Proverbs 5

KING JAMES BIBLE	LXX
1 My son, attend unto my wisdom, and bow thine ear to my understanding:	1 υιε εμη σοφια προσεχε εμοις δε λογοις παραβαλλε σον ους
2 That thou mayest regard discretion, and that thy lips may keep knowledge.	2 ινα φυλαξης εννοιαν αγαθην αισθησιν δε εμων χειλεων εντελλομαι σοι
3 For the lips of a strange woman drop as an honeycomb, and her mouth is smoother than oil:	3 μη προσεχε φαυλη γυναικι μελι γαρ αποσταζει απο χειλεων γυναικος πορνης η προς καιρον λιπαινει σον φαρυγγα
4 But her end is bitter as wormwood, sharp as a twoedged sword.	4 υστερον μεντοι πικροτερον χολης ευρησεις και ηκονημενον μαλλον μαχαιρας διστομου
5 Her feet go down to death; her steps take hold on hell.	5 της γαρ αφροσυνης οι ποδες καταγουσιν τους χρωμενους αυτη μετα θανατου εις τον αδην τα δε ιχνη αυτης ουκ ερειδεται
6 Lest thou shouldest ponder the path of life, her ways are moveable, that thou canst not know them.	6 οδους γαρ ζωης ουκ επερχεται σφαλεραι δε αι τροχιαι αυτης και ουκ ευγνωστοι
7 Hear me now therefore, O ye children, and depart not from the words of my mouth.	7 νυν ουν υιε ακουε μου και μη ακυρους ποιησης εμους λογους
8 Remove thy way far from her, and come not nigh the door of her house:	8 μακραν ποιησον απ' αυτης σην οδον μη εγγισης προς θυραις οικων αυτης
9 Lest thou give thine honour unto others, and thy years unto the cruel:	9 ινα μη προη αλλοις ζωην σου και σον βιον ανελεημοσιν
10 Lest strangers be filled with thy wealth; and thy labours be in the house of a stranger;	10 ινα μη πλησθωσιν αλλοτριοι σης ισχυος οι δε σοι πονοι εις οικους αλλοτριων εισελθωσιν
11 And thou mourn at the last, when thy flesh and thy body are consumed,	11 και μεταμεληθηση επ' εσχατων ηνικα αν κατατριβωσιν σαρκες σωματος σου
12 And say, How have I hated instruction, and my heart despised reproof;	12 και ερεις πως εμισησα παιδειαν και ελεγχους εξεκλινεν η καρδια μου
13 And have not obeyed the voice of my teachers, nor inclined mine ear to them that instructed me!	13 ουκ ηκουον φωνην παιδευοντος με και διδασκοντος με ουδε παρεβαλλον το ους μου
14 I was almost in all evil in the midst of the congregation and assembly.	14 παρ' ολιγον εγενομην εν παντι κακω εν μεσω εκκλησιας και συναγωγης
15 Drink waters out of thine own cistern, and running waters out of thine own well.	15 πινε υδατα απο σων αγγειων και απο σων φρεατων πηγης
16 Let thy fountains be dispersed abroad, and rivers of waters in the streets.	16 μη υπερεκχεισθω σοι τα υδατα εκ της σης πηγης εις δε σας πλατειας διαπορευεσθω τα σα υδατα
17 Let them be only thine own, and not strangers' with thee.	17 εστω σοι μονω υπαρχοντα και μηδεις αλλοτριος μετασχετω σοι
18 Let thy fountain be blessed: and rejoice with the wife of thy youth.	18 η πηγη σου του υδατος εστω σοι ιδια και συνευφραινου μετα γυναικος της εκ νεοτητος σου
19 Let her be as the loving hind and pleasant roe; let her breasts satisfy thee at all times; and be thou ravished always with her love.	19 ελαφος φιλιας και πωλος σων χαριτων ομιλειτω σοι η δε ιδια ηγεισθω σου και συνεστω σοι εν παντι καιρω εν γαρ τη ταυτης φιλια συμπεριφερομενος πολλοστος εση
20 And why wilt thou, my son, be ravished with a strange woman, and embrace the bosom of a stranger?	20 μη πολυς ισθι προς αλλοτριαν μηδε συνεχου αγκαλαις της μη ιδιας
21 For the ways of man are before the eyes of the LORD, and he pondereth all his goings.	21 ενωπιον γαρ εισιν των του θεου οφθαλμων οδοι ανδρος εις δε πασας τας τροχιας αυτου σκοπευει
22 His own iniquities shall take the wicked himself, and he shall be holden with the cords of his sins.	22 παρανομιαι ανδρα αγρευουσιν σειραις δε των εαυτου αμαρτιων εκαστος σφιγγεται
23 He shall die without instruction; and in the greatness of his folly he shall go astray.	23 ουτος τελευτα μετα απαιδευτων εκ δε πληθους της εαυτου βιοτητος εξερριφη και απωλετο δι' αφροσυνην