1 Οι ασεβεις φευγουσιν ουδενος διωκοντος? οι δε δικαιοι εχουσι θαρρος ως λεων. | 1 The wicked man fleeth, when no man pursueth: but the just, bold as a lion, shall be without dread. |
2 Δια τα αμαρτηματα του τοπου πολλοι ειναι οι αρχοντες αυτου? δι' ανθρωπου ομως συνετου και νοημονος το πολιτευμα αυτου θελει διαρκει. | 2 For the sine of the land many are the princes thereof: and for the wisdom of a man, and the knowledge of those things that are said, the life of the prince shall be prolonged. |
3 Πτωχος ανθρωπος και δυναστευων πτωχους ειναι ως βροχη κατακλυζουσα, ητις δεν διδει αρτον. | 3 A poor man that oppresseth the poor, is like a violent shower, which bringeth a famine. |
4 Οσοι εγκαταλειπουσι τον νομον, εγκωμιαζουσι τους ασεβεις? αλλ' οι φυλαττοντες τον νομον αντιμαχονται εις αυτους. | 4 They that forsake the law, praise the wicked man: they that keep it, are incensed against him. |
5 Οι κακοι ανθρωποι δεν θελουσι νοησει κρισιν? αλλ' οι ζητουντες τον Κυριον θελουσι νοησει τα παντα. | 5 Evil men think not on judgment: but they that seek after the Lord, take notice of all things. |
6 Καλητερος ο πτωχος ο περιπατων εν τη ακεραιοτητι αυτου, παρα τον διεστραμμενον τας οδους αυτου, και αν ηναι πλουσιος. | 6 Better is the poor man walking in his simplicity, than the rich in crooked ways. |
7 Ο φυλαττων τον νομον ειναι υιος συνετος? ο δε φιλος των ασωτων καταισχυνει τον πατερα αυτου. | 7 He that keepeth the law is a wise son: but he that feedeth gluttons, shameth his father. |
8 Ο αυξανων την περιουσιαν αυτου δια τοκου και πλεονεξιας συναγει αυτην δια τον ελεουντα τους πτωχους. | 8 He that heapeth together riches by usury and loan, gathereth them for him that will be bountiful to the poor. |
9 Του εκκλινοντος το ωτιον αυτου απο του να ακουη τον νομον, και αυτη η προσευχη αυτου θελει εισθαι βδελυγμα. | 9 He that turneth away his ears from hearing the law, his prayer shall be as abomination. |
10 Ο αποπλανων τους ευθεις εις οδον κακην αυτος θελει πεσει εις τον ιδιον αυτου λακκον? αλλ' οι αμεμπτοι θελουσι κληρονομησει αγαθα. | 10 He that deceiveth the just in a wicked way, shall fall in his own destruction: and the upright shall possess his goods. |
11 Ο πλουσιος ανθρωπος νομιζει εαυτον σοφον? αλλ' ο συνετος πτωχος εξελεγχει αυτον. | 11 The rich man seemeth to himself wise: but the poor man that is prudent shall search him out. |
12 Οταν οι δικαιοι θριαμβευωσι, μεγαλη ειναι η δοξα? αλλ' οταν οι ασεβεις υψονωνται, οι ανθρωποι κρυπτονται. | 12 In the joy of the just there is great glory: when the wicked reign, men are ruined. |
13 Ο κρυπτων τας αμαρτιας αυτου δεν θελει ευοδωθη? ο δε εξομολογουμενος και παραιτων αυτας θελει ελεηθη. | 13 He that hideth his sins, shall not prosper: but he that shall confess, and forsake them, shall obtain mercy. |
14 Μακαριος ο ανθρωπος ο φοβουμενος παντοτε? οστις ομως σκληρυνει την καρδιαν αυτου, θελει πεσει εις συμφοραν. | 14 Blessed is the man that is always fearful: but he that is hardened in mind, shall fall into evil. |
15 Λεων βρυχωμενος και αρκτος πεινωσα ειναι διοικητης ασεβης επι λαον πενιχρον. | 15 As a roaring lion, and a hungry bear, so is a wicked prince over the poor people. |
16 Ο ηγεμων ο στερουμενος συνεσεως πληθυνει τας καταδυναστειας? ο δε μισων την αρπαγην θελει μακρυνει τας ημερας αυτου. | 16 A prince void of prudence shall oppress many by calumny: but he that hateth covetousness, shall prolong his days. |
17 Ο ανθρωπος ο ενοχος αιματος ανθρωπου θελει σπευσει εις τον λακκον? ουδεις θελει κρατησει αυτον. | 17 A man that doth violence to the blood of a person, if he flee even to the pit, no man will stay him. |
18 Ο περιπατων εν ακεραιοτητι θελει σωθη? ο δε διεστραμμενος εν ταις οδοις αυτου θελει πεσει δια μιας. | 18 He that walketh uprightly, shall be saved: he that is perverse in his ways shall fall at once. |
19 Ο εργαζομενος την γην αυτου θελει χορτασθη αρτον? ο δε ακολουθων τους ματαιοφρονας θελει εμπλησθη πτωχειας. | 19 He that tilleth his ground, shall be filled with bread: but he that followeth idleness shall be filled with poverty. |
20 Ο πιστος ανθρωπος θελει εχει πολλην ευλογιαν? αλλ' οστις σπευδει να πλουτηση, δεν θελει μεινει ατιμωρητος. | 20 A faithful man shall be much praised: but he that maketh haste to be rich, shall not be innocent. |
21 Να ηναι τις προσωποληπτης, δεν ειναι καλον? διοτι ο τοιουτος ανθρωπος δι' εν κομματιον αρτου θελει ανομησει. | 21 He that hath respect to a person in judgment, doth not well: such a man even for a morsel of bread forsaketh the truth. |
22 Ο εχων πονηρον οφθαλμον σπευδει να πλουτηση, και δεν καταλαμβανει οτι η ενδεια θελει ελθει επ' αυτον. | 22 A man, that maketh haste to be rich, and envieth others, is ignorant that poverty shall come upon him. |
23 Ο ελεγχων ανθρωπον υστερον θελει ευρει περισσοτεραν χαριν, παρα τον κολακευοντα δια της γλωσσης. | 23 He that rebuketh a man, shall afterward find favour with him, more than he that by a flattering tongue deceiveth him. |
24 Ο κλεπτων τον πατερα αυτου η την μητερα αυτου, και λεγων, Τουτο δεν ειναι αμαρτια, αυτος ειναι συντροφος του ληστου. | 24 He that stealeth any thing from his father, or from his mother: and saith, This is no sin, is the partner of a murderer. |
25 Ο αλαζων την καρδιαν διεγειρει εριδας? ο δε θαρρων επι Κυριον θελει παχυνθη. | 25 He that boasteth, and puffeth up himself, stirreth up quarrels: but he that trusteth in the Lord, shall be healed. |
26 Ο θαρρων επι την ιδιαν αυτου καρδιαν ειναι αφρων? αλλ' ο περιπατων εν σοφια, ουτος θελει σωθη. | 26 He that trusteth in his own heart, is a fool: but he that walketh wisely, he shall be saved. |
27 Οστις διδει εις τους πτωχους, δεν θελει ελθει εις ενδειαν? αλλ' οστις αποστρεφει τους οφθαλμους αυτου, θελει εχει πολλας καταρας. | 27 He that giveth to the poor, shall not want: he that despiseth his entreaty, shall suffer indigence. |
28 Οταν οι ασεβεις υψονωνται, οι ανθρωποι κρυπτονται? αλλ' εν τη απωλεια εκεινων οι δικαιοι πληθυνονται. | 28 When the wicked rise up, men shall hide themselves: when they perish, the lust shall be multiplied. |