ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 73

GREEK BIBLE	NOVA VULGATA
1 Ψαλμος του Ασαφ.>> Αγαθος τωοντι ειναι ο Θεος εις τον Ισραηλ, εις τους καθαρους την καρδιαν.	1 Psalmus. Asaph. Quam bonus rectis est Deus, Deus his, qui mundo sunt corde!
2 Εμου δε, οι ποδες μου σχεδον εκλονισθησαν? παρ' ολιγον ωλισθησαν τα βηματα μου.	2 Mei autem paene moti sunt pedes, paene effusi sunt gressus mei,
3 Διοτι εζηλευσα τους μωρους, βλεπων την ευτυχιαν των ασεβων.	3 quia zelavi super gloriantes, pacem peccatorum videns.
4 Επειδη δεν ειναι λυπαι εις τον θανατον αυτων, αλλ' η δυναμις αυτων ειναι στερεα.	4 Quia non sunt eis impedimenta, sanus et pinguis est venter eorum.
5 Δεν ειναι εν κοποις, ως οι αλλοι ανθρωποι? ουδε μαστιγονονται μετα των λοιπων ανθρωπων.	5 In labore mortalium non sunt et cum hominibus non flagellantur.
6 δια τουτο περικυκλονει αυτους η υπερηφανια ως περιδεραιον? η αδικια σκεπαζει αυτους ως ιματιον.	6 Ideo quasi torques est eis superbia, et tamquam indumentum operuit eos violentia.
7 Οι οφθαλμοι αυτων εξεχουσιν εκ του παχους? εξεπερασαν τας επιθυμιας της καρδιας αυτων.	7 Prodit quasi ex adipe iniquitas eorum, erumpunt cogitationes cordis.
8 Εμπαιζουσι και λαλουσιν εν πονηρια καταδυναστειαν? λαλουσιν υπερηφανως.	8 Subsannaverunt et locuti sunt nequitiam, iniquitatem ab excelso locuti sunt.
9 Θετουσιν εις τον ουρανον το στομα αυτων, και η γλωσσα αυτων διατρεχει την γην.	9 Posuerunt in caelo os suum, et lingua eorum transivit in terra.
10 Δια τουτο θελει στραφη ενταυθα ο λαος αυτου? και υδατα ποτηριου πληρους εκθλιβονται δι' αυτους.	10 Ideo in alto sedent, et aquae plenae non pervenient ad eos.
11 Και λεγουσι, Πως γνωριζει ταυτα ο Θεος; και υπαρχει γνωσις εν τω Υψιστω;	11 Et dixerunt: “ Quomodo scit Deus, et si est scientia in Excelso? ”.
12 Ιδου, ουτοι ειναι ασεβεις και ευτυχουσι διαπαντος? αυξανουσι τα πλουτη αυτων.	12 Ecce ipsi peccatores et abundantes in saeculo multiplicaverunt divitias.
13 Αρα, ματαιως εκαθαρισα την καρδιαν μου και ενιψα εν αθωοτητι τας χειρας μου.	13 Et dixi: “ Ergo sine causa mundavi cor meum et lavi in innocentia manus meas;
14 Διοτι εμαστιγωθην ολην την ημεραν και ετιμωρηθην πασαν αυγην.	14 et fui flagellatus tota die, et castigatio mea in matutinis ”.
15 Αν ειπω, Θελω ομιλει ουτως? ιδου, εξυβριζω εις την γενεαν των υιων σου.	15 Si dixissem: “ Loquar ut illi ”, ecce generationem filiorum tuorum prodidissem.
16 Και εστοχασθην να εννοησω τουτο, πλην μ' εφανη δυσκολον?	16 Et cogitabam, ut cognoscerem hoc; labor erat in oculis meis,
17 εωσου εισελθων εις το αγιαστηριον του Θεου, ενοησα τα τελη αυτων.	17 donec intravi in sanctuarium Dei et intellexi novissima eorum.
18 Συ βεβαιως εθεσας αυτους εις τοπους ολισθηρους? ερριψας αυτους εις κρημνον.	18 Verumtamen in lubrico posuisti eos, deiecisti eos in ruinas.
19 Πως δια μιας κατηντησαν εις ερημωσιν Ηφανισθησαν, απωλεσθησαν υπο αιφνιδιου ολεθρου.	19 Quomodo facti sunt in desolationem! Subito defecerunt, perierunt prae horrore.
20 Ως ονειρον εξεγειρομενου Κυριε, οταν εγερθης, θελεις αφανισει την εικονα αυτων.	20 Velut somnium evigilantis, Domine, surgens imaginem ipsorum contemnes.
21 Ουτως εκαιετο η καρδια μου, και τα νεφρα μου εβασανιζοντο?	21 Quia exacerbatum est cor meum, et renes mei compuncti sunt;
22 και εγω ημην ανοητος και δεν εγνωριζον? κτηνος ημην ενωπιον σου.	22 et ego insipiens factus sum et nescivi: ut iumentum factus sum apud te.
23 Εγω ομως ειμαι παντοτε μετα σου? συ με επιασας απο της δεξιας μου χειρος.	23 Ego autem semper tecum; tenuisti manum dexteram meam.
24 Δια της συμβουλης σου θελεις με οδηγησει και μετα ταυτα θελεις με προσλαβει εν δοξη.	24 In consilio tuo deduces me et postea cum gloria suscipies me.
25 Τινα αλλον εχω εν τω ουρανω; και επι της γης δεν θελω αλλον παρα σε.	25 Quis enim mihi est in caelo? Et tecum nihil volui super terram.
26 Ητονησεν η σαρξ μου και η καρδια μου? αλλ' ο Θεος ειναι η δυναμις της καρδιας μου και η μερις μου εις τον αιωνα.	26 Defecit caro mea et cor meum; Deus cordis mei, et pars mea Deus in aeternum.
27 Διοτι, ιδου, οσοι απομακρυνονται απο σου, θελουσιν απολεσθη? συ εξωλοθρευσας παντας τους εκκλινοντας απο σου.	27 Quia ecce, qui elongant se a te, peribunt; perdidisti omnes, qui fornicantur abs te.
28 Αλλα δι' εμε, το να προσκολλωμαι εις τον Θεον ειναι το αγαθον μου? εθεσα την ελπιδα μου επι Κυριον τον Θεον, δια να κηρυττω παντα τα εργα σου.	28 Mihi autem adhaerere Deo bonum est, ponere in Domino Deo spem meam, ut annuntiem omnes operationes tuas in portis filiae Sion.