ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 10

GREEK BIBLE	NOVA VULGATA
1 Παροιμιαι Σολομωντος. Υιος σοφος ευφραινει πατερα? υιος δε αφρων ειναι λυπη της μητρος αυτου.	1 Parabolae Salomonis. Filius sapiens laetificat pa trem, filius vero stultus maestitia est matris suae.
2 Οι θησαυροι της ανομιας δεν ωφελουσιν? η δε δικαιοσυνη ελευθερονει εκ θανατου.	2 Nil proderunt thesauri impietatis, iustitia vero liberabit a morte.
3 Ο Κυριος δεν θελει λιμοκτονησει ψυχην δικαιου? ανατρεπει δε την περιουσιαν των ασεβων.	3 Non affliget Dominus fame animam iusti et cupiditatem impiorum subvertet.
4 Η οκνηρα χειρ πτωχειαν φερει? πλουτιζει δε η χειρ του επιμελους.	4 Egestatem operata est manus remissa, manus autem fortium divitias parat.
5 Ο συναγων εν τω θερει ειναι υιος συνεσεως? ο δε κοιμωμενος εν τω θερισμω υιος αισχυνης.	5 Qui congregat in messe, filius sapiens est; qui autem stertit aestate, filius confusionis.
6 Ευλογια επι την κεφαλην του δικαιου? το στομα δε των ασεβων αδικια καλυπτει.	6 Benedictiones Domini super caput iusti, os autem impiorum operit violentiam.
7 Η μνημη του δικαιου ειναι μετ' ευλογιας? το δε ονομα των ασεβων σηπεται.	7 Memoria iusti in benedictione erit, et nomen impiorum putrescet.
8 Ο σοφος την καρδιαν θελει δεχεσθαι εντολας? ο δε μωρος τα χειλη θελει υποσκελισθη.	8 Sapiens corde praecepta suscipit, et stultus labiis corruet.
9 Ο περιπατων εν ακεραιοτητι περιπατει ασφαλως? ο δε διαστρεφων τας οδους αυτου θελει γνωρισθη.	9 Qui ambulat simpliciter, ambulat confidenter; qui autem depravat vias suas, manifestus erit.
10 Οστις νευει δια του οφθαλμου, προξενει οδυνην? ο δε μωρος τα χειλη θελει υποσκελισθη.	10 Qui annuit oculo, dabit dolorem, et stultus labiis corruet.
11 Το στομα του δικαιου ειναι πηγη ζωης? το στομα δε των ασεβων αδικια καλυπτει.	11 Vena vitae os iusti, et os impiorum operit violentiam.
12 Το μισος διεγειρει εριδας? αλλ' η αγαπη καλυπτει παντα τα σφαλματα.	12 Odium suscitat rixas, et universa delicta operit caritas.
13 Εις τα χειλη του συνετου ευρισκεται η σοφια? η δε ραβδος ειναι δια την ραχιν του ενδεους φρενων.	13 In labiis sapientis invenitur sapientia, et virga in dorso eius, qui indiget corde.
14 Οι σοφοι αποταμιευουσι γνωσιν? το στομα δε του προπετους ειναι πλησιον απωλειας.	14 Sapientes recondunt scientiam, os autem stulti ruinae proximum est.
15 Τα αγαθα του πλουσιου ειναι η οχυρα αυτου πολις? καταστροφη δε των πενητων πτωχεια αυτων.	15 Substantia divitis urbs fortitudinis eius, ruina pauperum egestas eorum.
16 Τα εργα του δικαιου ειναι εις ζωην? το προιον του ασεβους εις αμαρτιαν.	16 Opus iusti ad vitam, fructus autem impii ad peccatum.
17 Ο φυλαττων την παιδειαν ευρισκεται εν οδω ζωης? ο δε εγκαταλειπων τον ελεγχον αποπλαναται.	17 Graditur ad vitam, qui custodit disciplinam; qui autem increpationes relinquit, errat.
18 Οστις καλυπτει μισος υπο χειλη ψευδη, και οστις προφερει συκοφαντιαν, ειναι αφρων.	18 Abscondunt odium labia mendacia; qui profert contumeliam, insipiens est.
19 Εν τη πολυλογια δεν λειπει αμαρτια? αλλ' οστις κρατει τα χειλη αυτου, ειναι συνετος.	19 In multiloquio non deerit peccatum; qui autem moderatur labia sua, prudentissimus est.
20 Η γλωσσα του δικαιου αργυριον εκλεκτον? η καρδια των ασεβων πραγμα μηδαμινον.	20 Argentum electum lingua iusti, cor autem impiorum pro nihilo.
21 Τα χειλη του δικαιου βοσκουσι πολλους? οι δε αφρονες αποθνησκουσι δι' ελλειψιν φρενων.	21 Labia iusti erudiunt plurimos; qui autem indocti sunt, in cordis egestate morientur.
22 Η ευλογια του Κυριου πλουτιζει, και λυπη δεν θελει προστεθη εις αυτην.	22 Benedictio Domini divites facit, nec addet ei labor quidquam.
23 Ως γελως ειναι εις τον αφρονα να πραττη κακον? η δε σοφια ειναι ανδρος συνετου.	23 Quasi per risum stultus operatur scelus, sapientia autem est viro prudentiae.
24 Ο φοβος του ασεβους θελει επελθει επ' αυτον? η επιθυμια δε των δικαιων θελει εκπληρωθη.	24 Quod timet impius, veniet super eum; desiderium suum iustis dabitur.
25 Καθως παρερχεται ο ανεμοστροβιλος, ουτως ο ασεβης δεν υπαρχει? ο δε δικαιος θελει εισθαι τεθεμελιωμενος εις τον αιωνα.	25 Quasi tempestas transiens non erit impius, iustus autem quasi fundamentum sempiternum.
26 Καθως το οξος εις τους οδοντας και ο καπνος εις τους οφθαλμους, ουτως ειναι ο οκνηρος εις τους αποστελλοντας αυτον.	26 Sicut acetum dentibus et fumus oculis, sic piger his, qui miserunt eum.
27 Ο φοβος του Κυριου προσθετει ημερας? τα δε ετη των ασεβων θελουσιν ελαττωθη.	27 Timor Domini apponet dies, et anni impiorum breviabuntur.
28 Η προσδοκια των δικαιων θελει εισθαι ευφροσυνη? η ελπις ομως των ασεβων θελει απολεσθη.	28 Exspectatio iustorum laetitia, spes autem impiorum peribit.
29 Η οδος του Κυριου ειναι οχυρωμα εις τον αμεμπτον, ολεθρος δε εις τους εργατας της ανομιας.	29 Fortitudo simplici via Domini et ruina his, qui operantur malum.
30 Ο δικαιος εις τον αιωνα δεν θελει σαλευθη? οι δε ασεβεις δεν θελουσι κατοικησει την γην.	30 Iustus in aeternum non commovebitur, impii autem non habitabunt super terram.
31 Το στομα του δικαιου αναδιδει σοφιαν? η δε ψευδης γλωσσα θελει εκκοπη.	31 Os iusti germinabit sapientiam, lingua prava abscindetur.
32 Τα χειλη του δικαιου γνωριζουσι το ευχαριστον? το στομα δε των ασεβων τα διεστραμμενα.	32 Labia iusti considerant placita, et os impiorum perversa.