ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 10

GREEK BIBLE	VULGATA
1 Παροιμιαι Σολομωντος. Υιος σοφος ευφραινει πατερα? υιος δε αφρων ειναι λυπη της μητρος αυτου.	1 Filius sapiens lætificat patrem, filius vero stultus mœstitia est matris suæ.
2 Οι θησαυροι της ανομιας δεν ωφελουσιν? η δε δικαιοσυνη ελευθερονει εκ θανατου.	2 Nil proderunt thesauri impietatis, justitia vero liberabit a morte.
3 Ο Κυριος δεν θελει λιμοκτονησει ψυχην δικαιου? ανατρεπει δε την περιουσιαν των ασεβων.	3 Non affliget Dominus fame animam justi, et insidias impiorum subvertet.
4 Η οκνηρα χειρ πτωχειαν φερει? πλουτιζει δε η χειρ του επιμελους.	4 Egestatem operata est manus remissa ; manus autem fortium divitias parat. Qui nititur mendaciis, hic pascit ventos ; idem autem ipse sequitur aves volantes.
5 Ο συναγων εν τω θερει ειναι υιος συνεσεως? ο δε κοιμωμενος εν τω θερισμω υιος αισχυνης.	5 Qui congregat in messe, filius sapiens est ; qui autem stertit æstate, filius confusionis.
6 Ευλογια επι την κεφαλην του δικαιου? το στομα δε των ασεβων αδικια καλυπτει.	6 Benedictio Domini super caput justi ; os autem impiorum operit iniquitas.
7 Η μνημη του δικαιου ειναι μετ' ευλογιας? το δε ονομα των ασεβων σηπεται.	7 Memoria justi cum laudibus, et nomen impiorum putrescet.
8 Ο σοφος την καρδιαν θελει δεχεσθαι εντολας? ο δε μωρος τα χειλη θελει υποσκελισθη.	8 Sapiens corde præcepta suscipit ; stultus cæditur labiis.
9 Ο περιπατων εν ακεραιοτητι περιπατει ασφαλως? ο δε διαστρεφων τας οδους αυτου θελει γνωρισθη.	9 Qui ambulat simpliciter ambulat confidenter ; qui autem depravat vias suas manifestus erit.
10 Οστις νευει δια του οφθαλμου, προξενει οδυνην? ο δε μωρος τα χειλη θελει υποσκελισθη.	10 Qui annuit oculo dabit dolorem ; et stultus labiis verberabitur.
11 Το στομα του δικαιου ειναι πηγη ζωης? το στομα δε των ασεβων αδικια καλυπτει.	11 Vena vitæ os justi, et os impiorum operit iniquitatem.
12 Το μισος διεγειρει εριδας? αλλ' η αγαπη καλυπτει παντα τα σφαλματα.	12 Odium suscitat rixas, et universa delicta operit caritas.
13 Εις τα χειλη του συνετου ευρισκεται η σοφια? η δε ραβδος ειναι δια την ραχιν του ενδεους φρενων.	13 In labiis sapientis invenitur sapientia, et virga in dorso ejus qui indiget corde.
14 Οι σοφοι αποταμιευουσι γνωσιν? το στομα δε του προπετους ειναι πλησιον απωλειας.	14 Sapientes abscondunt scientiam ; os autem stulti confusioni proximum est.
15 Τα αγαθα του πλουσιου ειναι η οχυρα αυτου πολις? καταστροφη δε των πενητων πτωχεια αυτων.	15 Substantia divitis, urbs fortitudinis ejus ; pavor pauperum egestas eorum.
16 Τα εργα του δικαιου ειναι εις ζωην? το προιον του ασεβους εις αμαρτιαν.	16 Opus justi ad vitam, fructus autem impii ad peccatum.
17 Ο φυλαττων την παιδειαν ευρισκεται εν οδω ζωης? ο δε εγκαταλειπων τον ελεγχον αποπλαναται.	17 Via vitæ custodienti disciplinam ; qui autem increpationes relinquit, errat.
18 Οστις καλυπτει μισος υπο χειλη ψευδη, και οστις προφερει συκοφαντιαν, ειναι αφρων.	18 Abscondunt odium labia mendacia ; qui profert contumeliam, insipiens est.
19 Εν τη πολυλογια δεν λειπει αμαρτια? αλλ' οστις κρατει τα χειλη αυτου, ειναι συνετος.	19 In multiloquio non deerit peccatum, qui autem moderatur labia sua prudentissimus est.
20 Η γλωσσα του δικαιου αργυριον εκλεκτον? η καρδια των ασεβων πραγμα μηδαμινον.	20 Argentum electum lingua justi ; cor autem impiorum pro nihilo.
21 Τα χειλη του δικαιου βοσκουσι πολλους? οι δε αφρονες αποθνησκουσι δι' ελλειψιν φρενων.	21 Labia justi erudiunt plurimos ; qui autem indocti sunt in cordis egestate morientur.
22 Η ευλογια του Κυριου πλουτιζει, και λυπη δεν θελει προστεθη εις αυτην.	22 Benedictio Domini divites facit, nec sociabitur eis afflictio.
23 Ως γελως ειναι εις τον αφρονα να πραττη κακον? η δε σοφια ειναι ανδρος συνετου.	23 Quasi per risum stultus operatur scelus, sapientia autem est viro prudentia.
24 Ο φοβος του ασεβους θελει επελθει επ' αυτον? η επιθυμια δε των δικαιων θελει εκπληρωθη.	24 Quod timet impius veniet super eum ; desiderium suum justus dabitur.
25 Καθως παρερχεται ο ανεμοστροβιλος, ουτως ο ασεβης δεν υπαρχει? ο δε δικαιος θελει εισθαι τεθεμελιωμενος εις τον αιωνα.	25 Quasi tempestas transiens non erit impius ; justus autem quasi fundamentum sempiternum.
26 Καθως το οξος εις τους οδοντας και ο καπνος εις τους οφθαλμους, ουτως ειναι ο οκνηρος εις τους αποστελλοντας αυτον.	26 Sicut acetum dentibus, et fumus oculis, sic piger his qui miserunt eum.
27 Ο φοβος του Κυριου προσθετει ημερας? τα δε ετη των ασεβων θελουσιν ελαττωθη.	27 Timor Domini apponet dies, et anni impiorum breviabuntur.
28 Η προσδοκια των δικαιων θελει εισθαι ευφροσυνη? η ελπις ομως των ασεβων θελει απολεσθη.	28 Exspectatio justorum lætitia, spes autem impiorum peribit.
29 Η οδος του Κυριου ειναι οχυρωμα εις τον αμεμπτον, ολεθρος δε εις τους εργατας της ανομιας.	29 Fortitudo simplicis via Domini, et pavor his qui operantur malum.
30 Ο δικαιος εις τον αιωνα δεν θελει σαλευθη? οι δε ασεβεις δεν θελουσι κατοικησει την γην.	30 Justus in æternum non commovebitur, impii autem non habitabunt super terram.
31 Το στομα του δικαιου αναδιδει σοφιαν? η δε ψευδης γλωσσα θελει εκκοπη.	31 Os justi parturiet sapientiam ; lingua pravorum peribit.
32 Τα χειλη του δικαιου γνωριζουσι το ευχαριστον? το στομα δε των ασεβων τα διεστραμμενα.	32 Labia justi considerant placita, et os impiorum perversa.