1 Περι δε των πνευματικων, αδελφοι, δεν θελω να αγνοητε. | 1 וּבְעִנְיַן מַתְּנוֹת הָרוּחַ אֶחָי לֹא־אֲכַחֵד מִכֶּם דָּבָר |
2 Εξευρετε οτι ησθε εθνικοι, συρομενοι οπως εσυρεσθε προς τα ειδωλα τα αφωνα. | 2 הֲלֹא יְדַעְתֶּם כִּי בִּהְיֹתְכֶם גּוֹיִם אַחֲרֵי אֱלִילִים אִלְּמִים הוּבַלְתֶּם כַּאֲשֶׁר נִמְשַׁכְתֶּם |
3 Δια τουτο σας γνωστοποιω οτι ουδεις λαλων δια Πνευματος Θεου λεγει αναθεμα τον Ιησουν, και ουδεις δυναται να ειπη Κυριον Ιησουν, ειμη δια Πνευματος Αγιου. | 3 לָכֵן אוֹדִיעַ אֶתְכֶם כִּי אֵין אִישׁ דֹּבֵר בְּרוּחַ אֱלֹהִים אֲשֶׁר יֹאמַר יֵשׁוּעַ חֵרֶם הוּא וְלֹא יוּכַל אִישׁ לִקְרֹא לְיֵשׁוּעַ אָדוֹן בִּלְתִּי אִם־בְּרוּחַ הַקֹּדֶשׁ |
4 Ειναι δε διαιρεσεις χαρισματων, το Πνευμα ομως το αυτο? | 4 וְשֹׁנוֹת הֵנָּה הַמַּתָּנוֹת אֲבָל הָרוּחַ אֶחָד הוּא |
5 ειναι και διαιρεσεις διακονιων, ο Κυριος ομως ο αυτος? | 5 וְשֹׁנִים הֵמָּה הַשִּׁמּוּשִׁים וְהָאָדוֹן אֶחָד הוּא |
6 ειναι και διαιρεσεις ενεργηματων, ο Θεος ομως ειναι ο αυτος, ο ενεργων τα παντα εν πασι. | 6 וְשֹׁנוֹת הֵנָּה הַפְּעֻלּוֹת וְהָאֱלֹהִים הוּא אֶחָד הַפֹּעֵל אֶת־הַכֹּל בַּכֹּל |
7 Διδεται δε εις εκαστον η φανερωσις του Πνευματος προς το συμφερον. | 7 וּלְכָל־אִישׁ וָאִישׁ נִתְּנָה־לּוֹ הִתְגַּלּוּת הָרוּחַ לְהוֹעִיל |
8 Διοτι εις αλλον μεν διδεται δια του Πνευματος λογος σοφιας, εις αλλον δε λογος γνωσεως κατα το αυτο Πνευμα, | 8 כִּי הָאֶחָד נִתַּן־לוֹ עַל־יְדֵי הָרוּחַ דִּבּוּר הַחָכְמָה וּלְאַחֵר דִּבּוּר הַדַּעַת כְּפִי הָרוּחַ הַהוּא |
9 εις αλλον δε πιστις δια του αυτου Πνευματος, εις αλλον δε χαρισματα ιαματων δια του αυτου Πνευματος, | 9 לְאַחֵר הָאֱמוּנָה בָּרוּחַ הַהוּא וּלְאַחֵר מַתְּנוֹת הָרְפֻאוֹת בָּרוּחַ הַהוּא |
10 εις αλλον δε ενεργειαι θαυματων, εις αλλον δε προφητεια, εις αλλον δε διακρισεις πνευματων, εις αλλον δε ειδη γλωσσων, εις αλλον δε ερμηνεια γλωσσων. | 10 וּלְאַחֵר לִפְעֹל גְּבוּרוֹת וּלְאַחֵר נְבוּאָה וּלְאַחֵר לְהַבְחִין בֵּין הָרוּחוֹת וּלְאַחֵר מִינֵי לְשֹׁנוֹת וּלְאַחֵר בִּאוּר לְשֹׁנוֹת |
11 Παντα δε ταυτα ενεργει το εν και το αυτο Πνευμα, διανεμον ιδια εις εκαστον καθως θελει. | 11 וְכָל־אֵלֶּה פֹּעֵל הָרוּחַ הָאֶחָד הַהוּא הַמְחַלֵּק לְאִישׁ אִישׁ כִּרְצוֹנוֹ |
12 Διοτι καθως το σωμα ειναι εν και εχει μελη πολλα, παντα δε τα μελη του σωματος του ενος, πολλα οντα, ειναι εν σωμα, ουτω και ο Χριστος? | 12 כִּי כַּאֲשֶׁר הַגּוּף הוּא אֶחָד וְיֶשׁ־בּוֹ אֵבָרִים הַרְבֵּה וְכָל־אֵבָרֵי הַגּוּף הַהוּא אַף כִּי־רַבִּים הֵם כֻּלָּם גּוּף אֶחָד כֵּן גַּם הַמָּשִׁיחַ |
13 διοτι ημεις παντες δια του ενος Πνευματος εβαπτισθημεν εις εν σωμα, ειτε Ιουδαιοι ειτε Ελληνες, ειτε δουλοι ειτε ελευθεροι, και παντες εις εν Πνευμα εποτισθημεν. | 13 כִּי בְּרוּחַ אֶחָד נִטְבַּלְנוּ כֻלָּנוּ לְגוּף אֶחָד אִם־יְהוּדִים אִם־יְוָנִים אִם־עֲבָדִים אִם־בְּנֵי חוֹרִין וְכֻלָּנוּ לְרוּחַ אֶחָד הָשְׁקִינוּ |
14 Διοτι το σωμα δεν ειναι εν μελος, αλλα πολλα. | 14 כִּי גַם־הַגּוּף לֹא אֵבָר אֶחָד הוּא כִּי אִם־רַבִּים |
15 Εαν ειπη ο πους, Επειδη δεν ειμαι χειρ, δεν ειμαι εκ του σωματος, δια τουτο ταχα δεν ειναι εκ του σωματος; | 15 אִם־תֹּאמַר הָרֶגֶל אֵינֶנִּי יָד עַל־כֵּן אֵינֶנִּי מִן־הַגּוּף הֲבַעֲבוּר זֹאת אֵינֶנָּה מִן־הַגּוּף |
16 Και εαν ειπη το ωτιον, Επειδη δεν ειμαι οφθαλμος, δεν ειμαι εκ του σωματος, δια τουτο δεν ειναι ταχα εκ του σωματος; | 16 וְאִם־תֹּאמַר הָאֹזֶן אֵינֶנִּי עַיִן עַל־כֵּן אֵינֶנִּי מִן־הַגּוּף הֲבַעֲבוּר זֹאת אֵינֶנָּה מִן־הַגּוּף |
17 Εαν ολον το σωμα ηναι οφθαλμος, που η ακοη; Εαν ολον ακοη, που η οσφρησις; | 17 אִם־הַגּוּף כֻּלּוֹ יִהְיֶה עַיִן אַיֵּה הַשֶּׁמַע וְאִם־כֻּלּוֹ יִהְיֶה שֶׁמַע אַיֵּה הָרֵיחַ |
18 Αλλα τωρα ο Θεος εθεσε τα μελη εν εκαστον αυτων εις το σωμα καθως ηθελησεν. | 18 וְעַתָּה הָאֱלֹהִים שָׁת אֶת־הָאֵבָרִים כָּל־אֶחָד וְאֶחָד מֵהֶם בַּגּוּף כְּפִי רְצוֹנוֹ |
19 Εαν ομως παντα ησαν εν μελος, που το σωμα; | 19 וְאִלּוּ־הָיוּ כֻלָּם אֵבָר אֶחָד אַיֵּה הַגּוּף |
20 Αλλα τωρα ειναι μεν πολλα μελη, εν ομως σωμα. | 20 הִנֵּה רַבִּים הֵם הָאֵבָרִים וְהַגּוּף אֶחָד |
21 Και δεν δυναται ο οφθαλμος να ειπη προς την χειρα? Δεν εχω χρειαν σου? η παλιν η κεφαλη προς τους ποδας? Δεν εχω χρειαν υμων. | 21 הָעַיִן לֹא־תוּכַל דַּבֵּר אֶל־הַיָּד לֵאמֹר לֹא אֶצְטָרֵךְ לָךְ וְגַם־הָרֹאשׁ לֹא־יוּכַל דַּבֵּר אֶל־הָרַגְלַיִם לֵאמֹר לֹא אֶצְטָרֵךְ לָכֶן |
22 Αλλα πολυ περισσοτερον τα μελη του σωματος, τα οποια φαινονται οτι ειναι ασθενεστερα, ταυτα ειναι αναγκαια, | 22 כִּי לְהֶפֶךְ אֵבָרֵי הַגּוּף הַנִּרְאִים רָפִים הֵם־לָנוּ לְצֹרֶךְ בְּיוֹתֵר |
23 και εκεινα τα οποια νομιζομεν οτι ειναι τα ατιμοτερα του σωματος, εις ταυτα αποδιδομεν τιμην περισσοτεραν, και τα ασχημα ημων εχουσι περισσοτεραν ευσχημοσυνην? | 23 וְהַנִּרְאִים לָנוּ נִקְלִים בַּגּוּף אֹתָם נַלְבִּישׁ בְּיֶתֶר כָּבוֹד וַאֲשֶׁר לְבשֶׁת לָנוּ הֵמָּה כְּאִלּוּ הַהֲגוּנִים מִכֻּלָּם |
24 τα δε ευσχημονα ημων δεν εχουσι χρειαν. Αλλ' ο Θεος συνεκερασε το σωμα, δωσας περισσοτεραν τιμην εις το ευτελεστερον, | 24 כִּי הַהֲגוּנִים לָנוּ אֵינָם צְרִיכִים לָזֹאת אֲבָל הָאֱלֹהִים מָזַג כָּכָה אֶת־הַגּוּף שֶׁנָּתַן כָּבוֹד יוֹתֵר לַגָּרוּעַ |
25 δια να μη ηναι σχισμα εν τω σωματι, αλλα να φροντιζωσι τα μελη το αυτο υπερ αλληλων. | 25 לְמַעַן לֹא־תִהְיֶה מַחֲלֹקֶת בַּגּוּף כִּי אִם־יִדְאֲגוּ כָל־הָאֵבָרִים יַחַד זֶה לָזֶה |
26 Και ειτε πασχει εν μελος, παντα τα μελη συμπασχουσιν? ειτε τιμαται εν μελος, παντα τα μελη συγχαιρουσι. | 26 וְאִם־יִכְאַב אֵבָר אֶחָד יִכְאֲבוּ אִתּוֹ כָּל־הָאֵבָרִים וְאִם־יְכֻבָּד אֵבָר אֶחָד יִשְׂמְחוּ אִתּוֹ כָּל־הָאֵבָרִים |
27 Και σεις εισθε σωμα Χριστου και μελη κατα μερος. | 27 אָכֵן גּוּף הַמָּשִׁיחַ אַתֶּם וְאֵבָרָיו כָּל־אֶחָד לְפִי חֶלְקוֹ |
28 Και αλλους μεν εθεσεν ο Θεος εν τη εκκλησια πρωτον αποστολους, δευτερον προφητας, τριτον διδασκαλους, επειτα θαυματα, επειτα χαρισματα ιαματων, βοηθειας, κυβερνησεις, ειδη γλωσσων. | 28 וּמֵהֶם שָׂם הָאֱלֹהִים בַּקָּהָל רִאשׁוֹנָה לִשְׁלִיחִים שֵׁנִית לִנְבִיאִים וּשְׁלִישִׁית לִמְלַמְּדִים וַיִּתֵּן גְּבוּרוֹת אַף־מַתְּנוֹת הָרְפֻאוֹת וְעֹזְרִים וּמַנְהִיגִים וּמִינֵי לְשֹׁנוֹת |
29 Μη παντες ειναι αποστολοι; μη παντες προφηται; μη παντες διδασκαλοι; μη παντες ενεργουσι θαυματα; | 29 הֲכֻלָּם שְׁלִיחִים אִם־כֻּלָּם נְבִיאִים אוֹ כֻלָּם מְלַמְּדִים הֲכֻלָּם עֹשֵׂי גְבוּרוֹת |
30 μη παντες εχουσι χαρισματα ιαματων; μη παντες λαλουσι γλωσσας; μη παντες διερμηνευουσι; | 30 הַלְכֻלָּם מַתְּנוֹת רְפֻאוֹת הֲכֻלָּם מְדַבְּרִים בִּלְשֹׁנוֹת הֲכֻלָּם מְפָרְשֵׁי לְשֹׁנוֹת |
31 Ζητειτε δε μετα ζηλου τα καλητερα χαρισματα. Και ετι πολυ υπερεχουσαν οδον σας δεικνυω. | 31 וְאַתֶּם הִתְאַוּוּ הַמַּתָּנוֹת הַמּוֹעִילוֹת בְּיוֹתֵר וּבְכָל־זֹאת אַרְאֶה אֶתְכֶם דֶּרֶךְ נַעֲלָה עַל־כֻּלָּנָה |