Livre de Michée 1

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 La parole de Yahvé fut adressée à Michée de Moréchèt, au temps de Yotam, d’Akaz et d’Ézékias, rois de Juda. Voici ses visions sur Samarie et Jérusalem.	1 και εγενετο λογος κυριου προς μιχαιαν τον του μωρασθι εν ημεραις ιωαθαμ και αχαζ και εζεκιου βασιλεων ιουδα υπερ ων ειδεν περι σαμαρειας και περι ιερουσαλημ
2 Tous les peuples, écoutez! Sois attentive, terre entière! C’est Yahvé qui va témoigner contre vous, le Seigneur qui nous vient de son palais de sainteté.	2 ακουσατε λαοι λογους και προσεχετω η γη και παντες οι εν αυτη και εσται κυριος εν υμιν εις μαρτυριον κυριος εξ οικου αγιου αυτου
3 Il est sorti de sa demeure, il est descendu, il s’avance sur les hauteurs de la terre.	3 διοτι ιδου κυριος εκπορευεται εκ του τοπου αυτου και καταβησεται και επιβησεται επι τα υψη της γης
4 Les montagnes se défont à son passage, les plaines sont comme cire fondue devant le feu, comme l’eau qui se déverse sur la pente.	4 και σαλευθησεται τα ορη υποκατωθεν αυτου και αι κοιλαδες τακησονται ως κηρος απο προσωπου πυρος και ως υδωρ καταφερομενον εν καταβασει
5 Mais c’est à cause du crime de Jacob, à cause des péchés de la maison d’Israël. Quel est donc le crime de Jacob? N’est-ce pas Samarie? Et quel est le péché de Juda? N’est-ce pas Jérusalem?	5 δια ασεβειαν ιακωβ παντα ταυτα και δια αμαρτιαν οικου ισραηλ τις η ασεβεια του ιακωβ ου σαμαρεια και τις η αμαρτια οικου ιουδα ουχι ιερουσαλημ
6 Je ferai de Samarie un tas de décombres dans un champ, un lieu où planter la vigne; je ferai que ses pierres roulent dans les vallées, je mettrai à nu ses fondations.	6 και θησομαι σαμαρειαν εις οπωροφυλακιον αγρου και εις φυτειαν αμπελωνος και κατασπασω εις χαος τους λιθους αυτης και τα θεμελια αυτης αποκαλυψω
7 Toutes ses statues seront brisées, ses richesses consumées par le feu; je mettrai en pièces ses pierres sacrées, fruit du salaire des prostituées: elles redeviendront salaire de prostituée.	7 και παντα τα γλυπτα αυτης κατακοψουσιν και παντα τα μισθωματα αυτης εμπρησουσιν εν πυρι και παντα τα ειδωλα αυτης θησομαι εις αφανισμον διοτι εκ μισθωματων πορνειας συνηγαγεν και εκ μισθωματων πορνειας συνεστρεψεν
8 À cause de cela je pousserai des cris, je hurlerai, je marcherai dépouillé et nu, je ferai entendre mon cri comme le chacal et ma plainte comme l’autruche.	8 ενεκεν τουτου κοψεται και θρηνησει πορευσεται ανυποδετος και γυμνη ποιησεται κοπετον ως δρακοντων και πενθος ως θυγατερων σειρηνων
9 Oui, le coup est irrémédiable, il atteint Juda, il frappe même Jérusalem, la porte de mon peuple.	9 οτι κατεκρατησεν η πληγη αυτης διοτι ηλθεν εως ιουδα και ηψατο εως πυλης λαου μου εως ιερουσαλημ
10 Ne l’annoncez pas dans Gat, ne pleurez pas dans Acco, roulez-vous dans la poussière à Bet-Léafra.	10 οι εν γεθ μη μεγαλυνεσθε οι εν ακιμ μη ανοικοδομειτε εξ οικου κατα γελωτα γην καταπασασθε κατα γελωτα υμων
11 Toi qui habites à Chafir, sonne de la trompette; toi qui demeures à Saanan, ne sors pas de la cité. Bet-Ha-Ésel est arrachée de ses fondations.	11 κατοικουσα καλως τας πολεις αυτης ουκ εξηλθεν κατοικουσα σεννααν κοψασθαι οικον εχομενον αυτης λημψεται εξ υμων πληγην οδυνης
12 Que peut encore espérer Marot, quand Yahvé fait descendre le malheur aux portes de Jérusalem?	12 τις ηρξατο εις αγαθα κατοικουση οδυνας οτι κατεβη κακα παρα κυριου επι πυλας ιερουσαλημ
13 Attelle ton cheval au char, ville de Lakish, car c’est là qu’a commencé le péché pour la fille de Sion. Oui, on a trouvé chez toi les péchés d’Israël.	13 ψοφος αρματων και ιππευοντων κατοικουσα λαχις αρχηγος αμαρτιας αυτη εστιν τη θυγατρι σιων οτι εν σοι ευρεθησαν ασεβειαι του ισραηλ
14 C’est pourquoi il te faut renoncer à Moréchèt-Gat. Bet-Akzib décevra les rois d’Israël.	14 δια τουτο δωσεις εξαποστελλομενους εως κληρονομιας γεθ οικους ματαιους εις κενα εγενετο τοις βασιλευσιν του ισραηλ
15 Le pillard reviendra encore chez toi qui habites à Marécha, et ceux qui faisaient la gloire d’Israël partiront pour toujours.	15 εως τους κληρονομους αγαγω σοι κατοικουσα λαχις κληρονομια εως οδολλαμ ηξει η δοξα της θυγατρος ισραηλ
16 Arrache-toi les cheveux, rase-les à cause de tes enfants bien-aimés et deviens chauve comme le vautour, car les voici qui partent en déportation loin de toi.	16 ξυρησαι και κειραι επι τα τεκνα τα τρυφερα σου εμπλατυνον την χηρειαν σου ως αετος οτι ηχμαλωτευθησαν απο σου