Premier livre de Samuel 19

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Saül dit à son fils Jonathan et à tous ses serviteurs qu’il faudrait bien tuer David, mais Jonathan, le fils de Saül, était très attaché à David.	1 και ελαλησεν σαουλ προς ιωναθαν τον υιον αυτου και προς παντας τους παιδας αυτου θανατωσαι τον δαυιδ και ιωναθαν υιος σαουλ ηρειτο τον δαυιδ σφοδρα
2 Il avertit David: “Saül, mon père, cherche à te tuer; tiens-toi sur tes gardes demain matin, mets-toi à l’abri et reste caché.	2 και απηγγειλεν ιωναθαν τω δαυιδ λεγων σαουλ ζητει θανατωσαι σε φυλαξαι ουν αυριον πρωι και κρυβηθι και καθισον κρυβη
3 Moi, je sortirai et je resterai à côté de mon père dans le champ où tu seras; je parlerai de toi à mon père et je verrai ce qu’il en est. Ensuite, je te le ferai savoir.”	3 και εγω εξελευσομαι και στησομαι εχομενος του πατρος μου εν αγρω ου εαν ης εκει και εγω λαλησω περι σου προς τον πατερα μου και οψομαι ο τι εαν η και απαγγελω σοι
4 Jonathan fit l’éloge de David devant son père Saül et lui dit: “Que le roi ne fasse pas de tort à son serviteur David; il ne t’a fait aucun tort et ce qu’il a fait t’a beaucoup servi.	4 και ελαλησεν ιωναθαν περι δαυιδ αγαθα προς σαουλ τον πατερα αυτου και ειπεν προς αυτον μη αμαρτησατω ο βασιλευς εις τον δουλον σου δαυιδ οτι ουχ ημαρτηκεν εις σε και τα ποιηματα αυτου αγαθα σφοδρα
5 Il a risqué sa vie pour abattre le Philistin et Yahvé a donné là une grande victoire à tout Israël. Quand tu l’as vu, tu en as été bien content. Pourquoi donc pécherais-tu contre un sang innocent en faisant mourir David sans motif?”	5 και εθετο την ψυχην αυτου εν τη χειρι αυτου και επαταξεν τον αλλοφυλον και εποιησεν κυριος σωτηριαν μεγαλην και πας ισραηλ ειδον και εχαρησαν και ινα τι αμαρτανεις εις αιμα αθωον θανατωσαι τον δαυιδ δωρεαν
6 Saül écouta Jonathan et il lui jura: “Par la vie de Yahvé, David ne mourra pas.”	6 και ηκουσεν σαουλ της φωνης ιωναθαν και ωμοσεν σαουλ λεγων ζη κυριος ει αποθανειται
7 Alors Jonathan appela David pour lui rapporter cet entretien, puis il ramena David auprès de Saül; il se remit à son service comme auparavant.	7 και εκαλεσεν ιωναθαν τον δαυιδ και απηγγειλεν αυτω παντα τα ρηματα ταυτα και εισηγαγεν ιωναθαν τον δαυιδ προς σαουλ και ην ενωπιον αυτου ωσει εχθες και τριτην ημεραν
8 La guerre reprit. David partit en campagne contre les Philistins et leur infligea une grande défaite: ils prirent la fuite devant lui.	8 και προσεθετο ο πολεμος γενεσθαι προς σαουλ και κατισχυσεν δαυιδ και επολεμησεν τους αλλοφυλους και επαταξεν εν αυτοις πληγην μεγαλην σφοδρα και εφυγον εκ προσωπου αυτου
9 Pendant que Saül était assis dans sa maison avec sa lance dans la main, un mauvais esprit de Yahvé s’empara de lui. David se mit à jouer de la cithare.	9 και εγενετο πνευμα θεου πονηρον επι σαουλ και αυτος εν οικω καθευδων και δορυ εν τη χειρι αυτου και δαυιδ εψαλλεν εν ταις χερσιν αυτου
10 Saül essaya de clouer David au mur avec sa lance, mais David évita le coup de Saül, et sa lance se planta dans le mur. David prit la fuite et il échappa encore une fois. Cette même nuit	10 και εζητει σαουλ παταξαι το δορυ εις δαυιδ και απεστη δαυιδ εκ προσωπου σαουλ και επαταξεν το δορυ εις τον τοιχον και δαυιδ ανεχωρησεν και διεσωθη
11 Saül envoya des hommes pour cerner la maison de David et le tuer au matin. Mais Mikal, la femme de David, lui donna cet avertissement: “Si tu ne t’échappes pas cette nuit, demain tu seras assassiné.”	11 και εγενηθη εν τη νυκτι εκεινη και απεστειλεν σαουλ αγγελους εις οικον δαυιδ φυλαξαι αυτον του θανατωσαι αυτον πρωι και απηγγειλεν τω δαυιδ μελχολ η γυνη αυτου λεγουσα εαν μη συ σωσης την ψυχην σαυτου την νυκτα ταυτην αυριον θανατωθηση
12 Mikal fit descendre David par la fenêtre; il s’éloigna, prit la fuite et se mit en sûreté.	12 και καταγει η μελχολ τον δαυιδ δια της θυριδος και απηλθεν και εφυγεν και σωζεται
13 Mikal allongea alors sur le lit une des idoles qu’elle avait à la maison, elle mit à la place de la tête un filet en poils de chèvre et recouvrit le tout avec un drap.	13 και ελαβεν η μελχολ τα κενοταφια και εθετο επι την κλινην και ηπαρ των αιγων εθετο προς κεφαλης αυτου και εκαλυψεν αυτα ιματιω
14 Elle dit aux hommes que Saül avait envoyés pour prendre David: “Il est malade.”	14 και απεστειλεν σαουλ αγγελους λαβειν τον δαυιδ και λεγουσιν ενοχλεισθαι αυτον
15 Mais Saül renvoya ses hommes avec mission de voir David; il leur dit: “Amenez-le moi dans son lit, pour que je le mette à mort.”	15 και αποστελλει επι τον δαυιδ λεγων αγαγετε αυτον επι της κλινης προς με του θανατωσαι αυτον
16 Les messagers entrèrent, et voici que l’idole était sur le lit avec le filet en poils de chèvre à la place de la tête.	16 και ερχονται οι αγγελοι και ιδου τα κενοταφια επι της κλινης και ηπαρ των αιγων προς κεφαλης αυτου
17 Saül dit à Mikal: “Pourquoi t’es-tu moquée de moi? Tu as laissé partir mon ennemi et il s’est échappé.” Mikal répondit à Saül: “C’est qu’il m’a dit: Laisse-moi partir, sinon je te tue.”	17 και ειπεν σαουλ τη μελχολ ινα τι ουτως παρελογισω με και εξαπεστειλας τον εχθρον μου και διεσωθη και ειπεν μελχολ τω σαουλ αυτος ειπεν εξαποστειλον με ει δε μη θανατωσω σε
18 David échappa donc par la fuite et arriva chez Samuel à Rama, il lui raconta tout ce que lui avait fait Saül. Avec Samuel il alla demeurer aux Cellules-des-prophètes.	18 και δαυιδ εφυγεν και διεσωθη και παραγινεται προς σαμουηλ εις αρμαθαιμ και απαγγελλει αυτω παντα οσα εποιησεν αυτω σαουλ και επορευθη δαυιδ και σαμουηλ και εκαθισαν εν ναυαθ εν ραμα
19 On avertit Saül, on lui dit: “David est aux Cellules près de Rama.”	19 και απηγγελη τω σαουλ λεγοντες ιδου δαυιδ εν ναυαθ εν ραμα
20 Alors Saül envoya des hommes pour s’emparer de David. Lorsqu’ils rencontrèrent la bande des prophètes en train de prophétiser, avec Samuel à leur tête, l’esprit de Dieu s’empara des envoyés de Saül, qui se mirent à prophétiser.	20 και απεστειλεν σαουλ αγγελους λαβειν τον δαυιδ και ειδαν την εκκλησιαν των προφητων και σαμουηλ ειστηκει καθεστηκως επ' αυτων και εγενηθη επι τους αγγελους του σαουλ πνευμα θεου και προφητευουσιν
21 On le fait savoir à Saül: il envoie d’autres messagers, et voici qu’ils prophétisent eux aussi. Pour la troisième fois Saül envoie des messagers, et ils se mettent encore à prophétiser.	21 και απηγγελη τω σαουλ και απεστειλεν αγγελους ετερους και επροφητευσαν και αυτοι και προσεθετο σαουλ αποστειλαι αγγελους τριτους και επροφητευσαν και αυτοι
22 Alors il part lui-même pour Rama et arrive à la grande citerne qui se trouve à Sékou. Là il interroge: “Où sont Samuel et David?” On lui répond: “Ils sont aux Cellules, près de Rama.”	22 και εθυμωθη οργη σαουλ και επορευθη και αυτος εις αρμαθαιμ και ερχεται εως του φρεατος του αλω του εν τω σεφι και ηρωτησεν και ειπεν που σαμουηλ και δαυιδ και ειπαν ιδου εν ναυαθ εν ραμα
23 Et tandis qu’il se rend aux Cellules près de Rama, l’esprit de Dieu s’empare de lui: il continue sa marche en prophétisant, jusqu’à son entrée aux Cellules, près de Rama.	23 και επορευθη εκειθεν εις ναυαθ εν ραμα και εγενηθη και επ' αυτω πνευμα θεου και επορευετο προφητευων εως του ελθειν αυτον εις ναυαθ εν ραμα
24 Lui aussi retira ses vêtements et prophétisa devant Samuel, jusqu’à ce qu’il s’écroule. Il resta nu sur le sol tout le jour et toute la nuit. C’est pour cela que l’on dit: “Saül est-il aussi parmi les prophètes?”	24 και εξεδυσατο τα ιματια αυτου και επροφητευσεν ενωπιον αυτων και επεσεν γυμνος ολην την ημεραν εκεινην και ολην την νυκτα δια τουτο ελεγον ει και σαουλ εν προφηταις