Livre des Nombres 14

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Toute la communauté se mit à pousser des cris déchirants, et le peuple passa toute sa nuit à pleurer.	1 και αναλαβουσα πασα η συναγωγη εδωκεν φωνην και εκλαιεν ο λαος ολην την νυκτα εκεινην
2 Les Israélites s’emportèrent contre Moïse et Aaron, et toute la communauté leur dit: “Pourquoi ne sommes-nous pas morts en Égypte? Pourquoi ne sommes-nous pas morts dans ce désert?	2 και διεγογγυζον επι μωυσην και ααρων παντες οι υιοι ισραηλ και ειπαν προς αυτους πασα η συναγωγη οφελον απεθανομεν εν γη αιγυπτω η εν τη ερημω ταυτη ει απεθανομεν
3 Pourquoi Yahvé nous conduit-il vers ce pays? Pour y être tués par l’épée et pour que nos femmes et nos petits-enfants deviennent des esclaves? Ne vaudrait-il pas mieux pour nous retourner en Égypte?”	3 και ινα τι κυριος εισαγει ημας εις την γην ταυτην πεσειν εν πολεμω αι γυναικες ημων και τα παιδια εσονται εις διαρπαγην νυν ουν βελτιον ημιν εστιν αποστραφηναι εις αιγυπτον
4 Et ils se disaient l’un à l’autre: “Donnons-nous un chef et retournons en Égypte.”	4 και ειπαν ετερος τω ετερω δωμεν αρχηγον και αποστρεψωμεν εις αιγυπτον
5 Moïse et Aaron tombèrent la face contre terre en présence de toute la communauté des Israélites.	5 και επεσεν μωυσης και ααρων επι προσωπον εναντιον πασης συναγωγης υιων ισραηλ
6 Quant à Josué, fils de Noun, et Caleb, fils de Yéfouné, qui faisaient partie des espions, ils déchirèrent leurs habits.	6 ιησους δε ο του ναυη και χαλεβ ο του ιεφοννη των κατασκεψαμενων την γην διερρηξαν τα ιματια αυτων
7 Puis ils s’adressèrent à toute la communauté des Israélites: “Le pays par où nous sommes passés, et que nous avons exploré est bon! C’est une terre excellente!	7 και ειπαν προς πασαν συναγωγην υιων ισραηλ λεγοντες η γη ην κατεσκεψαμεθα αυτην αγαθη εστιν σφοδρα σφοδρα
8 Si Yahvé nous veut du bien, il nous mènera vers ce pays et il nous donnera cette terre qui ruisselle de lait et de miel.	8 ει αιρετιζει ημας κυριος εισαξει ημας εις την γην ταυτην και δωσει αυτην ημιν γη ητις εστιν ρεουσα γαλα και μελι
9 Mais ne vous révoltez pas contre Yahvé! N’ayez pas peur de la population de ce pays, car ils nous seront livrés en pâture. Ils n’ont plus rien à espérer, car Yahvé est avec nous. N’ayez donc pas peur d’eux.”	9 αλλα απο του κυριου μη αποσταται γινεσθε υμεις δε μη φοβηθητε τον λαον της γης οτι καταβρωμα ημιν εστιν αφεστηκεν γαρ ο καιρος απ' αυτων ο δε κυριος εν ημιν μη φοβηθητε αυτους
10 Toute la communauté parlait de les lapider, lorsque la Gloire de Yahvé apparut devant les Israélites, dans la Tente du Rendez-Vous.	10 και ειπεν πασα η συναγωγη καταλιθοβολησαι αυτους εν λιθοις και η δοξα κυριου ωφθη εν νεφελη επι της σκηνης του μαρτυριου εν πασι τοις υιοις ισραηλ
11 Yahvé dit à Moïse: “Combien de temps encore ce peuple va-t-il me mépriser? Jusques à quand manquera-t-il de confiance en moi après tous les signes que j’ai faits au milieu de lui?	11 και ειπεν κυριος προς μωυσην εως τινος παροξυνει με ο λαος ουτος και εως τινος ου πιστευουσιν μοι εν πασιν τοις σημειοις οις εποιησα εν αυτοις
12 Je veux le frapper de la peste et l’exterminer, puis je ferai sortir de toi une nation plus grande et plus puissante que lui.”	12 παταξω αυτους θανατω και απολω αυτους και ποιησω σε και τον οικον του πατρος σου εις εθνος μεγα και πολυ μαλλον η τουτο
13 Moïse dit à Yahvé: “Les Égyptiens savent avec quelle force tu as fait monter ce peuple de chez eux	13 και ειπεν μωυσης προς κυριον και ακουσεται αιγυπτος οτι ανηγαγες τη ισχυι σου τον λαον τουτον εξ αυτων
14 et ils l’ont dit aux habitants de ce pays. Ces gens savent que tu es au milieu de ce peuple, toi Yahvé qui lui es apparu face à face, toi Yahvé qui te tiens au milieu d’eux dans la nuée, qui marches devant eux dans une colonne de nuée le jour et dans une colonne de feu la nuit.	14 αλλα και παντες οι κατοικουντες επι της γης ταυτης ακηκοασιν οτι συ ει κυριος εν τω λαω τουτω οστις οφθαλμοις κατ' οφθαλμους οπταζη κυριε και η νεφελη σου εφεστηκεν επ' αυτων και εν στυλω νεφελης συ πορευη προτερος αυτων την ημεραν και εν στυλω πυρος την νυκτα
15 Et aujourd’hui tu voudrais faire mourir ce peuple comme un seul homme? “Mais alors les nations qui ont entendu parler de toi vont dire:	15 και εκτριψεις τον λαον τουτον ωσει ανθρωπον ενα και ερουσιν τα εθνη οσοι ακηκοασιν το ονομα σου λεγοντες
16 ‘Yahvé n’était pas capable de conduire ce peuple au pays qu’il avait juré de leur donner, c’est pourquoi il les a tués dans le désert.’	16 παρα το μη δυνασθαι κυριον εισαγαγειν τον λαον τουτον εις την γην ην ωμοσεν αυτοις κατεστρωσεν αυτους εν τη ερημω
17 Montre plutôt ta force, Mon Seigneur! Tu as bien dit:	17 και νυν υψωθητω η ισχυς σου κυριε ον τροπον ειπας λεγων
18 ‘Yahvé est patient et riche en miséricorde. Il supporte la faute et le péché, et cependant il ne laisse pas passer la faute, car il punit la faute des pères sur leurs fils, leurs petits-fils et leurs arrière-petits-fils.’	18 κυριος μακροθυμος και πολυελεος και αληθινος αφαιρων ανομιας και αδικιας και αμαρτιας και καθαρισμω ου καθαριει τον ενοχον αποδιδους αμαρτιας πατερων επι τεκνα εως τριτης και τεταρτης
19 Pardonne donc la faute de ce peuple avec cette grande miséricorde et cette patience que tu as eue envers lui, depuis sa sortie d’Égypte jusqu’à aujourd’hui.”	19 αφες την αμαρτιαν τω λαω τουτω κατα το μεγα ελεος σου καθαπερ ιλεως αυτοις εγενου απ' αιγυπτου εως του νυν
20 Yahvé répondit: “Comme tu l’as demandé, je pardonne.	20 και ειπεν κυριος προς μωυσην ιλεως αυτοις ειμι κατα το ρημα σου
21 Mais aussi vrai que je suis vivant, et que la Gloire de Yahvé remplit la terre entière,	21 αλλα ζω εγω και ζων το ονομα μου και εμπλησει η δοξα κυριου πασαν την γην
22 malheur à tous ces hommes! Car ils ont vu ma Gloire et mes signes, ils ont vu ce que j’ai fait en Égypte et dans le désert, et malgré cela ils m’ont mis à l’épreuve plus de dix fois et ne m’ont pas écouté.	22 οτι παντες οι ανδρες οι ορωντες την δοξαν μου και τα σημεια α εποιησα εν αιγυπτω και εν τη ερημω ταυτη και επειρασαν με τουτο δεκατον και ουκ εισηκουσαν μου της φωνης
23 C’est pourquoi ils ne verront pas le pays que j’ai promis à leurs pères par serment; aucun de ceux qui me méprisent ne le verra.	23 η μην ουκ οψονται την γην ην ωμοσα τοις πατρασιν αυτων αλλ' η τα τεκνα αυτων α εστιν μετ' εμου ωδε οσοι ουκ οιδασιν αγαθον ουδε κακον πας νεωτερος απειρος τουτοις δωσω την γην παντες δε οι παροξυναντες με ουκ οψονται αυτην
24 Mais je ferai entrer mon serviteur Caleb dans ce pays où il est déjà entré et je le donnerai à sa postérité, car il a un tout autre esprit et il m’a suivi sans hésiter.	24 ο δε παις μου χαλεβ οτι εγενηθη πνευμα ετερον εν αυτω και επηκολουθησεν μοι εισαξω αυτον εις την γην εις ην εισηλθεν εκει και το σπερμα αυτου κληρονομησει αυτην
25 “Maintenant, comme Amalec et Canaan habitent la vallée, faites demi-tour demain et repartez vers le désert, sur la route de la mer des Joncs.”	25 ο δε αμαληκ και ο χαναναιος κατοικουσιν εν τη κοιλαδι αυριον επιστραφητε υμεις και απαρατε εις την ερημον οδον θαλασσαν ερυθραν
26 Yahvé dit à Moïse et Aaron:	26 και ειπεν κυριος προς μωυσην και ααρων λεγων
27 “Combien de temps cela va-t-il durer, cette méchante communauté et ces gens qui murmurent contre moi? Oui, j’ai entendu leurs murmures, les murmures des Israélites contre moi.	27 εως τινος την συναγωγην την πονηραν ταυτην α αυτοι γογγυζουσιν εναντιον εμου την γογγυσιν των υιων ισραηλ ην εγογγυσαν περι υμων ακηκοα
28 Dis-leur: Aussi vrai que Yahvé est vivant, je vais vous prendre au mot, et comme vous venez de le dire à mes oreilles,	28 ειπον αυτοις ζω εγω λεγει κυριος η μην ον τροπον λελαληκατε εις τα ωτα μου ουτως ποιησω υμιν
29 c’est dans ce désert que tomberont vos cadavres. Tous autant que vous êtes, vous avez murmuré contre moi: eh bien, vous tous que l’on a recensés, depuis l’âge de vingt ans et au-dessus,	29 εν τη ερημω ταυτη πεσειται τα κωλα υμων και πασα η επισκοπη υμων και οι κατηριθμημενοι υμων απο εικοσαετους και επανω οσοι εγογγυσαν επ' εμοι
30 vous n’entrerez pas dans le pays que j’ai juré par serment de vous donner. Il n’y aura d’exception que pour Caleb, fils de Yéfouné, et Josué, fils de Noun.	30 ει υμεις εισελευσεσθε εις την γην εφ' ην εξετεινα την χειρα μου κατασκηνωσαι υμας επ' αυτης αλλ' η χαλεβ υιος ιεφοννη και ιησους ο του ναυη
31 “Ce sont vos petits-enfants que je ferai entrer, ceux dont vous avez dit qu’ils seraient livrés en esclavage; eux connaîtront le pays que vous avez méprisé.	31 και τα παιδια α ειπατε εν διαρπαγη εσεσθαι εισαξω αυτους εις την γην και κληρονομησουσιν την γην ην υμεις απεστητε απ' αυτης
32 Vos cadavres à vous, tomberont dans le désert,	32 και τα κωλα υμων πεσειται εν τη ερημω ταυτη
33 et vos fils seront des nomades dans le désert pendant quarante ans. Ils porteront le poids de votre infidélité jusqu’à ce que le désert ait recueilli la totalité de vos cadavres.	33 οι δε υιοι υμων εσονται νεμομενοι εν τη ερημω τεσσαρακοντα ετη και ανοισουσιν την πορνειαν υμων εως αν αναλωθη τα κωλα υμων εν τη ερημω
34 “Vous avez mis quarante jours à explorer le pays; chaque jour comptera pour une année. Vous porterez donc le poids de votre péché pendant quarante ans et vous saurez ce qu’est ma colère!	34 κατα τον αριθμον των ημερων οσας κατεσκεψασθε την γην τεσσαρακοντα ημερας ημεραν του ενιαυτου λημψεσθε τας αμαρτιας υμων τεσσαρακοντα ετη και γνωσεσθε τον θυμον της οργης μου
35 Voilà comment je traiterai cette méchante communauté qui s’est liguée contre moi. C’est moi, Yahvé, qui le dis: dans ce désert ils disparaîtront, c’est là qu’ils mourront.”	35 εγω κυριος ελαλησα η μην ουτως ποιησω τη συναγωγη τη πονηρα ταυτη τη επισυνεσταμενη επ' εμε εν τη ερημω ταυτη εξαναλωθησονται και εκει αποθανουνται
36 Ces hommes que Moïse avait envoyés pour explorer le pays et qui, à leur retour, avaient dressé contre lui toute la communauté en décriant le pays,	36 και οι ανθρωποι ους απεστειλεν μωυσης κατασκεψασθαι την γην και παραγενηθεντες διεγογγυσαν κατ' αυτης προς την συναγωγην εξενεγκαι ρηματα πονηρα περι της γης
37 ces hommes qui avaient critiqué le pays avec un mauvais esprit, moururent d’un fléau devant Yahvé.	37 και απεθανον οι ανθρωποι οι κατειπαντες κατα της γης πονηρα εν τη πληγη εναντι κυριου
38 Josué, fils de Noun et Caleb, fils de Yéfouné, furent les seuls à survivre parmi tous ceux qui étaient allés explorer le pays.	38 και ιησους υιος ναυη και χαλεβ υιος ιεφοννη εζησαν απο των ανθρωπων εκεινων των πεπορευμενων κατασκεψασθαι την γην
39 Moïse rapporta tout cela aux Israélites et le peuple en fut consterné.	39 και ελαλησεν μωυσης τα ρηματα ταυτα προς παντας υιους ισραηλ και επενθησεν ο λαος σφοδρα
40 De bon matin ils décidèrent de gravir la montagne; car ils disaient: “Nous avons péché! Il nous faut monter à cet endroit que Yahvé nous a promis.”	40 και ορθρισαντες το πρωι ανεβησαν εις την κορυφην του ορους λεγοντες ιδου οιδε ημεις αναβησομεθα εις τον τοπον ον ειπεν κυριος οτι ημαρτομεν
41 Mais Moïse leur dit: “Voulez-vous de nouveau désobéir aux ordres de Yahvé? Vous ne réussirez pas.	41 και ειπεν μωυσης ινα τι υμεις παραβαινετε το ρημα κυριου ουκ ευοδα εσται υμιν
42 Ne montez pas, car Yahvé n’est pas au milieu de vous; ne vous exposez donc pas aux coups de vos ennemis.	42 μη αναβαινετε ου γαρ εστιν κυριος μεθ' υμων και πεσεισθε προ προσωπου των εχθρων υμων
43 Amalec et Canaan sont là devant vous et vous périrez par l’épée, parce que vous vous êtes détournés de Yahvé et Yahvé ne sera pas avec vous.”	43 οτι ο αμαληκ και ο χαναναιος εκει εμπροσθεν υμων και πεσεισθε μαχαιρα ου εινεκεν απεστραφητε απειθουντες κυριω και ουκ εσται κυριος εν υμιν
44 Ils s’obstinèrent cependant à monter au sommet de la montagne, alors que l’Arche de l’Alliance de Yahvé et Moïse restaient à l’intérieur du camp.	44 και διαβιασαμενοι ανεβησαν επι την κορυφην του ορους η δε κιβωτος της διαθηκης κυριου και μωυσης ουκ εκινηθησαν εκ της παρεμβολης
45 Mais Amalec et Canaan descendirent de leur montagne; ils les battirent et les écrasèrent jusqu’à Horma.	45 και κατεβη ο αμαληκ και ο χαναναιος ο εγκαθημενος εν τω ορει εκεινω και ετρεψαντο αυτους και κατεκοψαν αυτους εως ερμαν και απεστραφησαν εις την παρεμβολην