Livre des Juges 21

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Les Israélites avaient fait ce serment à Mispa: “Personne d’entre nous ne donnera sa fille comme femme à quelqu’un de Benjamin.”	1 και ανηρ ισραηλ ωμοσεν εν μασσηφα λεγων ανηρ εξ ημων ου δωσει την θυγατερα αυτου τω βενιαμιν εις γυναικα
2 Ils se réunirent à Béthel et restèrent devant Dieu jusqu’au soir avec des cris et de grandes lamentations. Ils disaient:	2 και παρεγενοντο πας ο λαος εις μασσηφα και βαιθηλ και εκαθισαν εκει εως εσπερας ενωπιον του θεου και επηραν την φωνην αυτων και εκλαυσαν κλαυθμον μεγαν
3 “Yahvé, notre Dieu, qu’est-il donc arrivé en Israël! Une tribu est manquante aujourd’hui!	3 και ειπαν ινα τι κυριε ο θεος ισραηλ εγενηθη αυτη εν τω ισραηλ του επισκεπηναι σημερον εν τω ισραηλ φυλην μιαν
4 Le lendemain le peuple se leva de bon matin; ils construisirent un autel et offrirent des holocaustes et des sacrifices de communion.”	4 και εγενετο εν τη επαυριον και ωρθρισεν ο λαος και ωκοδομησαν εκει θυσιαστηριον και ανηνεγκαν ολοκαυτωματα σωτηριου
5 Puis les Israélites dirent: “Parmi toutes les tribus d’Israël, y en a-t-il une qui ne soit pas venue à l’assemblée devant Yahvé?” Car on avait fait un serment solennel: Si quelqu’un ne monte pas à Mispa devant Yahvé, il sera mis à mort.	5 και ειπαν οι υιοι ισραηλ τις ο μη αναβας εν τη εκκλησια εκ πασων φυλων ισραηλ προς κυριον οτι ορκος μεγας ην τω μη αναβαντι προς κυριον εις μασσηφα λεγοντες θανατω αποθανειται
6 Les Israélites étaient fort affligés pour Benjamin leur frère, ils se disaient: “Aujourd’hui une tribu a été retranchée d’Israël.	6 και παρεκληθησαν οι υιοι ισραηλ περι βενιαμιν του αδελφου αυτων και ειπαν αφηρηται σημερον φυλη μια εξ ισραηλ
7 Que pouvons-nous faire pour que ceux d’entre eux qui restent aient des femmes, puisque nous avons juré devant Yahvé de ne pas leur donner nos filles en mariage?”	7 τι ποιησωμεν αυτοις τοις υπολειφθεισιν εις γυναικας και ημεις ωμοσαμεν εν κυριω του μη δουναι αυτοις απο των θυγατερων ημων εις γυναικας
8 C’est alors qu’ils demandèrent: “Y en a-t-il une parmi toutes les tribus d’Israël, qui ne soit pas montée vers Yahvé à Mispa?” Ils virent que personne de Yabech en Galaad n’était venu à l’assemblée.	8 και ειπαν τις μια των φυλων ισραηλ ητις ουκ ανεβη προς κυριον εις μασσηφα και ιδου ουκ ηλθεν ανηρ εις την παρεμβολην απο ιαβις γαλααδ εις την εκκλησιαν
9 En effet, on avait recensé toute la population et il n’y avait là personne de Yabech en Galaad.	9 και επεσκεπη ο λαος και ιδου ουκ εστιν εκει ανηρ απο των κατοικουντων ιαβις γαλααδ
10 La communauté envoya là-bas 12 000 hommes, tous des gens solides, avec cet ordre: “Allez! Vous passerez au fil de l’épée les habitants de Yabech en Galaad ainsi que les femmes et les petits enfants:	10 και απεστειλαν εκει η συναγωγη δωδεκα χιλιαδας ανδρων απο των υιων της δυναμεως και ενετειλαντο αυτοις λεγοντες πορευθητε και παταξατε παντας τους κατοικουντας ιαβις γαλααδ εν στοματι ρομφαιας και τας γυναικας και τον λαον
11 tout mâle et toute femme qui a eu des relations avec un homme sera voué à l’anathème, mais vous laisserez en vie celles qui sont vierges.” Ils firent ainsi.	11 και ουτος ο λογος ον ποιησετε παν αρσενικον και πασαν γυναικα γινωσκουσαν κοιτην αρσενος αναθεματιειτε
12 Ils trouvèrent dans la population de Yabech en Galaad 400 filles qui n’avaient pas eu de relations avec un homme, et ils les ramenèrent au camp établi à Silo, au pays de Canaan.	12 και ευρον απο των κατοικουντων ιαβις γαλααδ τετρακοσιας νεανιδας παρθενους αι ουκ εγνωσαν ανδρα εις κοιτην αρσενος και ηγον αυτας εις την παρεμβολην εις σηλω η εστιν εν γη χανααν
13 Alors la communauté envoya prévenir les gens de Benjamin qui étaient au Rocher-de-Rimon et l’on fit la paix.	13 και απεστειλεν πασα η συναγωγη και ελαλησαν προς βενιαμιν τον εν τη πετρα ρεμμων και εκαλεσαν αυτους εις ειρηνην
14 Les Benjaminites revinrent donc et on leur donna les femmes de Yabech de Galaad qu’on avait laissées en vie. Mais il n’y en avait pas assez pour eux.	14 και απεστρεψεν βενιαμιν προς τους υιους ισραηλ εν τω καιρω εκεινω και εδωκαν αυτοις τας γυναικας αιτινες ησαν εκ των γυναικων ιαβις γαλααδ και ηρεσεν αυτοις ουτως
15 De nouveau le peuple fut pris de pitié pour Benjamin, car Yahvé avait fait une brèche parmi les tribus d’Israël.	15 και ο λαος παρεκληθη τω βενιαμιν οτι εποιησεν κυριος διακοπην εν ταις φυλαις ισραηλ
16 Les anciens de la communauté dirent: “Que pouvons-nous faire pour ceux qui restent, pour qu’ils aient des femmes, puisque les femmes de Benjamin ont été massacrées?”	16 και ειπαν οι πρεσβυτεροι της συναγωγης τι ποιησωμεν τοις επιλοιποις εις γυναικας οτι ηφανισται εκ του βενιαμιν γυνη
17 Ils décidèrent ceci: “Les survivants garderont toute la terre qui appartient à Benjamin, de façon qu’aucune tribu ne soit retranchée d’Israël.	17 και ειπαν κληρονομια διασεσωσμενη τω βενιαμιν και ου μη εξαλειφθη φυλη εξ ισραηλ
18 Cependant nous ne pouvons pas leur donner nos filles en mariage, puisque les Israélites ont fait ce serment: ‘Maudit soit celui qui donnera sa fille à Benjamin.’ ”	18 και ημεις ου δυνησομεθα δουναι αυτοις γυναικας απο των θυγατερων ημων οτι ωμοσαμεν οι υιοι ισραηλ λεγοντες επικαταρατος ο διδους γυναικα τω βενιαμιν
19 Alors ils pensèrent: “C’est bientôt la fête de Yahvé, celle qui a lieu chaque année à Silo. (Silo est au nord de Béthel, à l’est de la route qui va de Béthel à Sichem et au sud de Lébona)”	19 και ειπαν εορτη τω κυριω εν σηλω αφ' ημερων εις ημερας η εστιν απο βορρα της βαιθηλ κατ' ανατολας ηλιου εν τη οδω τη αναβαινουση εκ βαιθηλ εις σικιμα και απο νοτου του λιβανου της λεβωνα
20 Et ils firent cette proposition aux Benjaminites: “Allez vous cacher dans les vignes.	20 και ενετειλαντο τοις υιοις βενιαμιν λεγοντες διελθατε και ενεδρευσατε εν τοις αμπελωσιν
21 Lorsque vous verrez les filles de Silo sortir pour danser en chœurs, vous sortirez des vignes, vous enlèverez chacun une des filles de Silo et vous regagnerez le pays de Benjamin.	21 και οψεσθε και ιδου ως αν εξελθωσιν αι θυγατερες των κατοικουντων σηλω εν σηλω χορευσαι εν χοροις και εξελευσεσθε απο των αμπελωνων και αρπασετε ανηρ εαυτω γυναικα απο των θυγατερων σηλω και απελευσεσθε εις γην βενιαμιν
22 Si jamais leurs pères ou leurs frères viennent se plaindre à nous, nous leur dirons: “Laissez-les donc tranquilles, vous voyez bien que nous n’avons pu prendre une femme pour chacun d’eux au cours de la guerre. Ce n’est pas vous qui les leur avez données, donc vous n’avez pas été infidèles à votre serment.”	22 και εσται οταν ελθωσιν οι πατερες αυτων η οι αδελφοι αυτων κρινεσθαι προς υμας και ερουμεν προς αυτους ελεησατε αυτους οτι ουκ ελαβον ανηρ γυναικα αυτου εν τω πολεμω ου γαρ υμεις δεδωκατε αυτοις κατα τον καιρον επλημμελησατε
23 Les Benjaminites firent comme on leur disait pour prendre le nombre de femmes qui correspondait au leur. Ils les enlevèrent parmi celles qui étaient venues danser. Puis ils repartirent et retournèrent sur leurs terres. Là ils rebâtirent les villes et s’y installèrent.	23 και εποιησαν ουτως οι υιοι βενιαμιν και ελαβον γυναικας κατα τον αριθμον αυτων απο των χορευουσων ας διηρπασαν και απηλθον και απεστρεψαν επι την κληρονομιαν αυτων και ωκοδομησαν εαυτοις πολεις και κατωκησαν εν αυταις
24 À ce moment-là les Israélites quittèrent les lieux et s’en allèrent, chacun dans sa tribu et son propre clan, sur leurs propres terres.	24 και περιεπατησαν εκειθεν οι υιοι ισραηλ εν τω καιρω εκεινω ανηρ εις την φυλην αυτου και εις την συγγενειαν αυτου και απηλθον εκειθεν ανηρ εις την κληρονομιαν αυτου
25 En ce temps-là il n’y avait pas de roi en Israël et chacun faisait ce qui lui plaisait.	25 εν ταις ημεραις εκειναις ουκ ην βασιλευς εν ισραηλ ανηρ εκαστος το ευθες εν οφθαλμοις αυτου εποιει .