Księga Psalmów 52

Biblia Tysiąclecia	VULGATA
1 Kierownikowi chóru. Pieśń pouczająca. Dawidowa.	1 In finem, pro Maëleth intelligentiæ David. Dixit insipiens in corde suo : Non est Deus.
2 Gdy Edomita Doeg przybył i zawiadomił Saula w słowach: Dawid wszedł do domu Achimeleka.	2 Corrupti sunt, et abominabiles facti sunt in iniquitatibus ; non est qui faciat bonum.
3 Dlaczego złością się chełpisz, przemożny niegodziwcze? Przez cały dzień	3 Deus de cælo prospexit super filios hominum, ut videat si est intelligens, aut requirens Deum.
4 zamyślasz zgubę, twój język jest jak ostra brzytwa, sprawco podstępu.	4 Omnes declinaverunt ; simul inutiles facti sunt : non est qui faciat bonum, non est usque ad unum.
5 Miłujesz bardziej zło niż dobro, bardziej kłamstwo niż mowę sprawiedliwą.	5 Nonne scient omnes qui operantur iniquitatem, qui devorant plebem meam ut cibum panis ?
6 Miłujesz wszelkie zgubne mowy, podstępny języku!	6 Deum non invocaverunt ; illic trepidaverunt timore, ubi non erat timor. Quoniam Deus dissipavit ossa eorum qui hominibus placent : confusi sunt, quoniam Deus sprevit eos.
7 Dlatego zniszczy cię Bóg na wieki, pochwyci cię i usunie z twego namiotu, wyrwie cię z ziemi żyjących.	7 Quis dabit ex Sion salutare Israël ? cum converterit Deus captivitatem plebis suæ, exsultabit Jacob, et lætabitur Israël.
8 Ujrzą sprawiedliwi i ulękną się, a będą śmiali się z niego:
9 Oto człowiek, który nie uczynił Boga swoją warownią. ale zaufał mnóstwu swych bogactw, a w siłę wzrósł przez swoje zbrodnie.
10 Ja zaś jak oliwka, co kwitnie w domu Bożym, zaufam na wieki łaskawości Boga.
11 Chcę Cię wysławiać na wieki za to, coś uczynił, i polegać na Twoim imieniu, bo jest dobre dla ludzi Tobie oddanych.