Livre d'Osée 2

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Les Israélites seront nombreux comme le sable de la mer qu’on ne peut ni mesurer ni compter; au lieu de leur dire: “Vous n’êtes pas mon peuple”, on les appellera: “Fils du Dieu vivant.”	1 και ην ο αριθμος των υιων ισραηλ ως η αμμος της θαλασσης η ουκ εκμετρηθησεται ουδε εξαριθμηθησεται και εσται εν τω τοπω ου ερρεθη αυτοις ου λαος μου υμεις εκει κληθησονται υιοι θεου ζωντος
2 Les fils de Juda et les fils d’Israël se réuniront, ils se donneront un chef unique, ils déborderont hors du pays, car le jour d’Yizréel sera grand.	2 και συναχθησονται οι υιοι ιουδα και οι υιοι ισραηλ επι το αυτο και θησονται εαυτοις αρχην μιαν και αναβησονται εκ της γης οτι μεγαλη η ημερα του ιεζραελ
3 Vous direz à vos frères: “Mon peuple” et vous appellerez vos sœurs: “Celles dont on a pitié”.	3 ειπατε τω αδελφω υμων λαος-μου και τη αδελφη υμων ηλεημενη
4 Accusez votre mère, accusez-la, car elle n’est plus ma femme et je ne suis plus son mari. Qu’elle écarte de devant elle ses prostitutions et d’entre ses seins ses adultères.	4 κριθητε προς την μητερα υμων κριθητε οτι αυτη ου γυνη μου και εγω ουκ ανηρ αυτης και εξαρω την πορνειαν αυτης εκ προσωπου μου και την μοιχειαν αυτης εκ μεσου μαστων αυτης
5 Sinon je la dévêtirai et la laisserai nue, sans rien, comme au jour de sa naissance; je la rendrai semblable au désert, j’en ferai une terre aride: elle mourra de soif.	5 οπως αν εκδυσω αυτην γυμνην και αποκαταστησω αυτην καθως ημερα γενεσεως αυτης και θησομαι αυτην ως ερημον και ταξω αυτην ως γην ανυδρον και αποκτενω αυτην εν διψει
6 Je n’aurai aucune pitié pour ses fils, car ce sont des enfants de prostitution.	6 και τα τεκνα αυτης ου μη ελεησω οτι τεκνα πορνειας εστιν
7 Oui, leur mère s’est prostituée, celle qui les a conçus s’est couverte de honte. Elle a dit: “Je veux aller avec mes amants qui me donnent mon pain et mon eau, ma laine et mon lin, mon huile et ma boisson.”	7 οτι εξεπορνευσεν η μητηρ αυτων κατησχυνεν η τεκουσα αυτα ειπεν γαρ ακολουθησω οπισω των εραστων μου των διδοντων μοι τους αρτους μου και το υδωρ μου και τα ιματια μου και τα οθονια μου και το ελαιον μου και παντα οσα μοι καθηκει
8 2:10 Elle n’a pas reconnu que je lui donnais, moi, le blé, le vin nouveau et l’huile fraîche. C’est moi qui lui donnais en abondance l’argent et l’or dont elle a fait le Baal.	8 δια τουτο ιδου εγω φρασσω την οδον αυτης εν σκολοψιν και ανοικοδομησω τας οδους αυτης και την τριβον αυτης ου μη ευρη
9 2:11 Aussi vais-je reprendre mon blé en son temps, et mon vin nouveau en sa saison. Je lui retirerai ma laine et mon lin, tout ce qui couvrait sa nudité.	9 και καταδιωξεται τους εραστας αυτης και ου μη καταλαβη αυτους και ζητησει αυτους και ου μη ευρη αυτους και ερει πορευσομαι και επιστρεψω προς τον ανδρα μου τον προτερον οτι καλως μοι ην τοτε η νυν
10 2:12 Je vais dévoiler sa honte aux yeux de ses amants et de ma main nul ne la délivrera.	10 και αυτη ουκ εγνω οτι εγω δεδωκα αυτη τον σιτον και τον οινον και το ελαιον και αργυριον επληθυνα αυτη αυτη δε αργυρα και χρυσα εποιησεν τη βααλ
11 2:13 Je mettrai fin à ses réjouissances: ses fêtes et ses nouvelles lunes, ses sabbats et toutes ses solennités.	11 δια τουτο επιστρεψω και κομιουμαι τον σιτον μου καθ' ωραν αυτου και τον οινον μου εν καιρω αυτου και αφελουμαι τα ιματια μου και τα οθονια μου του μη καλυπτειν την ασχημοσυνην αυτης
12 2:14 Elle disait de sa vigne et de son figuier: “C’est le salaire que m’ont donné mes amants”; mais moi je les dévasterai, j’en ferai une forêt et la bête des champs les dévorera.	12 και νυν αποκαλυψω την ακαθαρσιαν αυτης ενωπιον των εραστων αυτης και ουδεις ου μη εξεληται αυτην εκ χειρος μου
13 2:15 Je lui demanderai compte de cette ère des Baals, où elle n’a fait que brûler pour eux l’encens, où elle mettait ses bijoux, son collier pour aller retrouver ses amants, et moi, elle m’oubliait - parole de Yahvé.	13 και αποστρεψω πασας τας ευφροσυνας αυτης εορτας αυτης και τας νουμηνιας αυτης και τα σαββατα αυτης και πασας τας πανηγυρεις αυτης
14 2:8 Aussi vais-je fermer son chemin avec des ronces, l’entourer d’une clôture: elle ne trouvera plus ses sentiers.	14 και αφανιω αμπελον αυτης και τας συκας αυτης οσα ειπεν μισθωματα μου ταυτα εστιν α εδωκαν μοι οι ερασται μου και θησομαι αυτα εις μαρτυριον και καταφαγεται αυτα τα θηρια του αγρου και τα πετεινα του ουρανου και τα ερπετα της γης
15 2:9 Elle poursuivra ses amants sans les atteindre, elle les recherchera et ne les trouvera plus. Alors elle dira: “Il me faut partir et retourner vers mon premier mari, n’étais-je pas plus heureuse alors qu’aujourd’hui?”	15 και εκδικησω επ' αυτην τας ημερας των βααλιμ εν αις επεθυεν αυτοις και περιετιθετο τα ενωτια αυτης και τα καθορμια αυτης και επορευετο οπισω των εραστων αυτης εμου δε επελαθετο λεγει κυριος
16 C’est pourquoi maintenant je vais la séduire; je la conduirai au désert et je parlerai à son cœur.	16 δια τουτο ιδου εγω πλανω αυτην και ταξω αυτην εις ερημον και λαλησω επι την καρδιαν αυτης
17 Je lui rendrai ses vignes, je changerai la vallée d’Akor en porte d’espérance; alors elle me répondra comme aux jours de sa jeunesse, comme au temps où elle montait du pays d’Égypte.	17 και δωσω αυτη τα κτηματα αυτης εκειθεν και την κοιλαδα αχωρ διανοιξαι συνεσιν αυτης και ταπεινωθησεται εκει κατα τας ημερας νηπιοτητος αυτης και κατα τας ημερας αναβασεως αυτης εκ γης αιγυπτου
18 Ce jour-là, parole de Yahvé, tu diras: “Mon mari”, tu ne m’appelleras plus: “Mon Baal”.	18 και εσται εν εκεινη τη ημερα λεγει κυριος καλεσει με ο ανηρ μου και ου καλεσει με ετι βααλιμ
19 J’enlèverai de sa bouche les noms des Baals, on ne prononcera plus leurs noms.	19 και εξαρω τα ονοματα των βααλιμ εκ στοματος αυτης και ου μη μνησθωσιν ουκετι τα ονοματα αυτων
20 Je passerai un accord en ce jour-là avec les bêtes des champs, avec l’oiseau du ciel et le reptile de la terre. Je briserai l’arc, l’épée et la guerre, on ne les verra plus dans le pays; je ferai qu’on y vive en paix.	20 και διαθησομαι αυτοις εν εκεινη τη ημερα διαθηκην μετα των θηριων του αγρου και μετα των πετεινων του ουρανου και μετα των ερπετων της γης και τοξον και ρομφαιαν και πολεμον συντριψω απο της γης και κατοικιω σε επ' ελπιδι
21 Tu seras ma fiancée pour toujours, ce seront des fiançailles de justice, de droiture, dans la tendresse et la miséricorde.	21 και μνηστευσομαι σε εμαυτω εις τον αιωνα και μνηστευσομαι σε εμαυτω εν δικαιοσυνη και εν κριματι και εν ελεει και εν οικτιρμοις
22 Je te fiancerai à moi dans la fidélité et tu sauras qui est Yahvé.	22 και μνηστευσομαι σε εμαυτω εν πιστει και επιγνωση τον κυριον
23 En ce jour-là, parole de Yahvé, je répondrai aux cieux et eux répondront à la terre.	23 και εσται εν εκεινη τη ημερα λεγει κυριος επακουσομαι τω ουρανω και ο ουρανος επακουσεται τη γη
24 La terre répondra au blé, au vin nouveau, à l’huile fraîche, et eux répondront à Yizréel.	24 και η γη επακουσεται τον σιτον και τον οινον και το ελαιον και αυτα επακουσεται τω ιεζραελ
25 Je sèmerai pour moi dans le pays; j’aurai pitié de Lo-Rouhamah; je dirai à Lo-Ammi: “Tu es mon peuple”, et lui dira: “Tu es mon Dieu”.	25 και σπερω αυτην εμαυτω επι της γης και ελεησω την ουκ-ηλεημενην και ερω τω ου-λαω-μου λαος μου ει συ και αυτος ερει κυριος ο θεος μου ει συ