυση το ωδωρ ξηρανει την γην εαν δε επαφη απωλεσεν αυτην καταστρεψας	15 Si continuerit aquas, omnia siccabuntur ; et si emiserit eas, subvertent terram.
16 παρ' αυτω κρατος και ισχυς αυτω επιστημη και συνεσις	16 Apud ipsum est fortitudo et sapientia ; ipse novit et decipientem, et eum qui decipitur.
17 διαγων βουλευτας αιχμαλωτους κριτας δε γης εξεστησεν	17 Adducit consiliarios in stultum finem, et judices in stuporem.
18 καθιζανων βασιλεις επι θρονους και περιεδησεν ζωνη οσφυας αυτων	18 Balteum regum dissolvit, et præcingit fune renes eorum.
19 εξαποστελλων ιερεις αιχμαλωτους δυναστας δε γης κατεστρεψεν	19 Ducit sacerdotes inglorios, et optimates supplantat :
20 διαλλασσων χειλη πιστων συνεσιν δε πρεσβυτερων εγνω	20 commutans labium veracium, et doctrinam senum auferens.
21 εκχεων ατιμιαν επ' αρχοντας ταπεινους δε ιασατο	21 Effundit despectionem super principes, eos qui oppressi fuerant relevans.
22 ανακαλυπτων βαθεα εκ σκοτους εξηγαγεν δε εις φως σκιαν θανατου	22 Qui revelat profunda de tenebris, et producit in lucem umbram mortis.
23 πλανων εθνη και απολλυων αυτα καταστρωννυων εθνη και καθοδηγων αυτα	23 Qui multiplicat gentes, et perdit eas, et subversas in integrum restituit.
24 διαλλασσων καρδιας αρχοντων γης επλανησεν δε αυτους οδω η ουκ ηδεισαν	24 Qui immutat cor principum populi terræ, et decipit eos ut frustra incedant per invium :
25 ψηλαφησαισαν σκοτος και μη φως πλανηθειησαν δε ωσπερ ο μεθυων	25 palpabunt quasi in tenebris, et non in luce, et errare eos faciet quasi ebrios.