Première épître de Pierre 2

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Renoncez donc à tout ce qui est méchanceté et tromperie ou qui n’est pas sincère. Laissez là l’envie et les médisances et,	1 Απορριψαντες λοιπον πασαν κακιαν και παντα δολον και υποκρισεις και φθονους και πασας καταλαλιας,
2 comme des nouveau-nés, recherchez ce lait authentique de la Parole. Elle vous fera grandir et vous mènera à la plénitude.	2 επιποθησατε ως νεογεννητα βρεφη το λογικον αδολον γαλα, δια να αυξηθητε δι' αυτου,
3 N’avez-vous pas déjà goûté comme le Seigneur est bon?	3 επειδη εγευθητε οτι αγαθος ο Κυριος.
4 Vous êtes venus à celui qui est la pierre vivante rejetée par les hommes mais précieuse pour Dieu qui l’a choisie.	4 Εις τον οποιον προσερχομενοι, ως εις λιθον ζωντα, υπο μεν των ανθρωπων αποδεδοκιμασμενον, παρα δε τω Θεω εκλεκτον, εντιμον,
5 Et donc vous aussi, devenus pierres vivantes, construisez-vous comme un édifice spirituel, une race sainte de prêtres, pour offrir à Dieu par Jésus Christ les offrandes spirituelles qui lui sont agréables.	5 και σεις, ως λιθοι ζωντες, οικοδομεισθε οικος πνευματικος, ιερατευμα αγιον, δια να προσφερητε πνευματικας θυσιας ευπροσδεκτους εις τον Θεον δια Ιησου Χριστου?
6 L’Écriture dit à ce sujet: Voici que je pose en Sion une pierre choisie, une pierre d’angle de grand prix. Quiconque s’appuie sur elle ne sera pas déçu.	6 δια τουτο και περιεχεται εν τη γραφη? Ιδου, θετω εν Σιων λιθον ακρογωνιαιον, εκλεκτον, εντιμον, και ο πιστευων επ' αυτον δεν θελει καταισχυνθη.
7 Vous serez donc à l’honneur, vous qui croyez. Par contre, pour ceux qui ne croient pas, il est la pierre rejetée par les bâtisseurs, laquelle est devenue pierre d’angle,	7 Εις εσας λοιπον τους πιστευοντας ειναι η τιμη, εις δε τους απειθουντας ο λιθος, τον οποιον απεδοκιμασαν οι οικοδομουντες, ουτος εγεινε κεφαλη γωνιας
8 un caillou sur lequel on bute, une pierre qui fait chuter. Cette chute, c’est leur refus de croire à la parole, et dans leur cas, c’était prévu.	8 και λιθος προσκομματος και πετρα σκανδαλου? οιτινες προσκοπτουσιν εις τον λογον, οντες απειθεις, εις το οποιον και ησαν προσδιωρισμενοι?
9 Mais vous êtes une race choisie, vous êtes une communauté de rois et de prêtres, une nation sainte, un peuple que Dieu a fait sien, afin de chanter les grandeurs de celui qui vous a appelés des ténèbres à sa merveilleuse lumière.	9 σεις ομως εισθε γενος εκλεκτον, βασιλειον ιερατευμα, εθνος αγιον, λαος τον οποιον απεκτησεν ο Θεος, δια να εξαγγειλητε τας αρετας εκεινου, οστις σας εκαλεσεν εκ του σκοτους εις το θαυμαστον αυτου φως?
10 Vous n’étiez pas un peuple, et vous devenez peuple de Dieu. Vous étiez ceux dont on n’a pas pitié, mais maintenant on a eu pitié de vous.	10 οι ποτε μη οντες λαος, τωρα δε λαος του Θεου, οι ποτε μη ηλεημενοι, τωρα δε ελεηθεντες.
11 Frères bien-aimés, puisque vous êtes ici-bas des hôtes de passage, des migrants, je vous invite à vous abstenir de ces désirs charnels qui font la guerre à vos âmes.	11 Αγαπητοι, σας παρακαλω ως ξενους και παρεπιδημους, να απεχητε απο των σαρκικων επιθυμιων, αιτινες στρατευονται κατα της ψυχης,
12 Votre belle conduite au milieu des païens fera que ceux qui vous accusent comme des malfaiteurs en viennent à rendre gloire à Dieu au jour de sa visite quand ils auront été témoins de vos bonnes œuvres.	12 να εχητε καλην την διαγωγην σας μεταξυ των εθνων, ινα ενω σας καταλαλουσιν ως κακοποιους, εκ των καλων εργων, οταν ιδωσιν αυτα, δοξασωσι τον Θεον εν τη ημερα της επισκεψεως.
13 Soumettez-vous à toute créature humaine en pensant au Seigneur. Obéissez au chef de l’État parce qu’il occupe le premier poste,	13 Υποταχθητε λοιπον εις πασαν ανθρωπινην διαταξιν δια τον Κυριον? ειτε εις βασιλεα, ως υπερεχοντα,
14 aux gouverneurs, parce qu’il les a chargés de réprimer les malfaiteurs et d’encourager ceux qui agissent bien.	14 ειτε εις ηγεμονας, ως δι' αυτου πεμπομενους εις εκδικησιν μεν κακοποιων, επαινον δε αγαθοποιων?
15 Dieu veut qu’à force de faire le bien vous fassiez taire l’ignorance des imbéciles.	15 διοτι ουτως ειναι το θελημα του Θεου, αγαθοποιουντες να αποστομονητε την αγνωσιαν των αφρονων ανθρωπων?
16 Soyez libres comme peuvent l’être des serviteurs de Dieu: la liberté n’est pas un prétexte pour mal faire.	16 ως ελευθεροι, και μη ως εχοντες την ελευθεριαν επικαλυμμα της κακιας, αλλ' ως δουλοι του Θεου.
17 Respectez tout le monde et aimez ceux de votre communauté. Craignez Dieu et respectez le roi.	17 Παντας τιμησατε, την αδελφοτητα αγαπατε, τον Θεον φοβεισθε, τον βασιλεα τιματε.
18 Les serviteurs seront soumis et respectueux envers leurs patrons, pas seulement ceux qui sont bons et compréhensifs, mais aussi ceux qui sont désagréables.	18 Οι οικεται υποτασσεσθε εν παντι φοβω εις τους κυριους σας, ου μονον εις τους αγαθους και επιεικεις, αλλα και εις τους διεστραμμενους.
19 Oui, c’est une bonne chose d’être puni injustement quand on agit en conscience et pour Dieu.	19 Διοτι τουτο ειναι χαρις, το να υποφερη τις λυπας δια την εις τον Θεον συνειδησιν, πασχων αδικως.
20 Quel mérite y a-t-il à accepter les coups après qu’on a fauté? Mais si vous êtes capables de souffrir après avoir bien agi, voilà qui est grand devant Dieu.	20 Διοτι ποια δοξα ειναι, εαν αμαρτανοντες και ραπιζομενοι υπομενητε; εαν ομως αγαθοποιουντες και πασχοντες υπομενητε, τουτο ειναι χαρις παρα τω Θεω.
21 Et c’est à cela que vous avez été appelés. Car en souffrant pour vous le Christ vous a laissé un exemple: vous devez suivre ses traces.	21 Διοτι εις τουτο προσεκληθητε, επειδη και ο Χριστος επαθεν υπερ υμων, αφινων παραδειγμα εις υμας δια να ακολουθησητε τα ιχνη αυτου?
22 Lui n’a pas fait le mal et n’a pas dit de mensonge.	22 οστις αμαρτιαν δεν εκαμεν, ουδε ευρεθη δολος εν τω στοματι αυτου.
23 On l’insultait et il n’a pas insulté. Il n’a pas maudit quand il souffrait mais il s’en est remis à celui qui juge avec justice.	23 Οστις λοιδορουμενος δεν αντελοιδορει, πασχων δεν ηπειλει, αλλα παρεδιδεν εαυτον εις τον κρινοντα δικαιως?
24 Il a pris nos péchés sur lui-même, sur le bois de la croix, pour que nous soyons délivrés de nos péchés et que nous vivions saintement. Vous avez été guéris grâce à son supplice.	24 οστις τας αμαρτιας ημων αυτος εβαστασεν εν τω σωματι αυτου επι του ξυλου, δια να ζησωμεν εν τη δικαιοσυνη, αποθανοντες κατα τας αμαρτιας? με του οποιου την πληγην ιατρευθητε.
25 Car vous étiez des brebis égarées, mais maintenant vous êtes revenus au berger qui veille sur vos âmes.	25 Διοτι υπηρχετε ως προβατα πλανωμενα, αλλα τωρα επεστραφητε εις τον ποιμενα και επισκοπον των ψυχων σας.