Prima lettera ai Corinzi - 1 Corinthians 12

GREEK BIBLE	VULGATA
1 Περι δε των πνευματικων, αδελφοι, δεν θελω να αγνοητε.	1 De spiritualibus autem, nolo vos ignorare fratres.
2 Εξευρετε οτι ησθε εθνικοι, συρομενοι οπως εσυρεσθε προς τα ειδωλα τα αφωνα.	2 Scitis quoniam cum gentes essetis, ad simulacra muta prout ducebamini euntes.
3 Δια τουτο σας γνωστοποιω οτι ουδεις λαλων δια Πνευματος Θεου λεγει αναθεμα τον Ιησουν, και ουδεις δυναται να ειπη Κυριον Ιησουν, ειμη δια Πνευματος Αγιου.	3 Ideo notum vobis facio, quod nemo in Spiritu Dei loquens, dicit anathema Jesu. Et nemo potest dicere, Dominus Jesus, nisi in Spiritu Sancto.
4 Ειναι δε διαιρεσεις χαρισματων, το Πνευμα ομως το αυτο?	4 Divisiones vero gratiarum sunt, idem autem Spiritus :
5 ειναι και διαιρεσεις διακονιων, ο Κυριος ομως ο αυτος?	5 et divisiones ministrationum sunt, idem autem Dominus :
6 ειναι και διαιρεσεις ενεργηματων, ο Θεος ομως ειναι ο αυτος, ο ενεργων τα παντα εν πασι.	6 et divisiones operationum sunt, idem vero Deus qui operatur omnia in omnibus.
7 Διδεται δε εις εκαστον η φανερωσις του Πνευματος προς το συμφερον.	7 Unicuique autem datur manifestatio Spiritus ad utilitatem.
8 Διοτι εις αλλον μεν διδεται δια του Πνευματος λογος σοφιας, εις αλλον δε λογος γνωσεως κατα το αυτο Πνευμα,	8 Alii quidem per Spiritum datur sermo sapientiæ : alii autem sermo scientiæ secundum eumdem Spiritum :
9 εις αλλον δε πιστις δια του αυτου Πνευματος, εις αλλον δε χαρισματα ιαματων δια του αυτου Πνευματος,	9 alteri fides in eodem Spiritu : alii gratia sanitatum in uno Spiritu :
10 εις αλλον δε ενεργειαι θαυματων, εις αλλον δε προφητεια, εις αλλον δε διακρισεις πνευματων, εις αλλον δε ειδη γλωσσων, εις αλλον δε ερμηνεια γλωσσων.	10 alii operatio virtutum, alii prophetia, alii discretio spirituum, alii genera linguarum, alii interpretatio sermonum.
11 Παντα δε ταυτα ενεργει το εν και το αυτο Πνευμα, διανεμον ιδια εις εκαστον καθως θελει.	11 Hæc autem omnia operatur unus atque idem Spiritus, dividens singulis prout vult.
12 Διοτι καθως το σωμα ειναι εν και εχει μελη πολλα, παντα δε τα μελη του σωματος του ενος, πολλα οντα, ειναι εν σωμα, ουτω και ο Χριστος?	12 Sicut enim corpus unum est, et membra habet multa, omnia autem membra corporis cum sint multa, unum tamen corpus sunt : ita et Christus.
13 διοτι ημεις παντες δια του ενος Πνευματος εβαπτισθημεν εις εν σωμα, ειτε Ιουδαιοι ειτε Ελληνες, ειτε δουλοι ειτε ελευθεροι, και παντες εις εν Πνευμα εποτισθημεν.	13 Etenim in uno Spiritu omnes nos in unum corpus baptizati sumus, sive Judæi, sive gentiles, sive servi, sive liberi : et omnes in uno Spiritu potati sumus.
14 Διοτι το σωμα δεν ειναι εν μελος, αλλα πολλα.	14 Nam et corpus non est unum membrum, sed multa.
15 Εαν ειπη ο πους, Επειδη δεν ειμαι χειρ, δεν ειμαι εκ του σωματος, δια τουτο ταχα δεν ειναι εκ του σωματος;	15 Si dixerit pes : Quoniam non sum manus, non sum de corpore : num ideo non est de corpore ?
16 Και εαν ειπη το ωτιον, Επειδη δεν ειμαι οφθαλμος, δεν ειμαι εκ του σωματος, δια τουτο δεν ειναι ταχα εκ του σωματος;	16 Et si dixerit auris : Quoniam non sum oculus, non sum de corpore : num ideo est de corpore ?
17 Εαν ολον το σωμα ηναι οφθαλμος, που η ακοη; Εαν ολον ακοη, που η οσφρησις;	17 Si totum corpus oculus : ubi auditus ? Si totum auditus : ubi odoratus ?
18 Αλλα τωρα ο Θεος εθεσε τα μελη εν εκαστον αυτων εις το σωμα καθως ηθελησεν.	18 Nunc autem posuit Deus membra, unumquodque eorum in corpore sicut voluit.
19 Εαν ομως παντα ησαν εν μελος, που το σωμα;	19 Quod si essent omnia unum membrum, ubi corpus ?
20 Αλλα τωρα ειναι μεν πολλα μελη, εν ομως σωμα.	20 Nunc autem multa quidem membra, unum autem corpus.
21 Και δεν δυναται ο οφθαλμος να ειπη προς την χειρα? Δεν εχω χρειαν σου? η παλιν η κεφαλη προς τους ποδας? Δεν εχω χρειαν υμων.	21 Non potest autem oculus dicere manui : Opera tua non indigeo : aut iterum caput pedibus : Non estis mihi necessarii.
22 Αλλα πολυ περισσοτερον τα μελη του σωματος, τα οποια φαινονται οτι ειναι ασθενεστερα, ταυτα ειναι αναγκαια,	22 Sed multo magis quæ videntur membra corporis infirmiora esse, necessariora sunt :
23 και εκεινα τα οποια νομιζομεν οτι ειναι τα ατιμοτερα του σωματος, εις ταυτα αποδιδομεν τιμην περισσοτεραν, και τα ασχημα ημων εχουσι περισσοτεραν ευσχημοσυνην?	23 et quæ putamus ignobiliora membra esse corporis, his honorem abundantiorem circumdamus : et quæ inhonesta sunt nostra, abundantiorem honestatem habent.
24 τα δε ευσχημονα ημων δεν εχουσι χρειαν. Αλλ' ο Θεος συνεκερασε το σωμα, δωσας περισσοτεραν τιμην εις το ευτελεστερον,	24 Honesta autem nostra nullius egent : sed Deus temperavit corpus, ei cui deerat, abundantiorem tribuendo honorem,
25 δια να μη ηναι σχισμα εν τω σωματι, αλλα να φροντιζωσι τα μελη το αυτο υπερ αλληλων.	25 ut non sit schisma in corpore, sed idipsum pro invicem sollicita sint membra.
26 Και ειτε πασχει εν μελος, παντα τα μελη συμπασχουσιν? ειτε τιμαται εν μελος, παντα τα μελη συγχαιρουσι.	26 Et si quid patitur unum membrum, compatiuntur omnia membra : sive gloriatur unum membrum, congaudent omnia membra.
27 Και σεις εισθε σωμα Χριστου και μελη κατα μερος.	27 Vos autem estis corpus Christi, et membra de membro.
28 Και αλλους μεν εθεσεν ο Θεος εν τη εκκλησια πρωτον αποστολους, δευτερον προφητας, τριτον διδασκαλους, επειτα θαυματα, επειτα χαρισματα ιαματων, βοηθειας, κυβερνησεις, ειδη γλωσσων.	28 Et quosdam quidem posuit Deus in ecclesia primum apostolos, secundo prophetas, exinde doctores, deinde virtutes, exinde gratias curationum, opitulationes, gubernationes, genera linguarum, interpretationes sermonum.
29 Μη παντες ειναι αποστολοι; μη παντες προφηται; μη παντες διδασκαλοι; μη παντες ενεργουσι θαυματα;	29 Numquid omnes apostoli ? numquid omnes prophetæ ? numquid omnes doctores ?
30 μη παντες εχουσι χαρισματα ιαματων; μη παντες λαλουσι γλωσσας; μη παντες διερμηνευουσι;	30 numquid omnes virtutes ? numquid omnes gratiam habent curationum ? numquid omnes linguis loquuntur ? numquid omnes interpretantur ?
31 Ζητειτε δε μετα ζηλου τα καλητερα χαρισματα. Και ετι πολυ υπερεχουσαν οδον σας δεικνυω.	31 Æmulamini autem charismata meliora. Et adhuc excellentiorem viam vobis demonstro.