ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 73
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
GREEK BIBLE | SAGRADA BIBLIA |
---|---|
1 Ψαλμος του Ασαφ.>> Αγαθος τωοντι ειναι ο Θεος εις τον Ισραηλ, εις τους καθαρους την καρδιαν. | 1 Salmo de Asaf. Oh, como Deus é bom para os corações retos, e o Senhor para com aqueles que têm o coração puro! |
2 Εμου δε, οι ποδες μου σχεδον εκλονισθησαν? παρ' ολιγον ωλισθησαν τα βηματα μου. | 2 Contudo, meus pés iam resvalar, por pouco não escorreguei, |
3 Διοτι εζηλευσα τους μωρους, βλεπων την ευτυχιαν των ασεβων. | 3 porque me indignava contra os ímpios, vendo o bem-estar dos maus: |
4 Επειδη δεν ειναι λυπαι εις τον θανατον αυτων, αλλ' η δυναμις αυτων ειναι στερεα. | 4 não existe sofrimento para eles, seus corpos são robustos e sadios. |
5 Δεν ειναι εν κοποις, ως οι αλλοι ανθρωποι? ουδε μαστιγονονται μετα των λοιπων ανθρωπων. | 5 Dos sofrimentos dos mortais não participam, não são atormentados como os outros homens. |
6 δια τουτο περικυκλονει αυτους η υπερηφανια ως περιδεραιον? η αδικια σκεπαζει αυτους ως ιματιον. | 6 Eles se adornam com um colar de orgulho, e se cobrem com um manto de arrogância. |
7 Οι οφθαλμοι αυτων εξεχουσιν εκ του παχους? εξεπερασαν τας επιθυμιας της καρδιας αυτων. | 7 Da gordura que os incha sai a iniqüidade, e transborda a temeridade. |
8 Εμπαιζουσι και λαλουσιν εν πονηρια καταδυναστειαν? λαλουσιν υπερηφανως. | 8 Zombam e falam com malícia, discursam, altivamente, em tom ameaçador. |
9 Θετουσιν εις τον ουρανον το στομα αυτων, και η γλωσσα αυτων διατρεχει την γην. | 9 Com seus propósitos afrontam o céu e suas línguas ferem toda a terra. |
10 Δια τουτο θελει στραφη ενταυθα ο λαος αυτου? και υδατα ποτηριου πληρους εκθλιβονται δι' αυτους. | 10 Por isso se volta para eles o meu povo, e bebe com avidez das suas águas. |
11 Και λεγουσι, Πως γνωριζει ταυτα ο Θεος; και υπαρχει γνωσις εν τω Υψιστω; | 11 E dizem então: Porventura Deus o sabe? Tem o Altíssimo conhecimento disto? |
12 Ιδου, ουτοι ειναι ασεβεις και ευτυχουσι διαπαντος? αυξανουσι τα πλουτη αυτων. | 12 Assim são os pecadores que, tranqüilamente, aumentam suas riquezas. |
13 Αρα, ματαιως εκαθαρισα την καρδιαν μου και ενιψα εν αθωοτητι τας χειρας μου. | 13 Então foi em vão que conservei o coração puro e na inocência lavei as minhas mãos? |
14 Διοτι εμαστιγωθην ολην την ημεραν και ετιμωρηθην πασαν αυγην. | 14 Pois tenho sofrido muito e sido castigado cada dia. |
15 Αν ειπω, Θελω ομιλει ουτως? ιδου, εξυβριζω εις την γενεαν των υιων σου. | 15 Se eu pensasse: Também vou falar como eles, seria infiel à raça de vossos filhos. |
16 Και εστοχασθην να εννοησω τουτο, πλην μ' εφανη δυσκολον? | 16 Reflito para compreender este problema, mui penosa me pareceu esta tarefa, |
17 εωσου εισελθων εις το αγιαστηριον του Θεου, ενοησα τα τελη αυτων. | 17 até o momento em que entrei no vosso santuário e em que me dei conta da sorte que os espera. |
18 Συ βεβαιως εθεσας αυτους εις τοπους ολισθηρους? ερριψας αυτους εις κρημνον. | 18 Sim, vós os colocais num terreno escorregadio, à ruína vós os conduzis. |
19 Πως δια μιας κατηντησαν εις ερημωσιν Ηφανισθησαν, απωλεσθησαν υπο αιφνιδιου ολεθρου. | 19 Eis que subitamente se arruinaram, sumiram, destruídos por catástrofe medonha. |
20 Ως ονειρον εξεγειρομενου Κυριε, οταν εγερθης, θελεις αφανισει την εικονα αυτων. | 20 Como de um sonho ao se despertar, Senhor, levantando-vos, desprezais a sombra deles. |
21 Ουτως εκαιετο η καρδια μου, και τα νεφρα μου εβασανιζοντο? | 21 Quando eu me exasperava e se me atormentava o coração, |
22 και εγω ημην ανοητος και δεν εγνωριζον? κτηνος ημην ενωπιον σου. | 22 eu ignorava, não entendia, como um animal qualquer. |
23 Εγω ομως ειμαι παντοτε μετα σου? συ με επιασας απο της δεξιας μου χειρος. | 23 Mas estarei sempre convosco, porque vós me tomastes pela mão. |
24 Δια της συμβουλης σου θελεις με οδηγησει και μετα ταυτα θελεις με προσλαβει εν δοξη. | 24 Vossos desígnios me conduzirão, e, por fim, na glória me acolhereis. |
25 Τινα αλλον εχω εν τω ουρανω; και επι της γης δεν θελω αλλον παρα σε. | 25 Afora vós, o que há para mim no céu? Se vos possuo, nada mais me atrai na terra. |
26 Ητονησεν η σαρξ μου και η καρδια μου? αλλ' ο Θεος ειναι η δυναμις της καρδιας μου και η μερις μου εις τον αιωνα. | 26 Meu coração e minha carne podem já desfalecer, a rocha de meu coração e minha herança eterna é Deus. |
27 Διοτι, ιδου, οσοι απομακρυνονται απο σου, θελουσιν απολεσθη? συ εξωλοθρευσας παντας τους εκκλινοντας απο σου. | 27 Sim, perecem aqueles que de vós se apartam, destruís os que procuram satisfação fora de vós. |
28 Αλλα δι' εμε, το να προσκολλωμαι εις τον Θεον ειναι το αγαθον μου? εθεσα την ελπιδα μου επι Κυριον τον Θεον, δια να κηρυττω παντα τα εργα σου. | 28 Mas, para mim, a felicidade é me aproximar de Deus, é pôr minha confiança no Senhor Deus, a fim de narrar as vossas maravilhas diante das portas da filha de Sião. |