Actes des Apôtres 28

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Nous étions donc sauvés. C’est alors que nous avons su que l’île s’appelait Malte.	1 Και αφου διεσωθησαν, τοτε εγνωρισαν οτι η νησος ονομαζεται Μελιτη.
2 Les indigènes nous ont accueillis avec une cordialité peu courante. Ils ont allumé un feu et on s’est occupé de nous, car maintenant la pluie tombait, et il faisait froid.	2 Οι δε βαρβαροι εδειξαν εις ημας ου την τυχουσαν φιλανθρωπιαν? διοτι αναψαντες πυραν, υπεδεχθησαν παντας ημας δια την επικειμενην βροχην και δια το ψυχος.
3 Paul avait ramassé une brassée de bois sec. Au moment où il l’a jetée dans le feu, la chaleur en a fait sortir une vipère qui est restée accrochée à sa main.	3 Οτε δε ο Παυλος, συσσωρευσας πληθος φρυγανων, εβαλεν επι την πυραν, εχιδνα εξελθουσα εκ της θερμοτητος προσεκολληθη εις την χειρα αυτου.
4 Voyant la vipère qui pendait de sa main, les indigènes se sont dit: "Celui-là est sûrement un meurtrier: il a eu beau échapper à la mer, la Justice ne lui permet pas de vivre.”	4 Ως δε ειδον οι βαρβαροι το θηριον κρεμαμενον εκ της χειρος αυτου, ελεγον προς αλληλους? Βεβαιως φονευς ειναι ο ανθρωπος ουτος, τον οποιον διασωθεντα εκ της θαλασσης η θεια δικη δεν αφηκε να ζη.
5 Mais Paul a secoué la bête dans le brasier et lui n’a eu aucun mal.	5 Και αυτος μεν απετιναξε το θηριον εις το πυρ και δεν επαθεν ουδεν κακον?
6 Les autres s’attendaient à le voir enfler et tomber mort subitement, mais le temps passait et rien d’anormal ne lui arrivait. En voyant cela, ils ont changé d’avis et ils ont commencé à dire que c’était un dieu.	6 εκεινοι δε επροσμενον οτι εμελλε να πρησθη η εξαιφνης να πεση κατω νεκρος. Αφου ομως επροσμενον πολλην ωραν και εβλεπον οτι ουδεν κακον εγινετο εις αυτον, μεταβαλοντες στοχασμον ελεγον οτι ειναι Θεος.
7 Les terres près de là appartenaient au premier personnage de l’île: il s’appelait Publius. Il nous a accueillis et nous a offert très aimablement l’hospitalité durant trois jours.	7 Εις τα περιξ δε του τοπου εκεινου ησαν κτηματα του πρωτου της νησου ονομαζομενου Ποπλιου, οστις αναδεχθεις ημας, εξενισε φιλοφρονως τρεις ημερας.
8 Le père de Publius était retenu au lit par une dysenterie et il avait de la fièvre. Paul est allé le voir; il a prié et lui a fait l’imposition des mains, et il l’a guéri.	8 Συνεβη δε να ηναι κατακειτος ο πατηρ του Ποπλιου, πασχων πυρετον και δυσεντεριαν? προς τον οποιον εισελθων ο Παυλος και προσευχηθεις, επεθεσεν επ' αυτον τας χειρας και ιατρευσεν αυτον.
9 Du coup tous les autres de l’île qui avaient des malades se sont présentés et ils ont été rétablis.	9 Τουτου λοιπον γενομενου και οι λοιποι, οσοι ειχον ασθενειας εν τη νησω, προσηρχοντο και εθεραπευοντο?
10 Ils nous ont donc montré beaucoup d’égards, et quand nous sommes repartis, ils nous ont pourvus de tout le nécessaire.	10 οιτινες και με τιμας πολλας ετιμησαν ημας και οτε εμελλομεν να αναχωρησωμεν, εφωδιασαν με τα χρειωδη.
11 Trois mois plus tard, nous partions sur un bateau d’Alexandrie qui avait passé l’hiver dans l’île; il portait le pavillon des Dioscures.	11 Μετα δε τρεις μηνας απεπλευσαμεν επι πλοιου Αλεξανδρινου, με σημαιαν των Διοσκουρων, το οποιον ειχε παραχειμασει εν τη νησω,
12 Nous avons mis à la voile sur Syracuse où nous sommes restés trois jours.	12 και φθασαντες εις τας Συρακουσας, εμειναμεν τρεις ημερας?
13 De là, longeant la côte, nous avons atteint Reggio. Le jour suivant le vent du sud est arrivé et deux jours plus tard nous étions à Potioles.	13 εκειθεν δε περιπλευσαντες κατηντησαμεν εις Ρηγιον, και μετα μιαν ημεραν, πνευσαντος νοτου, την δευτεραν ημεραν ηλθομεν εις Ποτιολους?
14 Là nous avons trouvé les frères, qui ont insisté pour que nous nous arrêtions chez eux huit jours. Et ainsi nous avons atteint Rome.	14 οπου ευροντες αδελφους, παρεκαλεσθημεν να μεινωμεν παρ' αυτοις επτα ημερας, και ουτως ηλθομεν εις την Ρωμην.
15 Les frères y avaient reçu de nos nouvelles et ils sont venus jusqu’au Forum d’Appius, aux Trois-Tavernes, pour nous rencontrer. En les voyant, Paul a rendu grâces à Dieu et s’est senti réconforté.	15 Εκειθεν δε ακουσαντες οι αδελφοι τα περι ημων, εξηλθον εις απαντησιν ημων εως του Αππιου Φορου και των Τριων Ταβερνων, τους οποιους ιδων ο Παυλος, ηυχαριστησε τον Θεον και ελαβε θαρρος.
16 Quand nous sommes entrés dans Rome, le centurion a remis les prisonniers au gouverneur militaire, mais Paul a eu l’autorisation de se loger à ses frais, avec le soldat qui le gardait.	16 Οτε δε ηλθομεν εις Ρωμην, ο εκατονταρχος παρεδωκε τους δεσμιους εις τον στρατοπεδαρχην? εις τον Παυλον ομως συνεχωρηθη να μενη καθ' εαυτον μετα του στρατιωτου, οστις εφυλαττεν αυτον.
17 Trois jours plus tard Paul convoquait les plus importants des Juifs. Quand ils furent chez lui, il commença à leur dire: "Frères, on m’a amené de Jérusalem comme prisonnier; j’ai été livré aux Romains alors que je n’avais offensé en rien les autorités de notre peuple ou les coutumes de nos pères.	17 Μετα δε τρεις ημερας συνεκαλεσεν ο Παυλος τους οντας των Ιουδαιων πρωτους? και αφου συνηλθον, ελεγε προς αυτους? Ανδρες αδελφοι, εγω ουδεν εναντιον πραξας εις τον λαον η εις τα εθιμα τα πατρωα, παρεδοθην εξ Ιεροσολυμων δεσμιος εις τας χειρας των Ρωμαιων?
18 Après examen, les Romains voulaient me relâcher, vu qu’il n’y avait rien dans mon cas qui mérite la mort.	18 οιτινες αφου με ανεκριναν, ηθελον να με απολυσωσι, διοτι ουδεμια αιτια θανατου υπηρχεν εν εμοι.
19 Mais devant l’opposition des Juifs, j’ai été forcé d’en appeler à César, sans avoir pourtant la moindre intention d’accuser les autorités de mon peuple.	19 Επειδη δε αντελεγον οι Ιουδαιοι, ηναγκασθην να επικαλεσθω τον Καισαρα, ουχι ως εχων να κατηγορησω κατα τι το εθνος μου.
20 Voilà pourquoi j’ai demandé à vous voir et à vous parler. Si je porte cette chaîne, c’est à cause de l’espérance d’Israël.”	20 Δια ταυτην λοιπον την αιτιαν σας εκαλεσα, δια να σας ιδω και ομιλησω? διοτι ενεκα της ελπιδος του Ισραηλ φορω ταυτην την αλυσιν.
21 Ils lui dirent: "Nous n’avons pas reçu de lettres de Judée à ton sujet, et aucun des frères qui sont passés ne nous a dit ou transmis quelque chose de défavorable à ton sujet.	21 Οι δε ειπον προς αυτον? ημεις ουτε γραμματα ελαβομεν περι σου απο της Ιουδαιας, ουτε ελθων τις εκ των αδελφων απηγγειλεν η ελαλησε τι κακον περι σου.
22 Mais nous aimerions entendre de toi comment tu te situes, car nous savons que cette secte rencontre partout de l’opposition.	22 Επιθυμουμεν δε να ακουσωμεν παρα σου τι φρονεις διοτι περι της αιρεσεως ταυτης ειναι γνωστον εις ημας οτι πανταχου αντιλεγεται.
23 Ils fixèrent avec lui un rendez-vous, et un bon nombre d’entre eux vinrent à son logement. Il leur fit tout un exposé: depuis le matin jusqu’au soir il leur parla du royaume de Dieu, partant de la loi de Moïse et des Prophètes, pour les convaincre au sujet de Jésus.	23 Και αφου διωρισαν εις αυτον ημεραν, ηλθον προς αυτον πολλοι εις το καταλυμα, εις τους οποιους εξεθεσε δια μαρτυριων την βασιλειαν του Θεου και επειθεν αυτους εις τα περι του Ιησου απο τε του νομου του Μωυσεως και των προφητων απο πρωι εως εσπερας.
24 Certains se laissaient persuader par ses raisons, les autres refusaient de croire.	24 Και αλλοι μεν επειθοντο εις τα λεγομενα, αλλοι δε ηπιστουν.
25 Ils n’étaient pas d’accord entre eux quand ils se retirèrent, et Paul leur dit ces mots: "L’Esprit Saint a dit vrai quand il parlait par le prophète Isaïe au sujet de vos pères:	25 Ασυμφωνοι δε οντες προς αλληλους ανεχωρουν, αφου ο Παυλος ειπεν ενα λογον, οτι καλως ελαλησε το Πνευμα το Αγιον προς τους πατερας ημων δια Ησαιου του προφητου,
26 Va vers ce peuple et dis-leur: Vous aurez beau écouter, vous ne comprendrez rien; vous aurez beau regarder, vous ne verrez pas.	26 λεγον? Υπαγε προς τον λαον τουτον και ειπε? Με την ακοην θελετε ακουσει και δεν θελετε εννοησει, και βλεποντες θελετε ιδει και δεν θελετε καταλαβει?
27 Oui, ce peuple a la conscience endurcie; leurs oreilles ne savent plus entendre, et leurs yeux sont bouchés. Ils ont peur de voir de leurs yeux et d’entendre de leurs oreilles, mais alors leur cœur comprendrait et se convertirait, et moi je les guérirais.	27 διοτι επαχυνθη η καρδια του λαου τουτου, και με τα ωτα βαρεως ηκουσαν και τους οφθαλμους αυτων εκλεισαν, μηποτε ιδωσι με τους οφθαλμους και ακουσωσι με τα ωτα και νοησωσι με την καρδιαν και επιστρεψωσι, και ιατρευσω αυτους.
28 Sachez que déjà, ce salut de Dieu a été annoncé aux païens: eux l’écouteront.”	28 Γνωστον λοιπον εστω εις εσας οτι εις τα εθνη απεσταλη το σωτηριον του Θεου, αυτοι και θελουσιν ακουσει.
29 (Sur ce les Juifs repartirent, ayant entre eux de fortes discussions.)	29 Και αφου ειπε ταυτα ανεχωρησαν οι Ιουδαιοι εχοντες πολλην συζητησιν προς αλληλους.
30 Paul, donc, avait ce logement particulier qu’il louait; il y resta deux années entières. Il y recevait tous ceux qui venaient le voir;	30 Εμεινε δε ο Παυλος δυο ολοκληρα ετη εν ιδιαιτερα μισθωτη οικια και εδεχετο παντας τους ερχομενους προς αυτον,
31 il leur faisait l’annonce du Royaume de Dieu et leur enseignait avec beaucoup d’assurance tout ce qui a trait au Christ Jésus, le Seigneur, et personne ne l’en empêchait.	31 κηρυττων την βασιλειαν του Θεου και διδασκων μετα πασης παρρησιας ακωλυτως τα περι του Κυριου Ιησου Χριστου.