Épître aux Romains 2

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Donc mon ami, toi qui fais la morale aux autres, tu n’as pas d’excuse; tu te condamnes toi-même quand tu critiques ton prochain, puisque tu fais ce que tu condamnes.	1 Δια τουτο αναπολογητος εισαι, ω ανθρωπε, πας οστις κρινεις? διοτι εις ο, τι κρινεις τον αλλον, σεαυτον κατακρινεις? επειδη τα αυτα πραττεις συ ο κρινων.
2 Nous trouvons bien que Dieu condamne ceux qui font tout cela.	2 Εξευρομεν δε οτι η κρισις του Θεου ειναι κατα αληθειαν εναντιον των πραττοντων τα τοιαυτα.
3 Crois-tu donc que si tu fais la même chose tu échapperas au jugement de Dieu, simplement parce que toi aussi tu les condamnes?	3 Και νομιζεις τουτο, ω ανθρωπε, συ ο κρινων τους πραττοντας τα τοιαυτα και πραττων αυτα, οτι θελεις εκφυγει την κρισιν του Θεου;
4 Ce serait là mépriser l’infinie bonté de Dieu, sa patience, sa générosité, ne pas voir que cette bonté de Dieu veut t’amener à la conversion.	4 Η καταφρονεις τον πλουτον της χρηστοτητος αυτου και της υπομονης και της μακροθυμιας, αγνοων οτι η χρηστοτης του Θεου σε φερει εις μετανοιαν;
5 Si ton cœur s’endurcit et refuse de se repentir, tu te prépares une sévère sentence pour le jour de la Sentence, quand le juste jugement de Dieu se fera connaître.	5 δια δε την σκληροτητα σου και αμετανοητον καρδιαν θησαυριζεις εις σεαυτον οργην εν τη ημερα της οργης και της αποκαλυψεως της δικαιοκρισιας του Θεου,
6 Car il rendra à chacun selon ses œuvres:	6 οστις θελει αποδωσει εις εκαστον κατα τα εργα αυτου,
7 la vie éternelle si l’on a marché vers la gloire, l’honneur et l’immortalité en persévérant dans le bien;	7 εις μεν τους ζητουντας δι' υπομονης εργου αγαθου, δοξαν και τιμην και αφθαρσιαν ζωην αιωνιον,
8 la réprobation et le châtiment pour les rebelles qui ne se sont pas soumis à la vérité mais plutôt à l’injustice.	8 εις δε τους φιλονεικους και απειθουντας μεν εις την αληθειαν, πειθομενους δε εις την αδικιαν θελει εισθαι θυμος και οργη,
9 L’épreuve et l’angoisse atteindront tous les humains qui ont vécu dans le mal, les Juifs en premier, et de même les Grecs.	9 θλιψις και στενοχωρια επι πασαν ψυχην ανθρωπου του εργαζομενου το κακον, Ιουδαιου τε πρωτον και Ελληνος?
10 Mais la gloire, l’honneur et la paix seront pour tous ceux qui ont vécu dans le bien, les Juifs d’abord et de même les Grecs,	10 δοξα δε και τιμη και ειρηνη εις παντα τον εργαζομενον το αγαθον, Ιουδαιον τε πρωτον και Ελληνα?
11 car Dieu ne fait pas de différence entre les personnes.	11 επειδη δεν ειναι προσωποληψια παρα τω Θεω.
12 Ceux qui ont péché mais qui n’avaient pas la Loi, iront à leur perte sans qu’on parle de la Loi. Ceux qui ont péché, ayant la Loi, seront jugés par la Loi.	12 Διοτι οσοι ημαρτησαν χωρις νομου, θελουσι και απολεσθη χωρις νομου? και οσοι ημαρτησαν υπο νομον, θελουσι κριθη δια νομου.
13 Car Dieu considère justes, non pas les auditeurs de la religion, mais ceux qui la mettent en pratique.	13 Διοτι δεν ειναι δικαιοι παρα τω Θεω οι ακροαται του νομου, αλλ' οι εκτελεσται του νομου θελουσι δικαιωθη.
14 Quand les païens qui n’ont pas la Loi font naturellement ce que demande la Loi, ils écrivent eux-mêmes cette loi qu’ils n’ont pas,	14 Επειδη οταν οι εθνικοι οι μη εχοντες νομον πραττωσιν εκ φυσεως τα του νομου, ουτοι νομον μη εχοντες ειναι νομος εις εαυτους,
15 et l’on voit que les demandes de la Loi sont écrites au fond de leur cœur. C’est leur propre conscience qui fera leur procès, et ils se verront accusés ou approuvés par leur propre raison	15 οιτινες δεικνυουσι το εργον του νομου γεγραμμενον εν ταις καρδιαις αυτων, εχοντες συμμαρτυρουσαν την συνειδησιν αυτων και τους λογισμους κατηγορουντας η και απολογουμενους μεταξυ αλληλων,
16 le jour où Dieu jugera les secrets des cœurs par Jésus Christ, comme le dit mon Évangile.	16 εν τη ημερα οτε θελει κρινει ο Θεος τα κρυπτα των ανθρωπων δια του Ιησου Χριστου κατα το ευαγγελιον μου.
17 Mais je suppose que tu tiens à ton nom de Juif et que tu te reposes sur la Loi, et tu penses que Dieu est de ton côté.	17 Ιδου, συ επονομαζεσαι Ιουδαιος και επαναπαυεσαι εις τον νομον και καυχασαι εις τον Θεον,
18 Tu connais sa volonté, car la Loi t’a instruit, et tu sais comment agir selon les circonstances.	18 και γνωριζεις το θελημα αυτου και διακρινεις τα διαφεροντα, διδασκομενος υπο του νομου,
19 Tu es sûrement le guide des aveugles, tu es une lumière dans les ténèbres,	19 και εχεις πεποιθησιν εις σεαυτον οτι εισαι οδηγος τυφλων, φως των εν σκοτει,
20 celui qui instruit les ignorants et enseigne les petits enfants, et tu possèdes avec la Loi l’essentiel, car tu trouves dans ta Loi les formules de la connaissance et la vérité…!	20 παιδευτης αφρονων, διδασκαλος νηπιων, εχων τον τυπον της γνωσεως και της αληθειας εν τω νομω.
21 Mais si tu prêches les autres, tu devrais te prêcher toi-même. Tu dis de ne pas voler, et toi tu voles?	21 Ο διδασκων λοιπον αλλον σεαυτον δεν διδασκεις; ο κηρυττων να μη κλεπτωσι κλεπτεις;
22 Tu dis qu’on ne doit pas tromper sa femme, pourquoi le fais-tu? Tu as horreur des idoles, et tu vas cambrioler dans leurs temples?	22 ο λεγων να μη μοιχευωσι μοιχευεις; ο βδελυττομενος τα ειδωλα ιεροσυλεις;
23 Tu es tout fier de ta Loi, mais tu la violes de telle façon que c’en est une honte pour Dieu,	23 ο καυχωμενος εις τον νομον, ατιμαζεις τον Θεον δια της παραβασεως του νομου;
24 comme le dit l’Écriture: C’est à cause de vous que les païens insultent le nom de Dieu.	24 Διοτι το ονομα του Θεου εξ αιτιας σας βλασφημειται μεταξυ των εθνων, καθως ειναι γεγραμμενον.
25 La circoncision te sert si tu observes la Loi. Mais si tu ne l’observes pas, tu te ranges avec ceux qui n’ont pas la circoncision.	25 Επειδη ωφελει μεν η περιτομη, εαν εκτελης τον νομον? εαν ομως ησαι παραβατης του νομου, η περιτομη σου εγεινεν ακροβυστια.
26 Et inversement, si l’un d’entre eux pratique ce que demande la Loi, il sera considéré exactement comme s’il avait la circoncision.	26 Εαν λοιπον ο απεριτμητος φυλαττη τα διαταγματα του νομου, η ακροβυστια αυτου δεν θελει λογισθη αντι περιτομης;
27 Et lui qui observe la Loi bien que, physiquement, il ne soit pas circoncis, il pourra te condamner parce que tu es infidèle à la Loi alors que tu as à la fois l’Écriture et la circoncision.	27 και ο εκ φυσεως απεριτμητος, εκτελων τον νομον, θελει κρινει σε οστις, εχων το γραμμα του νομου και την περιτομην, εισαι παραβατης του νομου.
28 Car ce qui fait le Juif, ce n’est pas une chose extérieure, et la circoncision n’est pas ce qu’on remarque sur le corps.	28 Διοτι Ιουδαιος δεν ειναι ο εν τω φανερω Ιουδαιος, ουδε περιτομη η εν τω φανερω η γινομενη εν σαρκι,
29 C’est l’intérieur qui fait le Juif, et la circoncision doit être celle du cœur, une œuvre de l’esprit, et non pas une affaire de lois. C’est Dieu qui sait l’apprécier, non les hommes.	29 αλλ ' Ιουδαιος ειναι ο εν τω κρυπτω Ιουδαιος, και περιτομη η της καρδιας κατα πνευμα, ουχι κατα γραμμα, του οποιου ο επαινος ειναι ουχι εξ ανθρωπων, αλλ' εκ του Θεου.