ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 73
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
GREEK BIBLE | BIBBIA VOLGARE |
---|---|
1 Ψαλμος του Ασαφ.>> Αγαθος τωοντι ειναι ο Θεος εις τον Ισραηλ, εις τους καθαρους την καρδιαν. | 1 Intelletto di Asaf (ovver, secondo alcuni, ammaestramenti di Asaf). Il perchè, Iddio, mi hai tu sospinto in fine; adirato è il tuo furore sopra le pecore della tua pastura? |
2 Εμου δε, οι ποδες μου σχεδον εκλονισθησαν? παρ' ολιγον ωλισθησαν τα βηματα μου. | 2 Ricordati della tua congregazione, la qual possedesti da principio. Ricomprasti la bacchetta della [tua] eredità; il monte di Sion nel quale abitasti. |
3 Διοτι εζηλευσα τους μωρους, βλεπων την ευτυχιαν των ασεβων. | 3 Leva le tue mani contra loro superbia nella fine; quanta malignità ha fatto l'inimico contra il santo! |
4 Επειδη δεν ειναι λυπαι εις τον θανατον αυτων, αλλ' η δυναμις αυτων ειναι στερεα. | 4 E quelli che ti hanno odiato si sono gloriati, in mezzo della tua solennità. Posero li suoi segni, |
5 Δεν ειναι εν κοποις, ως οι αλλοι ανθρωποι? ουδε μαστιγονονται μετα των λοιπων ανθρωπων. | 5 e non conobbero, come nell' esito sopra all'alto (tempio). |
6 δια τουτο περικυκλονει αυτους η υπερηφανια ως περιδεραιον? η αδικια σκεπαζει αυτους ως ιματιον. | 6 E tagliorono le sue porte con le scuri, come si fa nelle selve le legne; nella scure e mannaia dissiporono quelle. |
7 Οι οφθαλμοι αυτων εξεχουσιν εκ του παχους? εξεπερασαν τας επιθυμιας της καρδιας αυτων. | 7 Col fuoco abbruciorono il tuo santuario; in terra maculorono il tabernacolo del tuo nome. |
8 Εμπαιζουσι και λαλουσιν εν πονηρια καταδυναστειαν? λαλουσιν υπερηφανως. | 8 Dissero nel suo cuore, insieme loro parentato: facciamo cessare dalla terra tutti i giorni festivi di Dio. |
9 Θετουσιν εις τον ουρανον το στομα αυτων, και η γλωσσα αυτων διατρεχει την γην. | 9 Non abbiamo veduti li nostri segni, già non è profeta; e più non ci conoscerà. |
10 Δια τουτο θελει στραφη ενταυθα ο λαος αυτου? και υδατα ποτηριου πληρους εκθλιβονται δι' αυτους. | 10 Insino quando, Iddio, improperarà l' inimico; provoca ad ira l'avversario il nome tuo in fine? |
11 Και λεγουσι, Πως γνωριζει ταυτα ο Θεος; και υπαρχει γνωσις εν τω Υψιστω; | 11 Il per che rimuovi la tua mano, e la destra tua, dal tuo petto nella fine? |
12 Ιδου, ουτοι ειναι ασεβεις και ευτυχουσι διαπαντος? αυξανουσι τα πλουτη αυτων. | 12 Ma Iddio, nostro re inanzi il mondo, operò la salute in mezzo della terra. |
13 Αρα, ματαιως εκαθαρισα την καρδιαν μου και ενιψα εν αθωοτητι τας χειρας μου. | 13 Nella tua virtù confirmasti il mare; contribulasti li capi de' draconi nell' acque. |
14 Διοτι εμαστιγωθην ολην την ημεραν και ετιμωρηθην πασαν αυγην. | 14 Tu spezzasti il capo del dracone; (per che) destilo in cibo alli popoli di Etiopia. |
15 Αν ειπω, Θελω ομιλει ουτως? ιδου, εξυβριζω εις την γενεαν των υιων σου. | 15 Tu spezzasti le fontane e li torrenti; tu seccasti li fiumi di Etan. |
16 Και εστοχασθην να εννοησω τουτο, πλην μ' εφανη δυσκολον? | 16 Tuo è il dì, e tua è la notte; tu facesti l' aurora e il sole. |
17 εωσου εισελθων εις το αγιαστηριον του Θεου, ενοησα τα τελη αυτων. | 17 Tu facesti tutti gli termini della terra; la estate e il verno, tu formasti quelli. |
18 Συ βεβαιως εθεσας αυτους εις τοπους ολισθηρους? ερριψας αυτους εις κρημνον. | 18 Ricòrdati di questo: nemico, egli ha improperato al Signore; e il popolo insipiente ha incitato il tuo nome. |
19 Πως δια μιας κατηντησαν εις ερημωσιν Ηφανισθησαν, απωλεσθησαν υπο αιφνιδιου ολεθρου. | 19 Non dare l' anime delli tuoi confitenti alle bestie; e non ti dimenticare nella fine dell' anime de' tuoi poveri. |
20 Ως ονειρον εξεγειρομενου Κυριε, οταν εγερθης, θελεις αφανισει την εικονα αυτων. | 20 Risguarda nel tuo testamento; per che sono riempiuti quelli che sono oscurati della terra, nelle case della iniquità. |
21 Ουτως εκαιετο η καρδια μου, και τα νεφρα μου εβασανιζοντο? | 21 Non si parta da te l'umile, fatto confuso; il povero e bisognoso lodaranno il tuo nome. |
22 και εγω ημην ανοητος και δεν εγνωριζον? κτηνος ημην ενωπιον σου. | 22 Lèvati, Iddio, giudica la tua cagione; arricòrdati delli tuoi improperii, di quelli che sono fatti tutto il giorno dall' insipiente. |
23 Εγω ομως ειμαι παντοτε μετα σου? συ με επιασας απο της δεξιας μου χειρος. | 23 Non ti dismenticare le voci de' tuoi nemici; la superbia di quelli, che ti hanno in odio, monta sempre. |
24 Δια της συμβουλης σου θελεις με οδηγησει και μετα ταυτα θελεις με προσλαβει εν δοξη. | |
25 Τινα αλλον εχω εν τω ουρανω; και επι της γης δεν θελω αλλον παρα σε. | |
26 Ητονησεν η σαρξ μου και η καρδια μου? αλλ' ο Θεος ειναι η δυναμις της καρδιας μου και η μερις μου εις τον αιωνα. | |
27 Διοτι, ιδου, οσοι απομακρυνονται απο σου, θελουσιν απολεσθη? συ εξωλοθρευσας παντας τους εκκλινοντας απο σου. | |
28 Αλλα δι' εμε, το να προσκολλωμαι εις τον Θεον ειναι το αγαθον μου? εθεσα την ελπιδα μου επι Κυριον τον Θεον, δια να κηρυττω παντα τα εργα σου. |