Psalms 87

KING JAMES BIBLE	LXX
1 His foundation is in the holy mountains.	1 ωδη ψαλμου τοις υιοις κορε εις το τελος υπερ μαελεθ του αποκριθηναι συνεσεως αιμαν τω ισραηλιτη
2 The LORD loveth the gates of Zion more than all the dwellings of Jacob.	2 κυριε ο θεος της σωτηριας μου ημερας εκεκραξα και εν νυκτι εναντιον σου
3 Glorious things are spoken of thee, O city of God. Selah.	3 εισελθατω ενωπιον σου η προσευχη μου κλινον το ους σου εις την δεησιν μου κυριε
4 I will make mention of Rahab and Babylon to them that know me: behold Philistia, and Tyre, with Ethiopia; this man was born there.	4 οτι επλησθη κακων η ψυχη μου και η ζωη μου τω αδη ηγγισεν
5 And of Zion it shall be said, This and that man was born in her: and the highest himself shall establish her.	5 προσελογισθην μετα των καταβαινοντων εις λακκον εγενηθην ως ανθρωπος αβοηθητος εν νεκροις ελευθερος
6 The LORD shall count, when he writeth up the people, that this man was born there. Selah.	6 ωσει τραυματιαι ερριμμενοι καθευδοντες εν ταφω ων ουκ εμνησθης ετι και αυτοι εκ της χειρος σου απωσθησαν
7 As well the singers as the players on instruments shall be there: all my springs are in thee.	7 εθεντο με εν λακκω κατωτατω εν σκοτεινοις και εν σκια θανατου
	8 επ' εμε επεστηριχθη ο θυμος σου και παντας τους μετεωρισμους σου επ' εμε επηγαγες διαψαλμα
	9 εμακρυνας τους γνωστους μου απ' εμου εθεντο με βδελυγμα εαυτοις παρεδοθην και ουκ εξεπορευομην
	10 οι οφθαλμοι μου ησθενησαν απο πτωχειας εκεκραξα προς σε κυριε ολην την ημεραν διεπετασα προς σε τας χειρας μου
	11 μη τοις νεκροις ποιησεις θαυμασια η ιατροι αναστησουσιν και εξομολογησονται σοι
	12 μη διηγησεται τις εν ταφω το ελεος σου και την αληθειαν σου εν τη απωλεια
	13 μη γνωσθησεται εν τω σκοτει τα θαυμασια σου και η δικαιοσυνη σου εν γη επιλελησμενη
	14 καγω προς σε κυριε εκεκραξα και το πρωι η προσευχη μου προφθασει σε
	15 ινα τι κυριε απωθεις την ψυχην μου αποστρεφεις το προσωπον σου απ' εμου
	16 πτωχος ειμι εγω και εν κοποις εκ νεοτητος μου υψωθεις δε εταπεινωθην και εξηπορηθην
	17 επ' εμε διηλθον αι οργαι σου και οι φοβερισμοι σου εξεταραξαν με
	18 εκυκλωσαν με ως υδωρ ολην την ημεραν περιεσχον με αμα
	19 εμακρυνας απ' εμου φιλον και πλησιον και τους γνωστους μου απο ταλαιπωριας