Giobbe 39
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
DIODATI | VULGATA |
---|---|
1 Sai tu il tempo che le camozze delle rocce figliano? Hai tu osservato quando le cerve partoriscono? | 1 Numquid nosti tempus partus ibicum in petris, vel parturientes cervas observasti ? |
2 Annoveri tu i mesi del termine del lor portato, E sai tu il tempo che devono figliare? | 2 Dinumerasti menses conceptus earum, et scisti tempus partus earum ? |
3 Elle si chinano, fanno scoppiar fuori il lor feto, Si alleviano delle lor doglie. | 3 Incurvantur ad fœtum, et pariunt, et rugitus emittunt. |
4 I lor figli son gagliardi, crescono per le biade, Escono fuori, e non ritornano più a quelle. | 4 Separantur filii earum, et pergunt ad pastum : egrediuntur, et non revertuntur ad eas. |
5 Chi ne ha mandato libero l’asino salvatico, E chi ha sciolti i suoi legami? | 5 Quis dimisit onagrum liberum, et vincula ejus quis solvit ? |
6 A cui io ho ordinato il deserto per casa; E per abitazioni, i luoghi salsugginosi. | 6 cui dedi in solitudine domum, et tabernacula ejus in terra salsuginis. |
7 Egli si beffa dello strepito della città; Egli non ode gli schiamazzi del sollecitator delle opere. | 7 Contemnit multitudinem civitatis : clamorem exactoris non audit. |
8 I monti, ch’egli va spiando, sono il suo pasco; Ed egli va ricercando qualunque verdura. | 8 Circumspicit montes pascuæ suæ, et virentia quæque perquirit. |
9 Il liocorno ti vorrà egli servire? Si riparerà egli presso alla tua mangiatoia? | 9 Numquid volet rhinoceros servire tibi, aut morabitur ad præsepe tuum ? |
10 Legherai tu il liocorno con la sua fune, per farlo arare al solco? Erpicherà egli le valli dietro a te? | 10 Numquid alligabis rhinocerota ad arandum loro tuo, aut confringet glebas vallium post te ? |
11 Ti fiderai tu in lui, perchè la sua forza è grande? E gli rimetterai tu il tuo lavoro? | 11 Numquid fiduciam habebis in magna fortitudine ejus, et derelinques ei labores tuos ? |
12 Ti fiderai tu in lui ch’egli ti renda la ricolta della tua sementa, E ch’egli te l’accolga nella tua aia? | 12 Numquid credes illi quod sementem reddat tibi, et aream tuam congreget ? |
13 Le ale de’ paoni son esse vaghe per opera tua? Od ha da te lo struzzolo le penne e la piuma? | 13 Penna struthionis similis est pennis herodii et accipitris. |
14 Fai tu ch’egli abbandoni le sue uova in su la terra, E che le lasci scaldare in su la polvere? | 14 Quando derelinquit ova sua in terra, tu forsitan in pulvere calefacies ea ? |
15 E che dimentichi che il piè d’alcuno le schiaccerà, Ovvero che le fiere della campagna le calpesteranno? | 15 Obliviscitur quod pes conculcet ea, aut bestia agri conterat. |
16 Egli è spietato inverso i suoi figli, come se non fosser suoi; Indarno è la sua fatica, egli è senza tema; | 16 Duratur ad filios suos, quasi non sint sui : frustra laboravit, nullo timore cogente. |
17 Perciocchè Iddio l’ha privo di senno, E non l’ha fatto partecipe d’intendimento. | 17 Privavit enim eam Deus sapientia, nec dedit illi intelligentiam. |
18 Quando egli si solleva in alto, Egli si beffa del cavallo, e di colui che lo cavalca | 18 Cum tempus fuerit, in altum alas erigit : deridet equum et ascensorem ejus. |
19 Hai tu data la forza al cavallo? Hai tu adorna la sua gola di fremito? | 19 Numquid præbebis equo fortitudinem, aut circumdabis collo ejus hinnitum ? |
20 Lo spaventerai tu come una locusta? Il suo magnifico nitrire è spaventevole. | 20 Numquid suscitabis eum quasi locustas ? gloria narium ejus terror. |
21 Egli raspa nella valle, si rallegra della sua forza, Esce ad incontrare le armi. | 21 Terram ungula fodit ; exultat audacter : in occursum pergit armatis. |
22 Egli si beffa della paura, e non si spaventa, E non si volge indietro per la spada. | 22 Contemnit pavorem, nec cedit gladio. |
23 Il turcasso, e la folgorante lancia, E lo spuntone gli risuonano addosso. | 23 Super ipsum sonabit pharetra ; vibrabit hasta et clypeus : |
24 D’impazienza e di stizza pare ch’egli voglia trangugiar la terra; E non può credere che sia il suon della tromba. | 24 fervens et fremens sorbet terram, nec reputat tubæ sonare clangorem. |
25 Come prima la tromba ha sonato, egli dice: Aha, Aha; Da lontano annasa la battaglia, Lo schiamazzo de’ capitani; e le grida | 25 Ubi audierit buccinam, dicit : Vah ! procul odoratur bellum : exhortationem ducum, et ululatum exercitus. |
26 È per il tuo senno che lo sparviere vola? Che spiega le sue ali verso il mezzodì? | 26 Numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter, expandens alas suas ad austrum ? |
27 L’aquila si leva ella ad alto per lo tuo comandamento? E fai tu ch’ella faccia il suo nido in luoghi elevati? | 27 Numquid ad præceptum tuum elevabitur aquila, et in arduis ponet nidum suum ? |
28 Ella dimora e si ripara nelle rupi, Nelle punte delle rocce, ed in luoghi inaccessibili. | 28 In petris manet, et in præruptis silicibus commoratur, atque inaccessis rupibus. |
29 Di là ella spia il pasto, Gli occhi suoi mirano da lontano. | 29 Inde contemplatur escam, et de longe oculi ejus prospiciunt. |
30 I suoi aquilini ancora sorbiscono il sangue, E dove sono corpi morti, quivi ella si ritrova | 30 Pulli ejus lambent sanguinem : et ubicumque cadaver fuerit, statim adest. |
31 Et adjecit Dominus, et locutus est ad Job : | |
32 Numquid qui contendit cum Deo, tam facile conquiescit ? utique qui arguit Deum, debet respondere ei. | |
33 Respondens autem Job Domino, dixit : | |
34 Qui leviter locutus sum, respondere quid possum ? manum meam ponam super os meum. | |
35 Unum locutus sum, quod utinam non dixissem : et alterum, quibus ultra non addam. |